ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ

ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ
XX ΤΘΜ - XXIV ΤΘΤ - ΧΧVI EMA

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ "Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΒΕΤΕΡΑΝΩΝ"

ΟΛΗ Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΣΤΟ BLUE SKY ME TON ΝΙΚΟ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟ "Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΒΕΤΕΡΑΝΩΝ"

http://www.youtube.com/watch?v=Lupxd7XX32s&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=qXBauvrdSUk&feature=related

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Είμαι και εγώ αγανακτισμένος... Αλλά πρώτα με τον εαυτό μου!


Θυμάμαι, μικρός ακόμα...

Άνθρωπους του μόχθου, που καθημερινά πήγαιναν στην δουλειά τους, έφερναν τον επιούσιο στο μη κλειδαμπαρωμένο και με διάπλατες πόρτες ανοιχτό, σπίτι τους...
Άνθρωπους που δεν έτρεχαν σαν τρελλοί να προλάβουν "τις δουλειές" και πάντα είχαν λίγο χρόνο γιά τον καφενέ, το κομμωτήριο, γιά το γήπεδο τη Κυριακή...
Άνθρωπους που πάρολο που διέμεναν στο κέντρο της Αθήνας, όταν τους έκανε κέφι το βραδάκι, το έκοβαν ποδαράτο μέχρι την Ομόνοια να δουν τα συντριβάνια και να πιούν και κανένα καφεδάκι ή να δροσιστούν με κανένα "υποβρύχιο"....
Άνθρωπους που πάντα τους έμενε κάνα φράγκο να το καταθέσουν στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο γιά τις δύσκολες μέρες και μάθαιναν αυτή την διαδικασία και στα παιδιά τους...
Άνθρωποι που χαίρονταν με μικρά πράγματα, καθημερινά όπως π.χ. ο κυρ-Βασίλης "πήρε τηλεόραση" και έτσι θα μπορούμε να πηγαίνουμε να δούμε τον "Αγνωστο Πόλεμο", την "Μάχη" και το "Πέυτον Πλέης"....
Άνθρωποι που η Κυριακή γιά αυτούς είχε ένα νόημα....
Πρωινό ξύπνημα, η γυναίκα με τα παιδιά στην εκκλησία, ο άντρας πίνει τον καφέ του αφού πήγε στο περίπτερο στην πλατεία να πάρει εφημερίδα - συνήθως την "Απογευματινή" - και το μεσημέρι η μάνα να μαγειρεύει "μοσχαράκι γιουβέτσι" ή "κοτόπουλο με πατάτες στον φούρνο", μιά λυτρωση στον ουρανίσκο από τα όσπρια και τα ζυμαρικά όλης της εβδομάδας....
Και στο μεσημεριανό τραπέζι μετά την προσευχή η μάνα να λέει "φάτε όλο το φαί σας αν θέλετε να πάτε το βράδυ στο σινεμά της γειτονιάς" ή "αν θέλεις να σε αφήσω να πας με τον πατέρα σου στο γήπεδο" (διότι και σε αυτό αποφάσιζε η μάνα...)

Και πέρασαν τα χρόνια....

Ήλθε μιά εποχή που κάποιοι την ονόμασαν ...Μεταπολίτευση!
Και ξαφνικά οι άνθρωποι του μόχθου που ζούσαν μέσα σε ένα περιβάλλον ασφάλειας και γλυκειάς ρουτίνας, κοιτώντας μόνο την δουλειά τους, άλλαξαν ιδιότητα.....
Έγιναν "αντιστσιακοί"".... Ναί 10.000.000 "αντιστασιακοί"....
Κάποιοι από αυτούς σταμάτησαν να πηγαίνουν στον κυρ-Σεραφείμ τον μπαρμπέρη, και άφησαν μούσια και μαλλιά....
Αλλάζοντας ιδιότητα και από άνθρωποι του μόχθου μετεξελίχθηκαν σε "αντιστασιακούς", άλλαξαν ταυτόχρονα και όνειρα....
"Ο κόσμος πάει μπροστά" έλεγαν...
Σιγά-σιγά δεν ήταν αρκετό να ζουν μιά ήσυχη ζωή - αναζήτησαν μιά έντονη ζωή !!!!

Και το Κυριακάτικο τραπέζι με το ψητό από τον φούρνο του κυρ-Βαγγέλη στην γωνία αντκαταστάθηκε με ένα "κοψίδι" στα Βλάχικα, ή ένα ψαράκι στην Χαραυγή...
Πρόοδος....
Αυτή είναι ζωή, όχι αυτό που ζούσαμε χθές!

Και τα χρόνια περνούσαν και τόσο οι "αντιστασιακοί" γίνονταν πιό "αντιστασικοί"....
Ο κυρ-Λεφτέρης που καθημερινά δούλευε στην Βιομηχανία Υφασμάτων, τώρα πιά από τις 12 το μεσημέρι είναι στο σπίτι του... Ο γιός του που είναι φίλος μου, μου είπε ότι τώρα πιά ο μπαμπάς του δεν είναι εργοδηγός στις αυτόματες μηχανές ραφής, αλλά έγινε ... πως μου το είπε; .... αααα έγινε Συνδικαλιστής! Φροντίζει λέει αυτοί που έχουν την Βιομηχανία να μην "καταπιέζουν" αυτούς που εργάζονται σε αυτή...
"Ωραία δουλειά" είπα μέσα μου... Κάτι σαν "Ρομπεν των Δασών" που είδαμε και στην έγχρωμη πιά τηλεόραση που πήρε ο πατέρας του....
Υπήρχε όμως κάτι που μου φαινόταν περίεργο... Ο πατέρας του ήταν εργάτης... Ο δικός μου υποτίθεται καταστηματάρχης....
Ο πατέρας μου πήγαινε στο μαγαζάκι του με το λεωφορείο, ο πατέρας του πήρε αυτοκίνητο...
Εμείς από το 1970 που πήραμε τηλεόραση.. είχαμε μιά "SIERA" - αυτή ήταν η μάρκα της - που όταν έκανε "χιόνια" ο πατέρας της έριχνε δυό φάπες στα πλάγια (όπως έκανε με εμένα όταν του έλεγα ψέμματα γιά κάτι όταν ΄μουν μικρός), και ερχόταν στα ίσια της! Και ήταν και ασπρόμαυρη...
Ο πατέρας του φίλου μου του Συνδικαλιστή, είχε πάρει έγχρωμη....

Θυμάμαι μιά μέρα που θέλησα να πάμε σπίτι του να δούμε μιά έγχρωμη αστυνομική ταινία με τον Κλίντ Ιστγουντ μας είπε με σαδιστικό χαμόγελο..
"Μάγκες η ταινία αναβλήθηκε, γιατί μιλάει ο Αντρέας σήμερα...."

Και τα χρόνια περνούσαν...

Κάποια στιγμή μπήκαμε όλοι σε αυτόν τον χορό της ευδαιμονίας, με τα δύο αυτοκίνητα, με τις διακοπές μας κάθε καλοκαίρι στα νησιά, με τις 3 τηλεοράσεις - μία στο κάθε δωμάτιο του νεοαποκτειθέντος διαμερίσματός μας, χάρη στο Δάνειο που μας έδωσαν από την Τράπεζα - με τα Video μας, τα CD Player μας, τα DVD μας, τα Home Cinema μας, τα τέσσερα κινητά τηλέφωνα της οικογένειας- που κατήργησαν το σταθερό τηλέφωνο του σπιτιού, που άλλωστε κάποτε ο ελεεινός ο ΟΤΕ είχε κάνει 2 χρόνια να μας το βάλει.....

Τι ωραία ζωή.... Ότι θέλουμε κάνουμε.... Μάθαμε και σκί... Για να πηγαίνουμε στην Αράχωβα το χειμώνα...

Και ξαφνικά...
Ξαφνικά οι άνθρωποι που ζούσαν άνετα, που ζούσαν πλέον μέσα σε ένα περιβάλλον αυξανόμενης ανασφάλειας αλλά παρόλα ταύτα ευδαιμονούσαν, κοιτώντας μόνο την καλοπέρασή τους, άλλαξαν ιδιότητα.....
Έγιναν "αγανακισμένοι".... Ναί 10.000.000 "αγανακτισμένοι"....

Τι και αν οι 8 στους 10 από αυτούς είχαν ψηφίσει αυτούς που κάποτε τους χάριζαν με δανεικά την ευδαιμονία;

Τώρα ήταν "αγανακτισμένοι"... Και ανάμεσα σε αυτούς και εγώ!
Πως έρχεσαι ρε Κύριε και με ξυπνάς από το υπέροχο όνειρό μου;
Πως έρχεσαι ρε Τραπεζίτη και μου παίρνεις πίσω το σπίτι; Ξέχασες που πλακωνόσουν με τον Τραπεζίτη της άλλης Τράπεζας γιά το ποιός θα μου δώσει το Δάνειο;
Πως έρχεσαι ρε TOYOTA και μου παίρνεις το Τζίπ; Ξέχασες που ήλθα στην Έκθεσή σου γιά να πάρω ένα οικογενειακό αυτοκίνητο και φαγώθηκε ο Υπεύθυνος Πωλήσεων ότι ένα Τζίπ ήταν ότι πρέπει γιά μένα;
Και εσύ κυρία στο Τηλέφωνο από το Πολυκατάστημα των Ηλεκτρικών Ειδών τι εννοείς όταν μου λες ότι αν δεν πληρώσω την δόση, θα μου πάρεις την 50αρα τηλεόραση πλάσμα και το home cinema;

Αγανακτισμένος και εγώ ΝΑΙ - αλλά γιά άλλο λόγο απο τους υπόλοιπους 9.999.999 συμπατριώτες μου!
Αγανακτισμένος γιατί πίστεψα σε ανθρώπους "κούφιους" και "κενούς" και άφησα τον εαυτό μου να αλλάξει...
Από εκεί που ήμουν ευχαριστημένος με μιά επίσκεψη στην Μπουάτ του Γιάννη Αργύρη στην Πλάκα, ζήτησα... μπουζούκια, night club... Κι όχι πίσω πίσω... Πρώτο τραπέζι πίστα παρακαλώ!!!!
Από εκεί που μιά ωραία ταινία στο σινεμά της γειτονιάς μου το Σαββατόβραδο με έκανε να νιώθω όμορφα και να μιλάω γιά αυτήν με την γυναίκα μου επί ώρες ...αναζήτησα υπέροχα Σαββατοκύριακα στην Αράχωβα και στην Μύκονο! Και όσο γιά μετρητά;
Ας είναι καλά οι 5 πιστωτικές μου Κάρτες... Τι καλά που είχα κάνει (σκεφτόμουν) που δεν τις έστειλα πίσω στις ισάριθμες Τράπεζες που μου τις έστειλαν χωρίς να με ρωτήσουν...
Από εκεί που πλέον το Seat μου, δεν με ικανοποιούσε πιά γιατί δεν τόνιζε την προσωπικότητά μου και αναζήτησα "ενισχυτικά της" με βάση τα Μεταπολιτευτικά πρότυπα στο Τζίπ... εεεε τότε καλά να πάθω!!!!

Δεν είμαι αγανακτισμένος μόνο με τους ΑΛΛΟΥΣ...
Ειμαι ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ πρώτα από όλα με τον εαυτό μου....
Γιατί αυτοί τους οποίος εγώ επέλεξα να με κυβερνούν με έκαναν σαν τα μούτρα τους!!!!

Οπότε εγώ δεν μουντζώνω ΜΟΝΟ προς την Βουλή... αλλά και προς τον καθρέφτη μου!

Πάντα με πιάνει μιά θλίψη τις Κυριακές... γιατί θυμάμαι πάντα την μυρωδιά από το ψητό της μητέρας μου... Πάντα!!!!

(ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΑΝΕΧΘΗΚΑΤΕ ΤΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ ΜΟΥ)

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ.... ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!!!!

Ο αντιστράτηγος Γεώργιος Τσολάκογλου (καθιστός δεξιά) συζητά με τον Γερμανό στρατηγό Γιοντλ (καθιστός δεύτερος από αριστερά) και τον Ιταλό στρατηγό Φερρέρο (προς τα δεξιά με την πλάτη προς τον φακό) το τρίτο και οριστικό πρωτόκολλο παράδοσης της Ελλάδας στη ναζιστική Γερμανία και τη φασιστική Ιταλία. Θεσσαλονίκη, 23 Απριλίου 1941


ΑΚΟΥΩ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΤΡΑΓΚΑ ΣΤΟΝ Real FM ΚΑΙ ΣΤΟ EXTRA-3 ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕΥΟΝΤΑ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΩΣ "ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ".....
ΚΑΠΟΙΟΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ. ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΑΙΣΘΗΣΗ 'Η ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ Ο Γ.ΤΡΑΓΚΑΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΩΣ "ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ"....
ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ WIKIPEDIA ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ:

Ο Γεώργιος Τσολάκογλου του Κωνσταντίνου (Ρεντίνα Αγράφων, Απρίλιος 1886Αθήνα, 22 Μαΐου 1948) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός, διορισμένος πρωθυπουργός κατά την περίοδο κατοχής της Χώρας 19411942 από τις δυνάμεις του Άξονα.

Το πραγματικό του επίθετο ήταν Τσολάκογλους και ήταν αμφιθαλής αδελφός του αντιστράτηγου Νικολάου Σπυρόπουλου. Κατατάχθηκε στον Ελληνικό Στρατό και στη συνέχεια εισήλθε στη Σχολή Υπαξιωματικών από την οποία αποφοίτησε το 1912 με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού Πεζικού.

Ως αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, ο Τσολάκογλου συμμετείχε στις κυριότερες μάχες στους Βαλκανικούς Πολέμους, και στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όπου και προάχθηκε κατ΄ εκλογή σε λοχαγό και ταγματάρχη και υπηρέτησε στο επιτελείο της 1ης Μεραρχίας στην οποία και αργότερα ανέλαβε επιτελάρχης. Συμμετείχε στην εκστρατεία στην Ουκρανία και στην Μικρασιατική εκστρατεία ως διοικητής τάγματος ευζώνων του 1/39ου και αργότερα ως επιτελάρχης της 4ης Μεραρχίας, κατά την επίθεση του Αυγούστου το 1922. Στην επακολουθήσασα σύμπτυξη του Α΄ Σώματος Στρατού στο οποίο ανήκε ακολούθησε στην αρχή την φάλαγγα του στρατηγού Τρικούπη και λίγο πριν την Σμύρνη την φάλαγγα του στρατηγού Φράγκου. Αντισυνταγματάρχης το 1923, συνταγματάρχης το 1925 και ανώτατος πλέον αξιωματικός το 1935 διοίκησε διαδοχικά: Μεραρχία, την Σχολή Ευελπίδων, και το Γ΄ Σώμα στρατού, του οποίου την διοίκηση ανέλαβε αφού παρέδωσε τη διοίκηση Κρήτης που είχε αναλάβει το 1938, όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Το 1940, είχε φθάσει στον βαθμό του αντιστρατήγου και ήταν διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού (Δυτική Μακεδονία). Μετά την επίθεση των Ιταλών κατά τη μάχη του Μόραβα, με επιτυχημένο ελιγμό, και παρά τους δισταγμούς των ανωτέρων του, συνέβαλε στη πλήρη νίκη του υπ' αυτού Σώματος στρατού. Μετά την επίθεση όμως των Γερμανών κατά της Ελλάδος (6 Απριλίου 1941), την βαθιά στην συνέχεια διείσδυση αυτών προς την Θεσσαλονίκη στις 9 Απριλίου του 1941 και την υποχώρηση του Ελληνικού Στρατού από το μέτωπο της Βορείου Ηπείρου, ύστερα δε από την αναχώρηση της Ελληνικήσ πολιτειακής ηγεσίας στην Μέση Ανατολή, ο Τσολάκογλου και ορισμένοι άλλοι ανώτεροι αξιωματικοί του Στρατού έλαβαν την πρωτοβουλία για συνθηκολόγηση, κρίνοντας εκείνοι πως κάθε αντίσταση στους κατακτητές θα ήταν μάταιη.

Έτσι, στις 20 Απριλίου 1941, ημέρα του Πάσχα, σε συνεννόηση με τον διοικητή του Α΄ Σώματος Στρατού, αντιστράτηγο Παναγιώτη Δεμέστιχα, τον διοικητή του Β΄ Σώματος Στρατού, αντιστράτηγο Γεώργιο Μπάκο, και τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα, κατάργησε πραξικοπηματικά τον διοικητή Στρατιάς Ηπείρου Ιωάννη Πιτσίκα, ανέλαβε ο ίδιος διοικητής της Στρατιάς και υπέγραψε πρωτόκολλο ανακωχής με τον διοικητή της 1ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Ες-Ες, υποστράτηγο Γιόζεφ (Σεπ) Ντήτριχ (Josef "Sepp" Dietrich), στο Βοτονόσι του Μετσόβου. Ο αρχηγός του Ελληνικού Στρατού, αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, σε τηλεγράφημά του προς το Τμήμα Στρατιάς Ηπείρου, κατήγγειλε την πρωτοβουλία του Τσολάκογλου ως αντίθετη προς τα συμφέροντα της πατρίδας, διέταξε την αντικατάσταση του Τσολάκογλου και αγώνα «μέχρι εσχάτου ορίου δυνατοτήτων». Ήταν όμως ήδη αργά.

Την επόμενη ημέρα (21 Απριλίου) στην Λάρισα, ο Τσολάκογλου, «υπό το κράτος βίας», υπέγραψε ως διοικητής της Ελληνικής Στρατιάς Ηπείρου και Μακεδονίας την άνευ όρων παράδοση του Ελληνικού Στρατού στους Γερμανούς. Εκ μέρους των Γερμανών, το πρωτόκολλο της παράδοσης συνυπέγραψε ο αρχηγός των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα, στρατηγός φον Γκράιφφενμπεργκ (von Greinffenberg).

Στις 23 Απριλίου, ο Τσολάκογλου αναγκάσθηκε να υπογράψει στην Θεσσαλονίκη και τρίτο πρωτόκολλο με τον Γερμανό στρατηγό Άλφρεντ Γιοντλ (Alfred Jodl) και τον Ιταλό στρατηγό Αλμπέρτο Φερρέρο (Alberto Ferrero), για να ικανοποιηθεί και το γόητρο των Ιταλών.

Στα απομνημονεύματα του,[1] ο Τσολάκογλου γράφει :

«Ευρέθην αντιμέτωπος ιστορικού διλήμματος : Ή ν' αφήσω να συνεχισθή ο αγών και να γίνη ολοκαύτωμα, ή υπείκων εις τας παρακλήσεις όλων των ηγητόρων του στρατού ν' αναλάβω την πρωτοβουλίαν της συνθηκολογήσεως... "Τολμήσας" δεν υπελόγισα ευθύνας... Μέχρι σήμερον δεν μετενόησα δια το τόλμημά μου. Τουναντίον αισθάνομαι υπερηφάνειαν.»

Στις 30 Απριλίου του 1941 και ώρα 11 το πρωί ο Τσολάκογλου, χωρίς την παρουσία του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου, που είχε αρνηθεί να τον ορκίσει, ορκίσθηκε από μόνος του (- διορίστηκε) στα Παλαιά Ανάκτορα, (σημερινή Βουλή), παρουσία των ανωτάτων διοικητών των δυνάμεων κατοχής, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου του 1942. Κατά την πρωθυπουργία του, προσπάθησε να διατηρήσει τη δραχμή ως κατοχικό νόμισμα, πλην όμως η δέσμευσή του από τις Αρχές κατοχής είχε σαν συνέπεια τη συνεχή υποτίμηση, που οδήγησε σε ραγδαίες αυξήσεις τιμών και πείνα, ενώ η χρυσή λίρα τότε αποθησαυριζόταν. Για την κατάσταση εκείνη οι Γερμανοί επέρριψαν ακέραιη την ευθύνη στους Ιταλούς που δεν έπραξαν τίποτε, κατά αρμοδιότητα που διατηρούσαν, για να προλάβουν αυτή την οικονομική εξέλιξη, αν και εισήγαγαν στη συνέχεια τη λεγόμενη "μεσογειακή δραχμή". Τελικά ο Τσολάκογλου παραιτούμενος από το αξίωμά του, μετά από πολλές πιέσεις που του άσκησαν εγγράφως οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, μεταξύ των οποίων οι Καφαντάρης, Σοφούλης, Γονατάς, Μάξιμος, Πάγκαλος, ακόμη και ο Ράλλης, αλλά και μετά από δύο ανεπιτυχείς γύρους διαπραγματεύσεων με τους Γερμανούς (Βερολίνο - Σεπτέμβριος 1942) και Ιταλούς (Ρώμη - Οκτώβριος 1942), που αφορούσαν τα ελληνικά δημοσιονομικά, στη συνέχεια ιδιώτευσε. Στην πρώτη αυτή κατοχική κυβέρνηση συμμετείχαν οι άλλοι δύο αντιστράτηγοι της συνθηκολόγησης, Δεμέστιχας και Μπάκος, ο επόμενος κατοχικός πρωθυπουργός (ιατρός) Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος, που τελούσε χρέη αντιπροέδρου, καθώς και ο τότε υπουργός οικονομικών Σωτήριος Γκοτζαμάνης που διατηρήθηκε στην ίδια θέση από την επόμενη κυβέρνηση.

Μετά την απελευθέρωση, ο Τσολάκογλου συνελήφθη και παραπέμφθηκε στο δια της Συντακτικής Πράξεως με αριθμό 6/1945 συσταθέν Ειδικό Δικαστήριο, κατηγορούμενος για παράνομη συνθηκολόγηση που είχε προβεί με τον εχθρό, χαρακτηριζόμενη ως «συνθηκολόγησιν εν ανοικτώ πεδίω» και «πριν η υπ' αυτόν στρατιωτική δύναμις εκπληρώση πάν ό,τι το στρατιωτικόν καθήκον επιβάλλει» , καθώς και για εθνική αναξιότητα για την συνεργασία του, στη συνέχεια, με τις κατοχικές Δυνάμεις, αναλαμβάνοντας Πρωθυπουργός της χώρας. Στις 31 Μαΐου του 1945, το Ειδικό αυτό Δικαστήριο τον καταδίκασε σε θάνατο, αλλά το Συμβούλιο Χαρίτων μετέτρεψε την ποινή σε ισόβια κάθειρξη.

Έχοντας προσβληθεί από λευχαιμία, νοσηλεύθηκε επί έναν χρόνο στο Νοσηλευτικό Ίδρυμα του Μετοχικού Ταμείου Στρατού (ΝΙΜΤΣ), όπου και πέθανε τον Μάιο του 1948. Η κηδεία του έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο.

Ο ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ ΚΑΤ'ΕΜΕ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΠΕΡΙΣΩΣΕΙ ΤΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ, ΔΙΟΤΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ Ο ΑΓΩΝ ΕΙΧΕ ΧΑΘΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΗΣ ΒΕΡΜΑΧΤ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ Η ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ΠΑΡΕΔΟΘΗ ΣΧΕΔΟΝ ΑΜΑΧΗΤΙ....

ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΠΕΝΟΧΟΠΟΙΩ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΕΝΑΝ ΓΕΝΝΑΙΟ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ, ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΑΠΕΛΠΙΔΕΣ ΜΑΧΕΣ - ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΗΡΩΙΚΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΑΛΙΧΛΗ ΣΤΑ 1922 ΣΑΝ ΕΠΙΤΕΛΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ - ΝΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΠΡΑΞΗ (ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ)!!!!

ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΣ ΤΑ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΜΕΤΑ ΜΙΑ ΠΙΘΑΝΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΙΣΩΠΛΑΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΕΧΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΣΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ....

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΗΤΑΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΛΗΘΗΚΕ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Η ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ. ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΧΡΕΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΙΝΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ ΤΟΥ 1941 ΟΠΟΥ ΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ Η ΑΘΗΝΑ ΥΠΕΦΕΡΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΙΤΙΑ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΤΗΣ!

ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ.... (Γιατί διαφωνώ με τον Γ.Τράγκα)

Ο Γεώργιος Τσολάκογλου, υπόγραψε την Συνθηκολόγηση όταν ο άνισος αγώνας ήταν πλέον μάταιος και στο σκεπτικό του υπήρξε η προστασία του μέχρι πριν λίγο μαχόμενου Στρατεύματος από αντίποινα ΚΥΡΙΑ των Ιταλών!

Δεν είχε άλλη επιλογή!

Δεν είχε κάτι άλλο να κάνει εναλλακτικά! Απλά σε αυτόν έτυχε να πάρει την πρωτοβουλία της υπογραφής της Συνθηκολόγησης!

Ο Γεώργιος Παπανδρέου ο νεώτερος, ζήτησε ΠΡΙΝ ΚΑΝ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΟΙ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΕΣ με τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη, να ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΕΙ "υπερθεματίζοντας" στην ανικανότητα της Ελλάδος να ...αντισταθεί ή καλύτερα να σταθεί στα πόδια της!!!!

Επίσης ο Γεώργιος Παπανδρέου ο νεώτερος, είχε εναλλακτικές λύσεις! Εναλλακτικές λύσεις που συνειδητά δεν τις χρησιμοποίησε!

Όταν ο Ιβάν Σαββίδης, ομογενής στην Ρωσία και προσωπικός φίλος του Πούτιν, έκλεισε ένα ραντεβού γιά τους δύο άνδρες, με σκοπό να συζητήσουν πως η Ρωσία θα μπορούσε να βοηθήσει οικονομικά την Ελλάδα, ο Γ.Παπανδρέου Jr, όχι μόνο δεν εκμεταλλεύτηκε αυτήν την συνάντηση με τον Ρώσο ομόλογό του, αλλά τον ζάλισε με τις συνήθεις ανοησίες του... όπως η "πράσινη ανάπτυξη" (όπως λέμε "πράσινα άλογα")!

Όταν πάλι οι Κινέζοι - οι οποίοι έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για επενδύσεις σε μιά χώρα της ΕΕ που βρίσκεται γεωγραφικά σε στρατηγική θέση στην Μεσόγειο - έδειξαν την πρόθεση να επενδύσουν μεγάλα ποσά στην Ελλάδα, γεγονός που θα έδινε μιά ανάσα από τον βρόγχο του χρέους, πάλι ο Γ.Παπανδρέου "σφύριζε αδιάφορα" !!!!!

Τέλος ενώ οι Ευρωπαίοι έδειχναν μουδιασμένοι από το πρόβλημα που προέκυψε στην Ευρωζώνη εξ αιτίας της Ελλάδος, ο Γ.Παπανδρέου τους έδειξε τον δρόμο της καθυπόταξης του Έλληνα, ζητώντας αυτοβούλως να πάει στο Δ.Ν.Τ. και μιλώντας γιά "Τιτανικό".....

Σαν να τους έλεγε "ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΘΥΠΟΤΑΞΤΕ ΜΑΣ" !!!!!

Και πριν κάν του ζητήσουν οτιδήποτε οι Νεο-Ναζιστές της Μέρκελ, τους είπε: "Εδώ είναι τα ασημικά μας, ελάτε να τα πάρετε..."!!!!

ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΟΝ Γ.ΤΡΑΓΚΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ Ο Γ.ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ ΚΑΙ Ο Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΝ ΕΠΙΚΕΦΑΛΕΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΥΠΟ ΞΕΝΗ ΚΑΤΟΧΗ....

Ο ΜΕΝ ΠΡΩΤΟΣ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΠΟΛΕΜΟΥ, Ο ΔΕ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΕΙΡΗΝΗΣ!

ΔΟΣΙΛΟΓΟΣ (τότε) ΜΕ ΔΟΣΙΛΟΓΟ (τώρα) ΕΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ, ΜΙΚΡΗ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΔΙΑΦΟΡΑ' ΔΕ!!!!

ΕΤΣΙ ΓΙΩΡΓΑΚΗ ;;;;;

Υ.Γ. Με βάση τις γνώσεις μου περί Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας, πιό πολύ θα ταίριαζε ο χαρακτηρισμός "ΡΑΛΛΗΣ" ή "ΛΟΓΟΘΕΤΟΠΟΥΛΟΣ" στον Γεωργάκη, οι οποίοι ήταν καραμπινάτοι και συνειδητοί δοσίλογοι... παρά "ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ" !


Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΟΥ "ΚΥΠΡΟΣ 1974 - Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ"


ΑΝΟΙΚΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Προσκαλώ όλους και όλες σας, στην επίσημη Παρουσίαση του Βιβλίου,
"ΚΥΠΡΟΣ 1974 - Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ" από τις Εκδόσεις Πελασγός,

την Τετάρτη 2 Νεομβρίου 2011 στις 19.00
στο Ξενοδοχείο PRESIDENT - Λ.Κηφισίας 43 Αμπελόκηποι - ΑΘΗΝΑ.

Οι Κεντρικοί Ομιλητές θα είναι οι:
ο κ. Ιωάννης Κακολύρης, Ιστορικός Συγγραφέας, και τ.Αντιπρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών,
ο κ. Αντώνης Δούλας, Βετεράνος Πολεμιστής ΕΛΔΥΚ το 1974, και Γ.Γ. του Συλλόγου Βετεράνων Κύπρου '74 "ΑΕΙ ΜΑΧΙΜΟΙ" και
εγώ ως ο Συγγραφέας του.

Χαιρετισμό θα απευθύνουν οι:
η κα Ελένη Γρίβα, αδελφή του αγνοούμενου υπερασπιστή του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ Δεκανέα (ΕΜ) Χρήστου Γρίβα, και Γ.Γ. του Συλλόγου γιά τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Οικογενειών Αγνοουμένων και Πεσόντων Κύπρου 1974 και
ο κ. Νίκος Αργυρόπουλος, Βετεράνος Πολεμιστής 21 ΕΑΝ το 1974, και Πρόεδρος του Συλλόγου Βετεράνων Κύπρου '74 "ΑΕΙ ΜΑΧΙΜΟΙ"

Θα συντονίσει ο Εκδότης κ. Γιάννης Γιαννάκενας


ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΑΡΧ...!!!!!

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΑΡΧ....!!!!!

28η Οκτωβρίου σε μερικές μέρες!

Γιά κάποιους δεν σημαίνει τίποτα, απλά μιά μέρα αργίας που δίνει την δυνατότητα γιά μιά βόλτα στο Ζάππειο, γιά ένα καφέ στην Αίγλη και το μεσημέρι γιά ένα κοψίδι στα Βλάχικα στην Βάρη!

Γιά κάποιους άλλους άλλους - ανάμεσα σε αυτούς και στον 48χρονο πλέον γράφοντα - είναι μιά μέρα συγκίνησης και προβληματισμού, μιά μέρα περηφάνειας, αλλά και μιά μέρα πίκρας!

Κάποιος θα μπορούσε να πει "Καλά βρε αδελφέ, καταλαβαίνω το μέρα περηφάνειας, αλλά το μέρα πίκρας γιατί;"

Αυτό θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω στις παρακάτω γραμμές του κειμένου μου, και ελπίζω να τις καταλάβετε (και εν τοιαύτη περιπτώσει, όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!)

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Τι γιορτάζουμε σε μερικές μέρες;

Γιορτάζουμε την επέτειο του Ηρωικού "ΟΧΙ"

Ενός ΟΧΙ που είπε ένας δικτάκτορας σε μιά Υπερδύναμη εκείνης της εποχής, όταν αυτή ζήτησε την ταπείνωση της Ελλάδας και την μετατροπή των Ελλήνων από Ελεύθερους Ανθρώπους σε Σκλάβους!

"Το ΟΧΙ το είπε ο Λαός!" θα μου αντιτείνει ο σύγχρονος μηδενιστής Αριστερός, ψευτοπροοδευτικός κουλτουριάρης, διαβάζοντας την Αυγή σε ένα "in" Cafe' του Κολωνακίου!

Εδώ το θέμα παίρνει πολύ συζήτηση και βέβαια γιά να είμαι πιό περιεκτικός και σύντομος σε αυτά που λέω, θα δώσω την δική μου άποψη σε αυτήν την ευκόλως και ελαφρά τη καρδία εκφραζόμενη πεποίθηση της Νεοταξικής Ελληνικής Αριστεράς!

Είτε το θέλουν κάποιοι λοιπόν είτε όχι, το "ΟΧΙ" το είπε όχι ο Λαός εκείνο το ξημέρωμα της 28η Οκτωβρίου 1940, αλλά ένας - όπως τον αναφέρουν - δικτάτορας: ο Ιωάννης Μεταξάς!

Ο Ελληνικός Λαός το στήριξε, το μετουσίωσε σε πολεμική πράξη, το πήρε και το έκανε σημαία του και το μεταμόρφωσε σε μιά ηρωική πραγματικότητα στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας... Αλλά το "ΟΧΙ" το είπε ο Ι.Μεταξάς!

Αυτή είναι η αλήθεια κύριοι!

Διότι αναλογισθείτε τι θα γινόταν αν εκείνο το βράδυ που τον επισκέφθηκε εκτάκτως και επειγόντως ο Ιταλός πρέσβης στην οικία του, γιά να του επιδώσει το ιταμό Τελεσίγραφο του Μουσολίνι, εκείνος δεν έκανε την υπέρβαση του να ξεπεράσει τις ιδεολογικές συγγένειες με την Ιταλία και το καθεστώς της, και δεν συναισθανόταν την Ιστορική Ευθύνη που έφερε στους γέρικους ώμους του εκείνη την στιγμή σαν γνήσιος Έλληνας και υπέρ πάντων ως Εθνικός Κυβερνήτης και απαντούσε "ΝΑΙ" τι θα γινόταν;

Το πρωί ο Ελληνικός Λαός θα ξυπνούσε υπό Ιταλική Κατοχή, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο κομμάτι του Εθνικού γεωγραφικού κορμού!

Κάποιος θα μου απαντήσει "αν συνέβαινε αυτό, ο λαός θα αντιδρούσε, θα έπαιρνε την κατάσταση στα χέρια του κλπ κλπ κλπ"

Τίποτα από όλα αυτά δεν γινόταν τουλάχιστον τον πρώτο καιρό! Ο λαός, θα ένιωθε προδομένος, ναι πικραμένος ναι, ταπεινωμένος σίγουρα, αλλά θα έκανε πολύ καιρό να συνέλθει...

Όπως έκανε πολύ καιρό να συνέλθει όταν η Ελλάδα καταλήφθηκε από τους Γερμανούς το 1941, μέχρι την στιγμή που τα πρώτα τμήματα Ανταρτών εμφανίσθηκαν στα Ελληνικά βουνά, ξεκινώντας το Έπος της Εθνικής Αντίστασης!

Ακόμα και επιφανείς Αριστεροί της εποχής παραδέχθηκαν τότε ότι ο Ιωάννης Μεταξάς λειτούργησε τότε ως Εθνικός Κυβερνήτης, υπακούωντας στο Ελληνικό DNA και στο αρχαίο αίμα των Ελλήνων που έτρεχε στις φλέβες του!

Εκείνη την μέρα έπαψε να είναι ο "μισητός" (κατά πολλούς - δίκαια ή άδικα) δικτάτορας, που ιδεολογικά ήταν προσκείμενος στις αρχές του Εθνικο-Σοσιαλισμού, που είχε καταλύσει το δημοκρατικό πολίτευμα το '36 και έγινε ο "μπροστάρης" και εμπνευστής του Εθνικού Αγώνα κατά των ιταμών Εισβολέων!

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΥΡΙΟΙ...

Και με τα "Το ΟΧΙ το είπε ο Λαός" που έτσι άκριτα, με καθαρά ιδεολογικά - αλλά μη ιστορικά τεκμηριωμένα - ελατήρια αναφωνείτε δεν αλοιώνετε την Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία και την προσφορά του καθενός!

Ομως όπως είπα στην αρχή του άρθρου μου, αυτήν την μέρα νιώθω πίκρα...

Πίκρα γιατί προσγειώνομαι στην σύγχρονη τραγική πραγματικότητα...

Την πραγματικότητα του ΔΝΤ, της Μέρκελ, της Κύπρου, των Ιμίων, των Γκρίζων Ζωνών, της Συμφωνίας της Μαδρίτης!

Την πραγματικότητα του Γιωργάκη, του Πάγκαλου, του Σημίτη, του Βενιζέλου, της Διαμαντοπούλου, της Ντόρας και του Τσίπρα!

"Έχουμε απωλέσει μέρος της Εθνικής Κυριαρχίας μας" λέει ανερυθρίαστα ο νεο-Κουίσλιγκ Πρωθυπουργεύων της Νέας Τάξης Πραγμάτων στην Ελλάδα! Χάσαμε την Εθνική μας Κυριαρχία... Μάλιστα... Και χωρίς να πέσει ούτε μιά ντουφεκιά!!!

"Ε τι θέλατε να κάνουμε πόλεμο γιά μιά σημαία και δέκα κατσίκιες" είχε πει ο Πάγκαλος την επομένη των Ιμίων χωρίς να ντρέπεται και χωρίς να συναισθάνεται το βάρος του ηρωικού ονόματος του παππού του που έφερε στους ώμους του! Την προηγουμένη είχε πει στον Α/ΓΕΕΘΑ Λυμπέρη "Αρχηγέ δεν μπορείς να πεις ότι την σημαία την πήρε ο άνεμος;" ...Τέτοια κατάντια!

"Ευχαριστούμε την Κυβέρνηση των ΗΠΑ" είπε ο προοδευτικός σοσιαλιστής κ.Σημίτης όταν ακόμα ήταν νωπό το αίμα των τριών παλληκαριών που έπεσαν από τα τουρκικά πυρά, με το ελικόπτερο του "Ναυαρίνο"! Και σήμερα διμοιρίες των ΜΑΤ φυλάσσουν ακόμα το σπίτι του, λες και κάποιος έχει πλέον σκοπό να ασχοληθεί με το ξεφτυλισμένο σαρκίο του!

"Πιστεύω ότι ο Κυπριακός Λαός θα σκεφθεί ώριμα το συμφέρον του με βάση τα σημερινά τετελεσμένα που κυριαρχούν πλέον στην μεγαλόνησο και θα υπερψηφίσει το Σχέδιο του Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. κ.Κόφι Ανάν" είπαν και ο Γιωργάκης αλλά και η Ντόρα σε άλλη μιά νέα πρόκληση της Νέας (πλέον) Παγκόσμιας Τάξης πραγμάτων....

Μα τι καταντήσαμε πιά;

Ασπόνδυλα ανθρωπάκια με μόνη προσδοκία τα ψίχουλα που απέμειναν από τον πετσοκομμένο μισθό, την διατήρηση μας στην θέση μας στο Δημόσιο, ενός καλού καφέ στους πεζόδρομους των Εξαρχείων ή σε κάποιο cafe στο Κολωνάκι, μιάς καλοψημένης μερίδας παϊδάκια στα Βλάχικα και ενός ξενέρωτου φιλμ στο DVD το βράδυ πριν κοιμηθούμε αποκαμωμένοι από την κούραση της άδειας ζωής μας στον καναπέ του διαμερίσματός μας που ακόμα χρωστάμε στην Τράπεζα;

Που πήγε αυτό το "Πνεύμα του Μετώπου" τότε που ΟΛΟΙ οι Έλληνες, άφησαν γυναίκα, μάνα, παιδιά, οικογένεια, περιουσία (ελάχιστη ή μεγάλη) και "με το χαμόγελο στα χείλη" απέδειξαν ότι "οι Ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες";

Που πήγε αυτός "εθνικός μας τσαμπουκάς" που δεν σηκώναμε "μίγα στο σπαθί μας" όταν κάποιος μας έθιγε τα "όσια και τα ιερά" μας;

Αναλώνεται καθημερινά στις πολιτικές συζητήσεις του καναπέ, στις κραυγές μέσα από το Διαδίκτυο ρουφώντας ταυτόχρονα με θόρυβο τον φραπέ μας, στις μπουνιές κάθε Κυριακή στα γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ και βόλεϋ, ή την έξοδο κατά πλατεία μεριά "να τα κάνουμε όλα λίμπα" !!!!!....

Και Εθνικά πλέον ευνουχισμένοι αναμένουμε βοήθεια από την "Εσπερία" όχι μόνο στα οικονομικά μας, αλλά και στα δίκαια μας απέναντι στους γυφτο-Σκοπιανούς, στους Αλβανούς, και τους αδηφάγους Τούρκους, όπως αλίμονο κάποτε περίμενε και ο τελευταίος Έλληνας Αυτοκράτορας εκείνες τις τραγικές μέρες του Μαίου του 1453... Και όλοι ξέρουμε την κατάληξη!

Διότι η "Εσπερία" απέδειξε ότι αν το 1453 ήταν ένα Club Καθολικών Αντι-Ορθοδόξων, σήμερα είναι ένα Club Τοκογλύφων και Ανθελλήνων, που στα τυχόν λάθη του Νεο-Έλληνα, ψάχνει άλλοθι γιά τις αμαρτίες της! Με μία Μέρκελ που αντί να ευχαριστεί τις μετα-Πολεμικές Ελληνικές Κυβερνήσεις που δεν απαίτησαν τις Πολεμικές Αποζημειώσεις - πράγμα που θα ήταν Οικονομικό πλήγμα γιά την Γερμανία - μας απειλεί μέσω των φερεφώνων της ότι ..."Θα πρέπει να πουλήσουμε τον Παρθενώνα" γιά να ξεχρεώσουμε τα Δάνεια που πήραν οι εκάστοτε "νταλαβεριτζήδες" Πολιτικοί Ταγοί μας!!!!

Για αυτό πικραίνομαι... Γιατί ενώ έζησα ως έφεδρος δύο περιόδους παρολίγο πολεμικής σύγκρουσης (μία τον Νοέμβριο του 1983 με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους του Ντεκτάς στην κατεχόμεη Κύπρο υπηρετώντας στο Πύθειο Έβρου και μία ως επιστρατευμένος στην κρίση του Σισμίκ, γνωστή ως κρίση του Μάρτη κοντά στους Κήπους Έβρου), είδα ότι οι πολιτικοί ταγοί μας από τα τέλη της προηγούμενης χιλιετίας, δεν είναι πιά εθνικά-Έλληνες αλλά "κάτι άλλο", με ότι πιό αρνητικό έχει αυτή η ιδιότητα γιά τον σύγχρονο Έλληνα!

Πως θα αντιδρούσε ο Ιωάννης Μεταξάς αν η κα Μέρκελ του ζητούσε να πουλήσει τον Παρθενώνα;

Πως θα αντιδρούσε ο Δαβάκης, ο Κατσιμήτρος, ο Ιατρίδης του "Παπανικολή" αν ζούσαν την νύχτα με την κρίση στα Ίμια;

Πως θα αντιδρούσε ο "Ανώνυμος Έλληνας Πολεμιστής" της Αλβανίας, του Ρούπελ και της Κρήτης, όταν καταλάβαινε ότι οι Τούρκοι κατέλαβαν Ελληνική Γη έστω γιά λίγη ώρα έστω σε χώρο έκτασης μιάς βραχονησίδας;

Αλλά τι ρωτάω....;

ΤΟΤΕ ΤΟ 194Ο, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΑΡΧ...!!!

(το παρόν άρθρο αποτελεί επικαιροποίηση παλαιότερου άρθρου μου με τον ίδιο τίτλο)

ΓΙΩΡΓΟ ...ΚΟΨΕ ΤΙΣ "ΠΑΠΑΡΙΕΣ" !!!!!

ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΑΚΗ 'Η "BRAVO YORGO" ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΤΟΥ ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ... ΔΗΛΑΔΗ "ΤΙΣ ΠΑΠΑΡΙΕΣ" ΤΟΥΣ!!!

ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΠΑΡΙΑ' ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ (ΚΑΤΑ ΒΑΣΗ) ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΠΟΛΥ "ΕΙΔΙΚΕΣ" ΑΝΑΓΚΕΣ ;;;;;

ΩΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΦΥΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ....

Η παπαριά λοιπόν είναι ένα δέντρο σαν την αχλαδιά μόνο που δεν κάνει αχλάδια. Ανήκει στην οικογένεια των Papariae στην οποία ανήκει η παπάγια και το αγγούρι. Πρόκειται για δέντρο της ερήμου το οποίο προστατεύει τον καρπό του με πολλά τριχίδια. Με αυτή την μέθοδο τα διάφορα πουλιά-θηρευτές δεν πλησιάζουν. Ο καρπός του εν λόγω δέντρου (παπάρι) παρατηρείται έντονα μετά το 2ο έτος της ηλικίας του. Ακόμα τα παπάρια είναι πολύ ευαίσθητα σε πιέσεις. Μπορεί εύκολα να πρηστεί λόγω μεταβολών του περιβάλλοντος στη θερμοκρασία, το pH, και την υγρασία.

Τα παπάρια και τα δέντρα παπαριές τυγχάνουν μεγάλου σεβασμού στις μέρες μας στην Ελλάδα, αφού πάντα οι Έλληνες τα θυμούνται στην καθημερινή ζωή:
-Ως απάντηση σε σχόλιο βαθυστόχαστο: «παπαριές ».
-Μεγάλη ένδειξη προσφοράς και αλληλεγγύης είναι η προσφορά παπαριών: «Πάρε τα παπάρια μου».
-Κάτι που τυγχάνει μέγιστης σημασίας από εμάς λέμε « στα παπάρια μου».
-Για άτομα που κάνουν βαρυσήμαντες δηλώσεις ή πράττουν εξίσου σημαντικά έργα, υπάρχει το «φάε ένα παπάρι» ή « τσίμπα ένα παπάρι».
-Σπανιότερα χρησιμοποιείται η μέτρηση παπαριών για ερευνητικούς λόγους « Μέτρησέ μου τα παπάρια».
-Βέρυ ιμπόρταντ πέρσονς ορίζονται ως « παπάρες».

ΟΠΟΤΕ ΜΗΝ ΠΑΡΕΞΗΓΕΙΣΑΙ ΓΙΩΡΓΑΚΗ ΟΤΑΝ ΣΕ ΛΕΜΕ "ΠΑΠΑΡΑ" ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ "ΠΑΠΑΡΙΕΣ" !!!!!

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΣΤΟΝ Γ.Α.Π.


Προς αυτόν που νομίζει ότι είναι πρωθυπουργός αυτής της χώρας:

Κε Πρωθυπουργεύων,

Σε αυτήν την χώρα και στον Θεό μιλάμε ΟΡΘΙΟΙ.

ΔΕΝ ΘΑ είμαστε εμείς που θα ΓΟΝΑΤΙΣΟΥΜΕ και θα ντροπιάσουμε τους παππούδες μας που πολέμησαν στην Πίνδο και στα Οχυρά (και δεν έπραξαν όπως ο λαός στον οποίο θέλετε να μοιάσουμε, ο Βασιλέας του οποίου παρέδωσε το στέμμα του σε ένα μοτοσυκλετιστή της Βέρμαχτ δηλώνοντας ούτω υποταγή στον Φύρερ), ούτε τα αδέλφια μας που έγιναν ολοκαύτωμα στο Στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ στην Κύπρο το '74 (αντιμετωπίζοντας πέραν των Τούρκων και την προδοσία).

Θα αντισταθούμε σε κάθε προσπάθεια που γίνεται να βρεθεί η χώρα μας πάλι κάτω από ΞΕΝΗ ΚΑΤΟΧΗ !

1ο Επειδή δεν θέλω να με σώσετε με τον τρόπο που θέλετε εσείς,

2ο Επειδή δεν θέλω να βλέπω το ΣΥΝΤΑΓΜΑ της Ελλάδος να το έχετε κάνει "κουρελόχαρτο",

σας υπενθυμίζω την τελευταία παράγραφό του : "Η ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΠΑΦΙΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ" ....!!!!

Διά ταύτα :

... όσο συντομότερα αποφασίσετε να πάτε από εκεί που ήλθατε τόσο το καλύτερο και γιά την Ελλάδα και γιά εσάς!!!!

Υ.Γ.: Σας καλώ να αποχωρήσετε όσο είναι καιρός, διότι κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει πως θα εκδηλώσει τον Πατριωτισμό του ο Έλληνας και μάλιστα που (πχ. Γουδί!) .....

ΠΡΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟ ΕΛΛΗΝΑ ΟΠΛΙΤΗ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΣΕ ΑΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ...!!!!


Αγαπητέ μου Οπλίτη που βάσει του Συντάγματος, φέρεις τα όπλα κάνοντας την Στρατιωτική σου Θητεία σε κάποια Μονάδα Εκστρατείας!

Δεν θέλω να σε πικράνω... Έκανα και εγώ την θητεία μου 22 μήνες στα Τεθωρακισμένα, και ξέρω τι σκέψεις περνούν από το μυαλό κάθε Οπλίτη, εκεί στην σκοπιά!

Κάποιος από εσάς άφησε τα χωράφια του, κάποιος ήλθε από το Εξωτερικό θεωρώντας εξαιρετική τιμή σαν Ελληνόπουλο της Διασποράς να υπηρετήσει - ενώ θα μπορούσε να κάνει την "πάπια" - κάποιος άφησε την γυναίκα του, ή τον άρρωστο πατέρα του στο σπίτι να αναλάβει τις υποχρεώσεις του νοικοκυριού και κάποιοι άλλοι... Κάποιοι άλλοι τι;

Είπαμε δεν θέλω να σε πικράνω....

Αλλά η Ελληνική πραγματικότητα από μόνη της μας πικράινει...

Αύριο που θα απολυθείς με το καλό, θα πας να ψηφίσεις κάποιους γιά να κυβερνήσουν αυτόν τον τόπο έτσι δεν είναι;

Θα κρίνεις με βάση τις ικανότητές τους, την διορατικότητά τους, τον πατριωτισμό τους ... τι είπα; Τον πατριωτισμό τους;

Μία εκδήλωση του Πατριωτισμού είναι και η Στρατιωτική Θητεία δεν νομίζεις;

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΠΙΚΡΑΝΩ ΕΙΠΑΜΕ... ΑΛΛΑ ΔΕΣ ΠΩΣ, ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΘΗΤΕΙΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΑΓΟΙ ΜΑΣ:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρωθυπουργός, ΓΡΑΦΕΑΣ ΑΡΜΑΤΩΝ. Το 1978 παρουσιάστηκε στη Καλαμάτα. Εξαγόρασε 16 μήνες θητείας προς 19.000 δρχ. και απολύθηκε τον Αύγουστο του 1979.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Πρόεδρος ΝΔ, ΝΑΥΤΗΣ. Τον Ιούλιο του 1976 παρουσιάστηκε στο Πολεμικό Ναυτικό, τον Οκτώβριο απολύθηκε, πληρώνοντας 21.000 δρχ. με τις οποίες εξαγόρασε τους 21 μήνες. Το υπόλοιπο τρίμηνο της θητείας του το έκανε ...το 1977.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: Πρώην Πρωθυπουργός, ΝΑΥΤΗΣ ΜΕ ΠΛΑΤΥΠΟΔΙΑ. Το 1977 παρουσιάστηκε και πήρε απολυτήριο το 1979. Ειδικότητα –προσέξτε– διαχειριστής.ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: ΥΕΘΑ. Το 1986 παρουσιάστηκε στη Κόρινθο. Οι γιατροί τον έβγαλαν Ι3 λόγω «παχυσαρκίας». Εξαγόρασε εννέα μήνες θητείας προς 27.000 δρχ.

ΑΚΗΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Πρώην ΥΕΘΑ, ΑΠΑΛΛΑΓΗ. Το 1968 κηρύχτηκε ανυπότακτος, το 1972 έχασε την ελληνική ιθαγένεια. Το 1975 με 29.000 δρχ. εξαγόρασε 29 μήνες θητείας.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Αντιπρόεδρος Κυβέρνησης, ΦΑΡΟΦΥΛΑΚΑΣ. Το 1959 παρουσιάστηκε στο ΠΝ και απολύθηκε το 1961. Σ´ αυτό το διάστημα με την ειδικότητα του διαχειριστή, φύλαγε ένα φάρο στον "ακριτικό" Πειραιά.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Πρόεδρος ΛΑΟΣ, ΣΜΗΝΙΤΗΣ. Υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία στο λεκανοπέδιο Αττικής και ένα μέρος της θητείας του βρισκόταν στο γραφείο δημοσίων σχέσεων της Αεροπορίας στην… οδό Πανεπιστημίου!

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Πρόεδρος Συνασπισμού, ΝΑΥΤΗΣ. Την άνοιξη του 2003 είχε επιλεγεί να υπηρετήσει στο Στρατό Ξηράς, όμως με "μέσο" στην τότε Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κατάφερε να κάνει μετάταξη στο Πολεμικό Ναυτικό, στο Κέντρο Εκπαίδευσης Παλάσκα στο Σκαραμαγκά. Εκεί, αφού πέρασε τη βασική εκπαίδευση διάρκειας 50 ημερών, ξανάβαλε "μέσο" για τη μονάδα του: τοποθετήθηκε στη διοίκηση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, στην "ακριτική" Λεωφόρο Μεσογείων, στο Πεντάγωνο, μέσα στην καρδιά του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, όπου για να υπηρετήσεις εκεί τη θητεία σου θα πρέπει να διαθέτεις τεράστιο βύσμα. Την άνοιξη του 2004 χρησιμοποίησε ένα νόμο του Άκη Τσοχατζόπουλου, που έλεγε ότι αν είσαι στο στρατό και κατέβεις υποψήφιος βουλευτής παίρνεις προσωρινή απόλυση και επανέρχεσαι μετά. Έτσι λοιπόν απολύθηκε προσωρινά κατεβαίνοντας υποψήφιος και μετά τις εκλογές ξαναγύρισε στις τάξεις του Ναυτικού. Στο μεταξύ, η στρατιωτική θητεία είχε μειωθεί κατά τρεις μήνες και εκεί που χρωστούσε έξι (6) μήνες, υπηρέτησε τρεις (3)... Ο ίδιος αναφέρει για τους τελευταίους του μήνες: «είχε πέσει τρελό σύρμα στη μονάδα ότι ήμουν υποψήφιος βουλευτής και από κει που με στέλνανε για αγγαρείες, μόνο προσοχές δεν μου βαράγανε!». Συνολικά υπηρέτησε 15 μήνες και απολύθηκε στις 28 Ιουλίου 2004, δηλαδή πάνω στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Και μια μικρή "λεπτομέρεια": σε άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία», τον Μάρτιο του 2007, αναφέρει: «Ο στρατός παραμένει ένας χώρος όπου βουλευτές και πολιτευτές, κυβερνητικοί ή μη, μπορούν να κάνουν τα ρουσφετάκια τους και τις εξυπηρετήσεις τους...» και «...τα αστικά στρατόπεδα υπάρχουν μόνο για να εξυπηρετούνται τα λεγόμενα "βύσματα"».

Μετά από όλα αυτά, τράβηξε μιά τζούρα από το τσιγάρο σου, στην μονότονη μοναξιά της σκοπιάς σου και σκέψου...

ΠΟΙΟΙ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ;