ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ

ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ
XX ΤΘΜ - XXIV ΤΘΤ - ΧΧVI EMA

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Τότε που οι Έλληνες είχαν αρχ....!

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΑΡΧ....!!!!


28η Οκτωβρίου σήμερα!
Γιά κάποιους δεν σημαίνει τίποτα, απλά μιά μέρα αργίας που δίνει την δυνατότητα γιά μιά βόλτα στο Ζάππειο, γιά ένα καφέ στην Αίγλη και το μεσημέρι γιά ένα κοψίδι στα Βλάχικα στην Βάρη!
Γιά κάποιους άλλους άλλους - ανάμεσα σε αυτούς και στον 46χρονο γράφοντα - είναι μιά μέρα συγκίνησης και προβληματισμού, μιά μέρα περηφάνειας, αλλά και μιά μέρα πίκρας!
Κάποιος θα μπορούσε να πει "Καλά βρε αδελφέ, καταλαβαίνω το μέρα περηφάνειας, αλλά το μέρα πίκρας γιατί;"
Αυτό θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω στις παρακάτω γραμμές του κειμένου μου, και ελπίζω να τις καταλάβετε (και εν τοιαύτη περιπτώσει, όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!)
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Τι γιορτάζουμε σήμερα;
Σημερα γιορτάζουμε την επέτειο του Ηρωικού "ΟΧΙ"

Ενός ΟΧΙ που είπε ένας δικτάκτορας σε μιά Υπερδύναμη εκείνης της εποχής, όταν αυτή ζήτησε την ταπείνωση της Ελλάδας και την μετατροπή των Ελλήνων από Ελεύθερους Ανθρώπους σε Σκλάβους!
"Το ΟΧΙ το είπε ο Λαός!" θα μου αντιτείνει ο σύγχρονος μηδενιστής Αριστερός, ψευτοπροοδευτικός κουλτουριάρης, διαβάζοντας την Αυγή σε ένα "in" Cafe' του Κολωνακίου!
Εδώ το θέμα παίρνει πολύ συζήτηση και βέβαια γιά να είμαι πιό περιεκτικός και σύντομος σε αυτά που λέω, θα δώσω την δική μου άποψη σε αυτήν την ευκόλως και ελαφρά τη καρδία εκφραζόμενη πεποίθηση της Νεοταξικής Ελληνικής Αριστεράς!

Είτε το θέλουν κάποιοι λοιπόν είτε όχι, το "ΟΧΙ" το είπε όχι ο Λαός εκείνο το βράδυ της 27ης προς 28η Οκτωβρίου 1940, αλλά ένας δικτάτορας: ο Ιωάννης Μεταξάς!

Ο Ελληνικός Λαός το στήριξε, το μετουσίωσε σε πολεμική πράξη, το πήρε και το έκανε σημαία του και το μεταμόρφωσε σε μιά ηρωική πραγματικότητα στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας... Αλλά το "ΟΧΙ" το είπε ο Ι.Μεταξάς!
Αυτή είναι η αλήθεια κύριοι!
Διότι αναλογισθείτε τι θα γινόταν αν εκείνο το βράδυ που τον επισκέφθηκε εκτάκτως και επειγόντως ο Ιταλός πρέσβης στην οικία του, γιά να του επιδώσει το ιταμό Τελεσίγραφο του Μουσολίνι, εκείνος δεν έκανε την υπέρβαση του να ξεπεράσει τις ιδεολογικές συγγένειες από την Ιταλία και το καθεστώς της, και δεν συναισθανόταν την Ιστορική Ευθύνη που έφερε στους γέρικους ώμους του εκείνη την στιγμή σαν γνήσιος Έλληνας και απαντούσε "ΝΑΙ" τι θα γινόταν;
Το πρωί ο Ελληνικός Λαός θα ξυπνούσε υπό Ιταλική Κατοχή, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο κομμάτι του Εθνικού γεωγραφικού κορμού!
Κάποιος θα μου απαντήσει "αν συνέβαινε αυτό, ο λαός θα αντιδρούσε, θα έπαιρνε την κατάσταση στα χέρια του κλπ κλπ κλπ"
Τίποτα από όλα αυτά δεν γινόταν τουλάχιστον τον πρώτο καιρό! Ο λαός, θα ένιωθε προδομένος, ναι πικραμένος ναι, ταπεινωμένος σίγουρα, αλλά θα έκανε πολύ καιρό να συνέλθει...
Όπως έκανε πολύ καιρό να συνέλθει όταν η Ελλάδα καταλήφθηκε από τους Γερμανούς το 1941, μέχρι την στιγμή που τα πρώτα τμήματα Ανταρτών εμφανίσθηκαν στα Ελληνικά βουνά, ξεκινώντας το Έπος της Εθνικής Αντίστασης!
Ακόμα και επιφανείς Αριστεροί της εποχής παραδέχθηκαν τότε ότι ο Ιωάννης Μεταξάς λειτούργησε τότε ως Εθνικός Κυβερνήτης, υπακούωντας στο Ελληνικό DNA και στο αρχαίο αίμα των Ελλήνων που έτρεχε στις φλέβες του!
Εκείνη την μέρα έπαψε να είναι ο "μισητός" (κατά πολλούς - δίκαια ή άδικα) δικτάτορας, που ιδεολογικά ήταν προσκείμενος στις αρχές του Εθνικο-Σοσιαλισμού, που είχε καταλύσει το δημοκρατικό πολίτευμα και έγινε ο "μπροστάρης" και εμπνευστής του Εθνικού Αγώνα κατά των ιταμών Εισβολέων!
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΥΡΙΟΙ...
Και με τα "Το ΟΧΙ το είπε ο Λαός" που έτσι άκριτα, με καθαρά ιδεολογικά - αλλά μη ιστορικά τεκμηριωμένα - ελατήρια αναφωνείτε δεν αλοιώνετε την Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία και την προσφορά του καθενός!

Ομως όπως είπα στην αρχή του άρθρου μου, αυτήν την μέρα νιώθω πίκρα...
Πίκρα γιατί προσγειώνομαι στην σύγχρονη τραγική πραγματικότητα...
Την πραγματικότητα της Κύπρου, των Ιμίων, των Γκρίζων Ζωνών, της Συμφωνίας της Μαδρίτης!
Την πραγματικότητα του Πάγκαλου, του Σημίτη, του Γιωργάκη με τα ζειμπέκικα του, της Ντόρας και του Τσίπρα!

'Ε τι θέλατε να κάνουμε πόλεμο γιά μιά σημαία και δέκα κατσίκιες" είχε πει ο Πάγκαλος την επομένη των Ιμίων χωρίς να ντρέπεται και χωρίς να συναισθάνεται το βάρος του ηρωικού ονόματος του παππού του που έφερε στους ώμους του!
"Ευχαριστούμε την Κυβέρνηση των ΗΠΑ" είπε ο προοδευτικός σοσιαλιστής κ.Σημίτης όταν ακόμα ήταν νωπό το αίμα των τριών παλληκαριών που έπεσαν από τα τουρκικά πυρά, με το ελικόπτερο του "Ναυαρίνο"!
"Πιστεύω ότι ο Κυπριακός Λαός θα σκεφθεί ώριμα το συμφέρον του με βάση τα σημερινά τετελεσμένα που κυριαρχούν πλέον στην μεγαλόνησο και θα υπερψηφίσει το Σχέδιο του Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. κ.Κόφι Ανάν" είπαν και ο Γιωργάκης αλλά και η Ντόρα σε άλλη μιά νέα πρόκληση της Νέας (πλέον) Παγκόσμιας Τάξης πραγμάτων....

Μα τι καταντήσαμε πιά;
Ασπόνδυλα ανθρωπάκια με μόνη προσδοκία τα ψίχουλα αυξήσεων της κάθε Κυβέρνησης, ενός καλού καφέ στους πεζόδρομους των Εξαρχείων ή σε κάποιο cafe στο Κολωνάκι, μιάς καλοψημένης μερίδας παϊδάκια στα Βλάχικα και ενός ξενέρωτου φιλμ στο DVD το βράδυ πριν κοιμηθούμε αποκαμωμένοι από την κούραση της άδειας ζωής μας στον καναπέ του διαμερίσματός μας που ακόμα χρωστάμε στην Τράπεζα;

Που πήγε αυτό το "Πνεύμα του Μετώπου" τότε που ΟΛΟΙ οι Έλληνες, άφησαν γυναίκα, μάνα, παιδιά, οικογένεια, περιουσία (ελάχιστη ή μεγάλη) και "με το χαμόγελο στα χείλη" απέδειξαν ότι "οι Ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες";

Που πήγε αυτός "εθνικός μας τσαμπουκάς" που δεν σηκώναμε "μίγα στο σπαθί μας" όταν κάποιος μας έθιγε τα "όσια και τα ιερά" μας;
Αναλώνεται καθημερινά στις πολιτικές συζητήσεις, στις θρασύδειλες επιθέσεις των ψευτο-επαναστατών κατά των πληρωμένων με 700 Ευρώ μηνιαίως αστυνομικών, στις μπουνιές κάθε Κυριακή στα γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ και βόλεϋ....

Και Εθνικά πλέον ευνουχισμένοι αναμένουμε βοήθεια από την "Εσπερία" στα δίκαια μας απέναντι στους γυφτο-Σκοπιανούς, στους αδηφάγους Τούρκους, όπως αλίμονο κάποτε περίμενε και ο τελευταίος Έλληνας Αυτοκράτορας εκείνες τις τραγικές μέρες του Μαίου του 1453... Και όλοι ξέρουμε την κατάληξη!

Για αυτό πικραίνομαι... Γιατί ενώ έζησα ως έφεδρος δύο περιόδους παρολίγο πολεμικής σύγκρουσης (μία τον Νοέμβριο του 1983 με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους του Ντεκτάς στην κατεχόμεη Κύπρο υπηρετώντας στο Πύθειο Έβρου και μία ως επιστρατευμένος στην κρίση του Σισμίκ, γνωστή ως κρίση του Μάρτη), είδα ότι οι πολιτικοί ταγοί μας από τα τέλη της προηγούμενης χιλιετίας, δεν είναι πιά εθνικά-Έλληνες αλλά Ελληνο-Ευρωπαίοι, με ότι πιό αρνητικό έχει αυτή η ιδιότητα γιά τον σύγχρονο Έλληνα!

Πως θα αντιδρούσε ο Μεταξάς, ο Δαβάκης, ο Κατσιμήτρος, ο Ιατρίδης του "Παπανικολή" αν ζούσαν την νύχτα με την κρίση στα Ίμια;
Πως θα αντιδρούσε ο "Ανώνυμος Έλληνας Πολεμιστής" της Αλβανίας, του Ρούπελ και της Κρήτης, όταν καταλάβαινε ότι οι Τούρκοι κατέλαβαν Ελληνική Γη έστω γιά λίγη ώρα έστω σε χώρο έκτασης μιάς βραχονησίδας;

Αλλά τι ρωτάω....;

ΤΟΤΕ ΤΟ 194Ο, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΑΡΧ...!!!

Αυτό τα λέει όλα... Τίποτα άλλο... Χρόνια Πολλά Συνέλληνες!


Ο Συνταγματάρχης Δαβάκης, Διοικητής του Αποσπάσματος Πίνδου





Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Ο Ηρωικός Πολυβολητής του 211 Τ.Π. Πανίκος Αθανασίου

ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΟΥ ΗΡΩΙΚΟΥ ΠΟΛΥΒΟΛΗΤΗ ΠΑΝ.ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Η μάνα γη της ηρωοτόκου Γαλάτας δέχεται αύριο στους κόρφους της τα οστά του ηρωικού τέκνου της Πανίκου Αθανασίου. Του γενναίου μαχητή του 1ου Λόχου του 211 Τάγματος Πεζικού, που έπεσε πολεμώντας το βάρβαρο Αττίλα, πιστός στον ιερό όρκο του να υπερασπιστεί την πατρίδα και να χύσει μέχρι τελευταίας ρανίδας το νεανικό αίμα του.

Ο ήρωας Πανίκος Αθανασίου ήταν ένα λεβεντόπαιδο. Γέννημα και θρέμμα της Γαλάτας, γαλουχημένος με τα ιερά νάματα της θρησκείας και της πατρίδας. Σεμνός και μειλίχιος, και ταπεινός. Όταν ήρθε η ώρα να υπηρετήσει την πατρίδα, κατατάχθηκε στο αιματοβαμμένο Πεζικό και τοποθετήθηκε πολυβολητής του 1ου Λόχου του 211 Τάγματος Πεζικού, που είχε αποστολή την ανάσχεση και καταδίωξη του εχθρού που θα επιχειρούσε να προελάσει από την καρδιά της Λευκωσίας μέχρι τα βόρεια προάστια.

Τη μαύρη μέρα του Ιούλη 1974, όταν ο τουρκικός Αττίλας άρχισε να πλήττει απρόκλητα και αναίτια την Κύπρο μας, το 211 Τ.Π., όπου υπηρετούσε ο ήρωας, είχε φράξει το δρόμο στον εχθρό και δεν του επέτρεψε να προελάσει. Κατά το δεύτερο γύρο της εισβολής, ο Λόχος του Πανίκου μετακινήθηκε στην περιοχή μεταξύ Ιπποδρόμου και στρατοπέδου της ΤΟΥΡΔΥΚ, όπου ο εχθρός με υπεράριθμες δυνάμεις πίεζε τις ολιγάριθμες δικές μας δυνάμεις, που υπερασπίζονταν την περιοχή, μ' επικεφαλής τον ταγματάρχη Δημήτρη Αλευρομάγειρο, απόστρατο σήμερα στρατηγό. Η περιοχή αυτή ήταν υψίστης στρατηγικής σημασίας. Κατάληψή της από τον εχθρό σήμαινε κύκλωση και κατάληψη της Λευκωσίας, με παράλληλη προέλαση του εχθρού προς τα νότια.

Όλοι στις θέσεις τους
Η Κυβέρνηση, τότε, είχε εγκαταλείψει τη Λευκωσία, διότι θεωρούσε την κατάληψή της ως δεδομένη από τον εχθρό. Είχε δώσει, μάλιστα, εντολές μέσω του τότε διευθυντή των Κεντρικών Φυλακών Ονησίφορου Αντωνίου, να εγκαταλείψουν και οι στρατιώτες μας τις θέσεις τους, διότι θα δέχονταν την επόμενη μέρα σφοδρή επίθεση από μια τεθωρακισμένη τουρκική μεραρχία, ενισχυμένη από πυροβολικό και αεροπορία και θα ήταν μάταιη αιματοχυσία κάθε αντίσταση.

Την εντολή της Κυβέρνησης Κληρίδη μετέδωσε ο αείμνηστος Αντωνίου στον ταγματάρχη Αλευρομάγειρο, ο οποίος του απάντησε: «Κύριε Αντωνίου, εγώ είμαι αξιωματικός του τιμημένου Ελληνικού Στρατού, ανεψιός του ηρωικού συνταγματάρχη Βουδικλάρη και θεωρώ ατιμωτική ενέργεια την εγκατάλειψη εδαφών μας στον εχθρό. Θα μεταφέρω τις οδηγίες της Κυβέρνησης στους αξιωματικούς και άνδρες μου και θα τους εξηγήσω και τη δική μου απόφαση να παραμείνω εδώ, έστω και μόνος, για να φυλάξω εθνικές Θερμοπύλες».
Πράγματι, ο Αλευρομάγειρος ενημέρωσε τους αξιωματικούς και άνδρες του, οι οποίοι, προς τιμήν τους, απάντησαν ότι είναι όλοι αποφασισμένοι να παραμείνουν στις θέσεις τους και να φράξουν το δρόμο στον εχθρό, υπερασπιζόμενοι την Λευκωσία και τα "Φυλακισμένα Μνήματα" όπου βρίσκονταν οι τάφοι των Ηρώων της Ε.Ο.Κ.Α.

Οι μάχες, στις 15 και 16 Αυγούστου 1974 στην περιοχή του Αγίου Παύλου, ήταν σκληρές. Ο υπεράριθμος και πάνοπλος Αττίλας, με την ενίσχυση πυροβολικού και αεροπορίας, σφυροκοπούσε τις θέσεις της Εθνικής Φρουράς. Κατά κύματα οι εισβολείς επιχειρούσαν επιθέσεις εναντίον των αμυνομένων ολιγάριθμων εθνοφρουρών μας. Στις 16 Αυγούστου, επιθέσεις και αντεπιθέσεις διαδέχονταν η μια την άλλη. Οι γενναίοι μας δεν λύγισαν. Έμειναν ολόρθοι στις επάλξεις του εθνικού χρέους.

«Φύγετε και σας καλύπτω»
Ο ήρωας Πανίκος Αθανασίου, κατά τη διάρκεια των σκληρών εκείνων μαχών, ήταν πολυβολητής στο ιστορικό φυλάκιο «Παλλούκια», μεταξύ Ιπποδρόμου και στρατοπέδου ΤΟΥΡΔΥΚ. Οι άνδρες του φυλακίου αυτού έκαναν να ξαναζήσουν στην εποχή μας οι Θερμοπύλες. Μπροστά στον υπεράριθμο, πάνοπλο εχθρό έμειναν αμετακίνητοι στις θέσεις τους. Έπεφταν ο ένας μετά τον άλλο στο πεδίο της τιμής.
Ο Πανίκος θέριζε με το πολυβόλο του τους εχθρούς που επιχειρούσαν να το καταλάβουν και κάλεσε τους εναπομείναντες συντρόφους του να υποχωρήσουν για να σωθούν: «Φύγετε και θα μείνω εγώ στο πολυβόλο για να σας καλύψω».


Μετά την εκεχειρία, ο Πανίκος δεν έδωσε σημεία ζωής. Οι δικοί του και οι συστρατιώτες του, που τους είχε σώσει τη ζωή, τον αναζήτησαν παντού. Μάταια όμως. Πρόσφατα, 35 χρόνια μετά τον ηρωικό του θάνατο, ταυτοποιήθηκαν τα οστά του. Και αύριο, ο ήρωας Πανίκος Αθανασίου κηδεύεται με τις προσήκουσες τιμές από την οικογένεια, τους συγγενείς, τους συστρατιώτες και τους φίλους του. Η θυσία του ας αποτελέσει παράδειγμα για όλους μας και ας καθοδηγεί τα βήματά μας στο δρόμο του χρέους προς την αγωνιζόμενη για ελευθερία ιδιαίτερη πατρίδα μας. Και η μνήμη του ας παραμείνει αιώνια.

ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ
ΣΗΜΕΡΙΝΗ

αναρτήθηκε στο blog INFOGNOMONPOLITICS

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

ΤΙΜΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ (ΠΑΡΟΤΙ ΗΞΕΡΑΝ ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΜΗΔΟΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ)


Όλων όσοι «από το χρέος μη κινούντες», δεν λιποτάκτησαν. Δεν φυγοστράτησαν. Στάθηκαν, ηρωικώς μαχόμενοι. Άχρι τέλους.

Τ Ο Υ ΕΙΠΑΝ: «Όλα είναι προδομένα. Παραίτα τα. Μην πας. Μείνε στην οικογένειά σου. Έχεις γυναίκα και τρία μωρά». Ήταν Τρίτη, 13 Αυγούστου 1974. Κι ο πάνοπλος Αττίλας είχε ήδη περάσει σιδηρόφρακτος τις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες της Κερύνειας, του Καραβά, της Λαπήθου.

Είχε ήδη διαβεί ο τουρκικός Αττίλας τις καταραμένες Κερκόπορτες, που του άνοιξαν διάπλατα οι εθνοπροδότες της ανθελληνικής χούντας. Το αρχηγείο του Μπονανο-προδότη από την Αθήνα. Και το υπαρχηγείο του Γεωργιστο-προδότη, των πραξικοπηματιών στην Κύπρο. Ήταν 13.8.74 κι ο 28χρονος έφεδρος Νικόλας Αγαπίου, από τον Λυθροδόντα, νυμφευμένος κι εγκατεστημένος στο Τραχώνι της Κυθρέας, έπρεπε να επιστρέψει από άδεια στη μονάδα του, στους συμπολεμιστές του, στο 398 Τάγμα Πεζικού.

Το ήξερε ότι «όλα είναι προδομένα».
Φίλησε την 24χρονη γυναίκα του τη Γιωργούλα, τον Σάββα τον πρωτότοκό τους 3 χρονών, την Ντίνα τους 2χρ. και το βρεφούδι τους τον Κούλλη 12 μηνών μονάχα.
Ήξερε. Έβλεπε. Έκρινε. Κι αποφάσισε.
Μ’ εκείνο το αυτοθέλητο κι αυτεξούσιο πανάρχαιο ελληνικότατο «εγώ», που σπεύδει να συγκροτεί το «εμείς» του Μακρυγιάννη.
Το «πάντες αυτοπροαιρέτως» του Παλαιολόγου.
Το «εύψυχον για το ελεύθερον» του Θουκυδίδη.
Το «περί αρετής» του Κυριάκου Μάτση.


Κ Α Ι ΕΙΠΕ: «Ο ένας δεν πάει να πολεμήσει, ο άλλος δεν πάει… ποιος θα πάει τελικά να εμποδίσει την προέλαση των Τούρκων;»
Ήταν η απάντηση του ταπεινού, ανδρειωμένου τυφεκιοφόρου σύμπαντος του απ’ αιώνων Ελληνισμού, του Νικόλα Αγαπίου. Του καθενός ξεχωριστά και όλων μαζί των συμπολεμιστών του. Όλων όσοι «από το χρέος μη κινούντες», δεν λιποτάκτησαν. Δεν φυγοστράτησαν. Στάθηκαν, ηρωικώς μαχόμενοι. Άχρι τέλους.
Εκείνη την κορυφαία στιγμή που ήξερε, έβλεπε, έκρινε κι αποφάσισε, ο ταπεινός τυφεκιοφόρος Νικόλας Αγαπίου του 398Τ.Π. ήταν από μόνος του η ενσάρκωση ολόκληρης της πατρίδας. Ήταν αυθεντική η απόφαση και η συγκλονιστική κραυγή της προδομένης, της καθημαγμένης πατρίδας: «Ποιος θα πάει τελικά;»


Και η καθάρια απάντηση - ενσάρκωση της πατρίδας, η αδούλωτη συνείδηση της πατρίδας: Ο Νικόλας Αγαπίου 28χρ. από τον Λυθροδόντα, μαζί κι ο Γιώργος Παπαγεωργίου 31χρ. από τη Βώνη, ο Ανδρέας Αποστόλου Χριστοφόρου 30χρ. από τα Λειβάδια, ο Ανδρέας Θεοχάρη Σταυράκη 26χρ. από τη Βώνη, ο Θεοφύλακτος Κυριακίδης 20χρ. από τα Λατσιά, ο Πολύκαρπος Πρατσής 19χρ. από τη Μόρφου και πλήθος άλλοι του κάθε «εγώ» αυτοπροαιρέτως στο «εμείς».

Μ Ε Τ Α από 35 χρόνια Αγνοούμενοι, χθες και προχθές, κηδεύτηκαν στις αγιασμένες από τα μαρτυρικά οστά τους λειψανοθήκες οι πέντε. Στον μορφίτικο της προσφυγιάς ανδριάντα του ο έκτος. Μεταλαμπαδεύουν τα λαμπρότερα γονίδια ελληνικής λεβεντιάς: Έπραξαν στο ακέραιο το καθήκον προς τη συνείδησή τους. Προς το αέναο αυτεξούσιο «εγώ» μέσα στο υπερεξούσιο «εμείς» της πατρίδας. Της πατρίδας των προγόνων, των νυν και αεί και στο διηνεκές απογόνων. Χρεωμένων το «έργω δηλούσθαι και τα τιμάς»: «Απάντηση θα πάρουν / ενότητα κι αγώνα / για να 'βρουν ανάπαυση / οι πρώτοι Νεκροί» του Αλέκου Παναγούλη.

Λ.ΜΑΥΡΟΣ
ΣΗΜΕΡΙΝΗ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ INFOGNOMONPOLITICS.

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΟΥ Στρ.ΔΗΜ.ΑΛΕΥΡΟΜΑΓΕΙΡΟΥ

Στην επιτροπή που συνέταξε το σχέδιο Ανάν ο νέος αναπληρωτής (κατ ουσίαν υπουργός) υπουργός εξωτερικών Δημήτριος Δρούτσας της κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ.
Καταγγελία για την κατάργηση του υπουργείου Μακεδονίας Θράκης και Αιγαίου, καθώς και του χαρακτηρισμού «Εθνικής» από το υπουργείο παιδείας και καταγγελία για νόθευση του εκλογικού αποτελέσματος δια απάτης!

Η επιστολή του Στρατηγού έχει ως εξής:
Από Δημήτρη Αλευρομάγειρο
ΕΠΕΙΓΟΝ

Προς τον Αξιότιμον Κύριον Πρωθυπουργόν,

Κοινοποίηση:

-Αρχηγούς των εν τη Βουλή Κομμάτων,

-Άρτι νεοεκλεγέντες βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου,[δυο εκ των οποίων έχω και σταυροδοτήσει]

-Πρόεδρον της Κυπριακής Δημοκρατίας,

-Αρχηγούς των Κυπριακών Κομμάτων,

-ΜΜΕ και Εφημερίδες Ελλάδας- Κύπρου,

Αθήνα 7η Οκτωβρίου 2009,

Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,

Κυρίες και Κύριοι,

1. Παρακαλώ δεχθείτε τα θερμά μου συγχαρητήρια για την πανηγυρική σας εκλογή, με ποσοστό 43,92% των εγκύρων ψηφοδελτίων [ή 3.012.373 ψηφοφόρων]

2. Μετά την βαθύτατη αντίθεση μου και καθολική πικρία και αγανάκτηση για την κατάργηση των Υπουργείων Μακεδονίας -Θράκης και Αιγαίου καθώς και την κατάργηση του όρου Εθνικής από το [νυν] Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, δύνασθε να μας εξηγείσετε ποιος ο Λόγος της επιλογής του Κυρίου Δημήτρη Δρούτσα ως Αναπληρωτού Υπουργού Εξωτερικών;

3. Γνωρίζετε οτι ο (πανελληνίως άγνωστος μέχρι σήμερα),κύριος Δρούτσας μετείχε στην υπό τον Κύριο Χάνευ συντακτικής επιτροπή κατάρτισης του πανάθλιου σχεδίου Ανάν το οποίο απέρριψε με 76% ο περήφανος Κυπριακός Λαός (και εν πάσει περιπτώσει, όπως γράφει και η σημερινή Καθημερινή είναι και φανατικός υποστηρικτής αυτού του πανάθλιου Σχεδίου;;; )

4. Τα 3.012.373 ψηφοφόροι που σας έφεραν αυτήν την εκπληκτικήν νίκη γνωρίζανε εκ των προτέρων αυτές σας τις προθέσεις; Γιατί δεν ενημερώσατε προεκλογικώς τον Ελληνικόν Λαόν; Αυτό συνάδει με τις δημοκρατικές ευαισθησίες σας, όπως επαίρεσθε;

Αν όχι, με όλον το Σεβασμόν προς το ύψιστον τιμητικόν σας Λειτούργημα στο οποίον σας ετοποθέτησε ο Ελληνικός Λαός, θα μου επιτρέψτε να το ονομάσω [λίαν επιεικώς] ως υφαρπαγή ψήφων .

Με εκτίμηση προς το ύψιστον λειτούργημά σας,

Δημήτρης Αλευρομάγειρος,

Αντιστράτηγος ε.α,

Επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού [επιλεγείς εις τον βαθμόν του Αντιστρατήγου από το ΚΥΣΕΑ ,την 23ην Δεκεμβρίου 1993, Προεδρεύοντος του Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου και Υπουργεύοντος στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας κ. Γερασίμου Αρσένη]»

Σημείωση ΚΩΣΤΑ "ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗ" : Ναι πρόκειται γιά τον "ΗΡΩΑ-ΣΤΡΑΤΗΓΟ" της Κύπρου το 1974, Ταγματάρχη (τότε) Δημήτριο Αλευρομάγειρο που κράτησε την Λευκωσία σχεδόν ανέπαφη, από τις επιθέσεις των Τούρκων.

αναρτήθηκε στο Youtube από τον "SpartanSenator2"

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

ΚΑΛΗ ΨΗΦΟ ΕΛΛΗΝΑ ΣΤΙΣ 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ!

ΚΑΛΗ ΨΗΦΟ, ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ
του Σάββα Καλεντερίδη

Δεν θα κάνουμε ανάλυση της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, αφού έχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί πολλά κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου που διανύουμε. Απλά, θα κάνουμε μια προσέγγιση στο ζητούμενο των επικείμενων εκλογών, με κέντρο βάρους τα εθνικά μας θέματα και τα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής. Όσον αφορά τη στάση που τήρησε το ιστολόγιο κατά την προεκλογική περίοδο, εμείς, από την πλευρά μας, προσπαθήσαμε όλες αυτές τις ημέρες, να αναδείξουμε τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και να τα διασυνδέσουμε-συσχετίσουμε με την προεκλογική περίοδο, χωρίς να παίξουμε κομματικά παιχνίδια.
Άς πάμε όμως στο θέμα μας.
Η Ελλάδα, που έχει ισχυροποιήσει τη θέση της με την είσοδό της στην Ε.Ο.Κ. το 1981, σωτήρια επιλογή που πολεμήθηκε με λύσσα από κόμματα και πολιτικούς που υιοθέτησαν αφρόνως το σύνθημα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", μετρά μια σειρά από αρνητικές εξελίξεις στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής τα τελευταία χρόνια, αρχής γενομένης από τη μη επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ., το Φθινόπωρο του 1994 (τότε τέθηκε σε ισχύ η σύμβαση για το διεθνές δίκαιο της θάλασσας), επιλογή που θεωρήθηκε από την τουρκική πλευρά ως αποτέλεσμα φοβίας και ηττοπάθειας που προκάλεσαν οι απειλές που η ίδια εκτόξευσε εναντίον της χώρας μας.
Ακολούθησαν τα Ίμια (1996), όπου η τότε κυβέρνηση στην ουσία απώλεσε τον έλεγχο εθνικού εδάφους. Στη συνέχεια (1997), η ίδια κυβέρνηση αναγνώρισε, κατόπιν πιέσεων της κ. Όλμπραϊτ, όπως εκμυστηρεύτηκε σε φίλο δημοσιογράφο ο αείμνηστος Γιάννος Κρανιδιώτης, "νόμιμα ζωτικά συμφέροντα" της Τουρκίας στο Αιγαίο, εξέλιξη καταστροφική για τα συμφέροντα της χώρας μας, αφού με την κίνηση αυτή βάζουμε την Τουρκία στο Αιγαίο και νομιμοποιούμε το απαράδεκτο Casus Belli με το οποίο απειλεί την Ελλάδα, για να μην επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο.
Το 1999 η Ελλάδα έπεσε στη δίνη της υπόθεσης Οτζαλάν, όπου προδόθηκαν τα ιερά και τα όσια της φυλής και καταρρακώθηκε η περηφάνεια και η υπόληψη του ελληνικού λαού, όπως καταρρακώθηκε και η διεθνής εικόνα και το κύρος της Ελλάδας, απαραίτητα όπλα και τα δυο στο ολποστάσιο και στη φαρέτρα κάθε χώρας, για να μπορεί να ασκεί αξιόπιστη και αποτελεσματική πολιτική. Να σημειωθεί ότι η χώρα μας, εκτός από το κύρος και την αξιοπιστία, έχασε ταυτόχρονα έναν σοβαρό και πολύτιμο σύμμαχο, όπως είναι οι Κούρδοι, ενώ εμπεδώθηκε για άλλη μια φορά η αρχή "η Τουρκία πιέζει και απειλεί και η Ελλάδα υποχωρεί ατάκτως".
Αντιστροφή στην κατηφορική πορεία υπήρξε η είσοδος της Κύπρου στην Ε.Ε., εξέλιξη που μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια στρατηγικής σημασίας νίκη του Ελληνισμού και φυσικά της εξωτερικής μας πολιτικής, νίκη για την οποία θα πρέπει να απονείμουμε τα εύσημα σε εκείνους που τα δικαιούνται, με πρώτον και καλύτερο τον αείμνηστο Γιάννο Κρανιδιώτη, που έφυγε πολύ νωρίς.
Στη συνέχεια ακολουθεί και πάλι ο κατήφορος, με τις άφρονες και ακατανόητες προσπάθειες που κατέβαλαν κόμματα και πολιτικοί παράγοντες για την αποδοχή από τον κυπριακό λαό του καταστροφικού σχεδίου Ανάν, ενώ προηγουμένως έγιναν και άλλες προσπάθειες για την αποδοχή της διπλής ονομασίας των Σκοπίων, που αποφεύχθηκε επειδή δεν βρέθηκε εκείνος που θα λάμβανε την απόφαση και θα εισέπραττε και το αντιστοιχούν πολιτικό κόστος.
Στη συνέχεια, ο Ελληνικός λαός γεύτηκε τη χαρά άλλης μιας επιτυχίας, της άψογης τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων, επιτυχία που πιστώνεται και σε εκείνους που προετοίμασαν και σε εκείνους που εκτέλεσαν την Ολυμπιάδα, για να ακολουθήσουν οι επιλογές της συνεργασίας με το ρωσικό παράγοντα στον ενεργειακό τομέα και η στάση στο Βουκουρέστι, όπου τα Σκόπια αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν μέχρι νεωτέρας, κινήσεις και οι δυο που κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στην συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη προκλητική στάση της Τουρκίας στο Αιγαίο, την ίδια στιγμή που η Ελλάδα συνεχίζει να υποστηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, με τις γνωστές προϋποθέσεις, πολιτική που συνοψίζονται στο "πλήρης ένταξη σημαίνει πλήρης συμμόρφωση".
Είναι προφανές ότι στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, σε κόμματα και στελέχη κομμάτων, μετά την αποχώρηση από την πολιτική σκηνή, το 1995-1996, του Ανδρέα Παπανδρέου, με την καθοριστική -και οικονομική- συμβολή ξένων πρεσβειών και ξένων πολύφερνων μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, έχει τεθεί υπό διωγμό η αγνή και παραδοσιακή έννοια του πατριωτισμού, που έχει καθορίσει την πορεία αυτού του έθνους για χιλιάδες χρόνια και έχει επικρατήσει μια "άλλη" στάση απέναντι στα λεγόμενα εθνικά θέματα, αποτέλεσμα της οποίας αλλαγής στάσης ήταν οι συνεχόμενες και συνεχιζόμενες αρνητικές εξελίξεις στα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής που αναφέραμε παραπάνω. Επίσης, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η συγκεκριμένη πορεία των εθνικών μας θεμάτων δεν υπακούει σε κάποια μεταφυσική νομοτέλεια, αλλά είναι αποτέλεσμα σχεδιασμών που οδηγούν σε δορυφοροποίηση της Ελλάδας στην Τουρκία, υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ, με μοναδική διέξοδο από αυτή τη δίνη τον εξορθολογισμό των σχέσεων της χώρας μας με τις ΗΠΑ, την ισχυροποίηση της θέσης της Ελλάδας στην Ευρώπη και την ενίσχυση των δεσμών της με τη Ρωσία και τους άλλους παράγοντες που μπορούν αν επηρεάσουν τις εξελίξεις στην περιοχή.
Αυτό ακριβώς επιχείρησε μάλλον να πράξει με τις επιλογές του στο Κυπριακό, το Αιγαίο, τα Σκόπια και τα ενεργειακά ο Κώστας Καραμανλής, με υπουργό εξωτερικών τον Νέστορα της διπλωματίας κ. Πέτρο Μολυβίατη, επιλογές που αποδυναμώθηκαν, αν δεν ανατράπηκαν, με την τοποθέτηση της κ. Ντόρας Μπακογιάννη στη θέση του υπουργού εξωτερικών. Η επαινετικές αναφορές στην κυρία Μπακογιάννη και στον κύριο Γιώργο Παπανδρέου από τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ κ. Αναστασιάδη και τον πράκτορα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών Ντάουνερ στα απόρρητα επίσημα έγγραφα του ΟΗΕ για το Κυπριακό και τα επικριτικά σχόλια που γίνονται στα ίδια έγγραφα στο πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή, τα λένε όλα.
Εν πάση περίπτωσει, για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους, αφού στην πολιτική περισσότερο από τις προθέσεις μετράει το αποτέλεσμα, οι σε γενικές γραμμές σωστές επιλογές του Κώστα Καραμανλή στα κύρια ζητήματα της εξωτερικής μας πολιτικής, στην ουσία ακυρώνονται από την αναποτελεσματικότηα της κυβέρνησής του, λόγω της ανοχής που έδειξε σε πρόσωπα και πράγματα, αλλά και από την αποδυνάμωση του ίδιου του εσωτερικού-κοινωνικού μετώπου, αφού δεν νοείται αποτελεσματικη εξωτερική πολιτική χωρίς ισχυρή οικονομία και αρραγές εσωτερικό μέτωπο.
Εμείς, ως ιστολόγιο, δεν νομιμοποιούμαστε και δεν το επιθυμούμε να δώσουμε γραμμή για το ποιό κόμμα θα πρέπει να ψηφίσουν οι φίλοι μας, επιλογή που ούτως ή άλλως δεν είναι εύκολη, αν όχι αδύνατη.
Λέμε να ψηφίσει το κόμμα που θέλει ο καθένας με το χέρι στην καρδιά και να κάνει την επιλογή εκείνη που θα του δώσει εσωτερική ισορροπία και ψυχική ικανοποίηση. Γιατί, εν τέλει, στο παραβάν είμαστε μόνοι μας και η ψήφος είναι ακριβώς αυτό.
Θα θέλαμε όμως να κάνουμε έκκληση και να παρακαλέσουμε τους φίλους του ιστολογίου, άσχετα με το κόμμα που θα ψηφίσουν, να αποκλείσουν από τις επιλογές τους όλους εκείνους που όλα αυτά τα χρόνια πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού και των ψηφοφόρων, άλλοτε υποχωρώντας σε πιέσεις ξένων, άλλοτε κάνοντας τον ατζέντη αεροπορικών ή άλλων εταιρειών και άλλοτε λαμβάνοντας χρηματικά δώρα, οικόπεδα μέχρι και οικιακές συσκευές από ελληνικές ή ξένες εταιρείς, όπως για παράδειγμα από τη SIEMENS και από κάθε είδους προμηθευτή του πολύπαθου ελληνικού δημοσίου.
Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή άς είναι ο κυρίαρχος ελληνικός λαός που θα κάνει την πολυπόθητη κάθαρση και με τις επιλογές του θα διαμορφώσει το πολιτικό σκηνικό, τιμωρώντας τους ξενόδουλους και τους αργυρώνητους, όλους αυτούς που μας πρόδωσαν.
Όπως έχει διαμορφωθεί το σκηνικό και όπως έχουν καταντήσει τα κόμματα, όπου ο ένας που λάμβανε τα μαύρα εκβιάζει τον άλλον που τα έπαιρνε, μόνον εμείς μπορούμε να στείλουμε στα σπίτια τους όλους εκείνους του πολιτικούς που έκαναν τα κόμματα και την πολιτική επικερδή επιχείρηση, καθώς και εκείνους που εκθειάζουν οι ξένες πρεσβείες και ο "διεθνής παράγων", όσο ψηλά κιαν βρίσκονται στην ιεραρχία των κομμάτων τους, όποιο "ιστορικό" όνομα κιαν κουβαλούν.
Αν και υπό κανονικές συνθήκες στις εκλογές θα πρέπει να ψηφίζουμε θετικά, δηλαδή να επιβραβεύουμε εκείνους που αξίζουν και θα μας φέρουν και πάλι την ελπίδα, η κατάσταση στη χώρα μας είναι τέτοια, που τη φορά αυτή θα πρέπει να κάνουμε και τα δυο. Να ψηφίσουμε άφθαρτους πολιτικούς και να τιμωρήσουμε τους προσκηνυμένους και τους αργυρώνητους. Να κάνουμε εμείς οι ίδιοι την κάθαρση, γιατί αυ΄το επιβάλλουν οι συνθήκες.
Την Κυριακή, μπροστά στην κάλπη, ας βάλουμε το χέρι στην καρδιά και ας δείξουμε τη δύναμη που έχει ο λαός. Ας δώσουμε εμείς το μήνυμα που δεν κατόρθωσαν να δώσουν οι πολιτικοί στους νταβατζήδες. Αν δεν εκλεγούν οι δικοί τους ατζέντηδες, θα είναι πιο αδύναμοι και θα έχουν πάρει το μήνυμα.
Αν το πράξουμε, αν τη Δευτέρα βαρύγδουπα ονόματα της πολιτικής σκηνής, πολιτικοί-γόνοι μεγάλων οικογενειών και όχι μόνο, άτομα που κατήντησαν τη χώρα στην κατάσταση που είναι σήμερα αντιμετωπίσουν τη χλεύη του λαού, η Δευτέρα, 6 Οκτωβρίου θα είναι μια καινούργια μέρα για την Ελλάδα.
Ήλθε η ώρα να πάρουμε την τύχη της χώρας μας στα χέρια μας.
Καλή ψήφο Έλληνα πολίτη.
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ INFOGNOMONPOLITICS.BLOGSPOT.COM