ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ

ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ
XX ΤΘΜ - XXIV ΤΘΤ - ΧΧVI EMA

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ, ο "Μαύρος Καβαλλάρης"



Πλησιάζει η επέτειος των 57 χρόνων που έφυγε από την ζωή ένας μεγάλος Έλληνας!

Έφυγε απ' τη ζωή ο «τρόμος και ο φόβος» του Τουρκικού Στρατού.
Έφυγε απ' τη ζωή ο «χειρότερος εφιάλτης» του Κεμάλ Ατατούρκ, του Ισμέτ Πασά και των οπλιτών τους.
Έφυγε ο ήρωας των Βαλκανικών Πολέμων, ο πρωταγωνιστής της Εκστρατείας κατά των Μπολσεβίκων στην Ουκρανία, ο θρύλος της Μικρασιατικής Απελευθερωτικής Εκστρατείας, ο Στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας.
Πολλοί νέοι μας σήμερα αγνοούν και αυτό ακόμα το όνομά του, πόσω δε μάλλον το έργο του!
Έφυγε από την ζωή ο «Μαύρος Καβαλάρης», (ο «καραμπιμπέρ» όπως τον έλεγαν οι Τούρκοι), ο Αντισυνταγματάρχης Διοικητής του ένδοξου 5/42 Συντάγματος Ευζώνων (του «σεϊτάν ασκέρ» κατά τους Τούρκους), ενός Συντάγματος που έπαιξε τον ρόλο «ποιμενικού κυνός» στα αποδιοργανωμένα και ατάκτως υποχωρούντα, τμήματα του Ελληνικού Στρατεύματος, μετά την Γενική Επίθεση του Κεμάλ, τον Αύγουστο του 1922.
Έφυγε από την ζωή ο Ανδρας εκείνος που με την ανδρεία του και την παλλικαριά των πολεμιστών του, που ο ίδιος ενέπνεε, ανάγκασε τον Διοικητή της 57ης Τουρκικής Μεραρχίας Πεζικού, Ρεσάτ Μπέη, να αυτοκτονήσει, διότι δεν κατάφερε μέσα στην γενική υποχώρηση του Ελληνικού Στρατού να καταλάβει το ύψωμα 1310-Ερικνέντου Χασάν Μπέλ,το οποίο το υπερασπίζονταν οι Τσολιάδες του 5/42 και ο Διοικητής τους, ενώ είχε δώσει τον λόγο του, στον αρχιστράτηγό του Μουσταφά Κεμάλ!
Μια ολόκληρη Μεραρχία δεν κατάφερε να καταβάλλει την χαλύβδινη αντίσταση που προέβαλλε, ένα αποδεκατισμένο Σύνταγμα Ευζώνων!
Έφυγε από την ζωή ο ήρωας της εξαιρετικά άνισης μάχης του Σαλιχλή, ο οποίος με τμήματα της Μεραρχίας Ιππικού υπό τον Αλέξανδρο Παπάγο, υπήρξαν οι σωτήρες των προσφύγων της Φιλαδέλφειας!
Έφυγε ο απαράμιλλος Ελληνας, που παρόλο το γεγονός ότι έφτασε να κυβερνήσει πολλές φορές την Ελλάδα, σαν Πρωθυπουργός, πέθανε με μοναδική περιουσία ένα κρεββάτι και ένα μικρό κομμάτι γης, που άφησε προίκα στην ψυχοκόρη του (ορφανή προσφυγοπούλα από την Προύσσα, που ο ίδιος υιοθέτησε κατά την διάρκεια της εκστρατείας), σε αντίθεση με τους αρκετούς πολιτικάντηδες τα τελευταία χρόνια, όπου έχουν αναγάγει την «ρεμούλα» σε «Εθνικό Σπόρ» και την «διαφθορά» σε επίκτητο χαρακτηριστικό των Νεοελλήνων.
Έφυγε αυτός που ύψωσε αντρίκια το ανάστημα του και σαν γνήσιος επαναστάτης έδωσε την αρμόζουσα απάντηση στον Άγγλο Πρέσβυ Λίντλεϋ, όταν η Αγγλία του ζητούσε επίμονα και με θρασύτατες απειλές κατά της χώρας μας, να μην καταδικάσει τους Έξη υπεύθυνους (πολιτικούς και αρχιστράτηγο) της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Η απάντηση του ξεκάθαρη και χωρίς περιθώρια παρερμηνειών:
«Η Ελλάς κύριε πρέσβυ, υπήρξε τίμια Σύμμαχος της Αγγλιας. Την εγκαταλείψατε αλλά εκείνη συνέχισε μόνη τον αγώνα. Είδε τους πληθυσμούς της να σφαγιάζονται, την ελληνική γη να ακρωτηριάζεται. Όμως μπορεί να ζήσει και μόνη. Και αν καταρρεύσει, θα στήσουμε στον Κάβο Μαλέα μιά πινακίδα που θα γράφει, πως εδώ ανθούσε κάποτε ένας ένδοξος πολιτισμός, ο Ελληνικός, που κατέστρεψαν οι Δυτικές Δυνάμεις, με πρωταγωνίστρια την Αγγλία. Αυτό να διαβιβάσεις στη Κυβέρνησή σου. Τελειώσαμε κύριε. Δεν έχουμε τίποτα άλλο να πούμε. Πηγαίνετε!»
Γιά πόσους Ελληνες πολιτικούς έχετε μάθει ή ακούσει ότι είπαν παρόμοια λόγια στον Αμερικάνο Πρέσβυ την τελευταία 60ετία?
Μπορείτε να φαντασθείτε τον Κωστάκη Καραμανλή ή τον Γιωργάκη Παπανδρέου, να λέει τέτοιες κουβέντες στον «αξιότιμο» κύριο πρέσβυ των ΗΠΑ στην Ελλάδα?
Και κατά το Δεκεμβριανό Κίνημα, κλήθηκε να βοηθήσει με όλες του τις δυνάμεις να μην διαιρεθεί και αιματοκυλισθεί ή ήδη ακρωτηριασμένη από την Ναζιστική Κατοχή, Ελλάδα! Όπως ήταν φυσικό έλαβε από την Αριστερά, που τον βρήκε εμπόδιο στα σχέδια της, το γνωστό πλέον: «Τι Παπάγος, Τι Πλαστήρας! …»
Αυτός ήταν ο Νικόλαος Πλαστήρας!
Η πολιτική δεν ήταν το «δυνατό» στοιχείο του!
Έκανε αναμφίβολα πολλά λάθη…Αλλά ποιός μεγάλος άνδρας δεν κάνει και μεγάλα λάθη;
Όμως γεννήθηκε και πέθανε Έντιμος και Γενναίος Στρατιώτης!
Ίσως πολλοί Δεξιοί δεν του το αναγνώρισαν ποτέ λόγω των προστριβών του με τον Θρόνο και το «φιλοβενιζελικό» παρελθόν του (σε αντίθεση με την αναγνώριση που έλαβε ο εξίσου «βενιζελικός» Κονδύλης, ο οποίος αργότερα έφτασε να είναι βασιλικότερος του Βασιλέως!). Κάποιοι εξ αυτών όμως, δεν του το αναγνώρισαν ποτέ, λόγω της στάσης που έλαβε στην υπόθεση της Δίκης των Έξ… (παρόλο το γεγονός ότι ο πλέον αδιάλλακτος υπήρξε ο Πάγκαλος και όχι ο Πλαστήρας!)
Σίγουρα η Αριστερά δεν του το αναγνώρισε ποτέ, όχι μόνο λόγω της εμμονής της να μην αναγνωρίζει τίποτα που δε προέρχεται ακραιφνώς από τον χώρο της, αλλά κύρια γιατί τον βρήκε αντίπαλο στα σχέδια της τον μαύρο Αύγουστο του 1922, όταν τα στελέχη της σαμποτάριζαν με κάθε τρόπο τον «ιμπεριαλιστικό» (όπως χαρακτήριζαν) Ελληνικό Στρατό στην Μικρασία (έχοντας θέσει τις οργανώσεις της στην υπηρεσία του «αντι-ιμπεριαλιστή επαναστάτη» Μουσταφά Κεμάλ – κατ’ εντολήν του Λένιν), αλλά και επίσης, γιατί τον βρήκε εμπόδιο μπροστά της, κατά την διάρκεια της Ανταρσίας των στελεχών της κατά του Εθνικού Κράτους, τον Δεκέμβρη του 1944…
Η αναγνώριση έρχεται από όλους αυτούς που θεωρούν εαυτούς ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΕΣ! Αυτούς που έμαθαν να τιμούν τον ανιδιοτελή αγώνα και τη θυσία για την ΠΑΤΡΙΔΑ! Πέρα από κόμματα και ιδεοληψίες! Για αυτούς που υπάρχει ΜΟΝΟ μία Ιδεολογία: η ΕΛΛΑΔΑ!
Δυστυχώς Πλαστήρες δεν γεννιούνται κάθε μέρα. Ας το θεωρήσουμε εξαιρετική τιμή μας, ότι γεννήθηκε σε αυτόν τον τόπο και πρόσφερε ότι μπορεί να προσφέρει ένας τίμιος Έλληνας Πατριώτης: ΔΥΣΤΥΧΩΣ Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ ΔΕΝ ΖΟΥΣΕ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ «ΙΜΙΩΝ»… ΑΝ ΖΟΥΣΕ Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ ΘΑ ΚΥΜΑΤΙΖΕ ΑΚΟΜΑ ΕΚΕΙ… ΕΝΩ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΑΠΟΙΟΙ… ΘΑ ΖΟΥΣΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ, ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΓΗ «ΠΥΡ» ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΥ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΟΣ, ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ ΤΟ 1923…

Σημείωση:το παραπάνω κείμενο το έγραψα γιά πρώτη φορά το 2003, και το έστειλα σε όλους τους συναδέλφους στην Πολυεθνική εταιρεία που εργαζόμουν, με τον κίνδυνο να χαρακτηριστώ γραφικός! Αργότερα ένας συνάδελφος το έστειλε στις e-grammes.gr που αναρτήθηκε και από εκεί πρόσφατα το είδα στο stoxos.gr

8 σχόλια:

  1. ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ - ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΥΠΟΤΙΜΗΣΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΗΡΩΑ ΠΟΥ ΕΧΥΣΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΩΜΑΤΑ- ΠΩΣ Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΗΡΩΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΝΤΕΥΘΕΝ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΕΙΤΕ ΔΕΞΙΟΙ (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥΣ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ) ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ..
    ΟΜΩΣ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΑΡΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΙΕΠΡΑΞΕ ΣΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, ΥΠΗΡΞΕ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΙΣ ΟΡΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!!! ΑΥΤΟΣ ΕΒΑΛΕ ΤΟΝ ΠΑΓΚΑΛΟ ΝΑ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΑ ΕΒΡΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Ο ΚΕΜΑΛ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΑΝΑΜΕΤΡΗΘΕΙ...
    ΠΕΘΑΝΕ ΔΕ ΣΤΗΝ "ΨΑΘΑ" ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΥΠΗΡΞΕ ΜΟΝΟ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Πλαστήρας ήταν άνθρωπος έντιμος και μεγάλος πατριώτης. Ωστόσο, είχε ένα ελάττωμα. Ήταν ψυχή τε και σώματι προσκολλημένος στον Βενιζέλο, με αποτέλεσμα να καθορίζει τα συμφέροντα της χώρας, αναλόγως με το τι έλεγε ο Βενιζέλος.
    Επίσης, ιδιότυπη ήταν η αντίληψή του περί Δημοκρατίας. Κατ' αυτόν, Δημοκρατικό ήταν ό,τι φρονούσε ο Βενιζέλος.

    Μετά το πραξικόπημα του '35, όταν ο Βενιζέλος ητήθη στις εκλογές, αναγκάστηκε να καταφύγει στην Μασσαλία. Απ' εκεί, επηρεασμένος από την κυβέρνηση του Βισύ και το πνεύμα του Πετέν, έστελνε επιστολές προς τον Μεταξά, συμβουλεύοντάς τον να μην προβάλει αντίσταση στον Μουσολίνι και να συμμαχήσει με τον Άξονα!!

    Δεν ήταν ιδιαίτερα έξυπνος και επηρεαζόταν πολύ εύκολα από τον έναν και τον άλλον. Γνωστό είναι ότι έκανε και χρήση των καφετζούδων και η νίλα που έπαθε στις εκλογές του 1952, εξ αιτίας τους. Αλλά αυτό είναι πολύ μεγάλη ιστορία για να γραφεί εδώ.

    Πάντως ήταν έντιμος, πέθανε πάμπτωχος και αγαπούσε την πατρίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 13 αυγουστου 2010 12.36 εσυ απο ποια καφετζου τα εμαθες,αυτα που γραφεις?Οταν μιλας για τον πλαστηρα ρε αγραμματο απολιφαδι θα στεκεσαι ΣΟΥΖΑ.Ουτε μια τριχα απο τ΄αρχιδια του δεν εισαι

      Διαγραφή
  4. Φίλε Κώστα μαυροσκούφη

    Το ακόλουθο σχόλιο το έγραψα για κάποια άλλη ανάρτηση σχετική με τον Πλαστήρα και το δημοσιεύω και εδώ:

    Αναφέρονται στο άρθρο τα ακόλουθα:

    «Ο άνδρας εκείνος που με την ανδρεία του και την παλικαριά των πολεμιστών του, που ο ίδιος ενέπνεε, ανάγκασε τον Διοικητή της 57ης Τουρκικής Μεραρχίας Πεζικού, Ρεσάτ Μπέη, να αυτοκτονήσει, διότι δεν κατάφερε μέσα στην γενική υποχώρηση του Ελληνικού Στρατού να καταλάβει το ύψωμα 1310-Ερικνέν του Χασάν Μπέλ, το οποίο το υπερασπίζονταν οι Τσολιάδες του 5/42 και ο Διοικητής τους, ο Αντισυνταγματάρχης Νικόλαος Πλαστήρας».

    Για την ιστορική αλήθεια και την ακρίβεια των γεγονότων, σημειώστε τα ακόλουθα:

    Πολύ πριν από την 13/8/1922, την ημερομηνία δηλαδή που εκτοξεύθηκε η μεγάλη Τουρκική επίθεση στη νότια πλευρά της εξέχουσας του Αφιόν Καραχισάρ (που οδήγησε στη διάσπαση του μετώπου και τη καταστροφή της Στρατιάς Μικράς Ασίας), το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων (ΣΕ) το οποίο ήταν οργανικό τις ΧΙΙΙ Μεραρχίας του Β’ Σώματος Στρατού, είχε διατεθεί υπό στο Α’ ΣΣ και βρισκόταν εντός της πόλεως του Αφιόν Καραχισάρ αποτελώντας την εφεδρεία του Α’ ΣΣ.

    Υπόψη, ότι το 5/42 ΣΕ, απαντάται και με την ονομασία Απόσπασμα Συνταγματάρχου Πλαστήρα, επειδή διέθετε και μία Μοίρα Ορειβατικού Πυροβολικού.

    Με την έναρξη της Τουρκικής επίθεσης τα χαράματα της 13/8/1922, το 5/42 ΣΕ διατέθηκε στην IV Μεραρχία, στην οποία είχε ανατεθεί η ευθύνη της αμυντικής τοποθεσίας αμέσως νότια του Αφιόν και σε απόσταση λίγων χλμ από αυτό.

    Η IV Μεραρχία, διέθεσε αμέσως το 5/42 ΣΕ στο Κέντρο Αντιστάσεως (Κ.Α.) Καμελάρ που κλονιζόταν και ήδη είχε χάσει τα προωθημένα Σημεία Στηρίγματος (ΣΣ) Κατσίμπαλι και Μπέλμπα.

    Το Κ.Α. Καμελάρ, αποτελούσε το άκρο δεξιό (δυτικό) της IV Μεραρχίας. Στη συνέχεια και προς τα δυτικά, βρισκόταν η Ι Μεραρχία. Μεταξύ της Ι Μεραρχίας και του Κ.Α. Καμελάρ, υπήρχε ευρύ κενό 6 χλμ (κενό του Καγιαντιμπί).

    Στο Πλαστήρα δόθηκε ως αποστολή, να αναλάβει Υπό Διοίκηση τις εκεί αμυνόμενες δυνάμεις του Ι/35 Συντάγματος Πεζικού (ΣΠ) και να αντεπιτεθεί για να αποκαταστήσει την αμυντική τοποθεσία στη περιοχή του Κ.Α. Καμελάρ.

    Δυστυχώς ο Πλαστήρας δεν μπόρεσε να φέρει σε πέρας την αποστολή που του ανατέθηκε, αφ’ ενός επειδή δεν είχε αμέσως στη διάθεση του όλη τη δύναμη του συντάγματός του (ένα τάγμα του, είχε την ευθύνη της φρουράς του Αφιόν) και αφ’ ετέρου λόγω της σφοδρότητας της Τουρκικής επίθεσης. Αργότερα, ο Πλαστήρας θα αντιμετώπιζε πολλές κατηγορίες για αυτή την αποτυχία, ως επίσης και για το ότι δεν κατέλαβε τη νύκτα της 14/8/1922, την ορισθείσα σε αυτόν τοποθεσία νότια της στενωπού του Κιοπρουλού (υψώματα Τακλή Τεπέ), κατά την σύμπτυξη από την οχυρωμένη τοποθεσία.

    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΣΥΝΕΧΕΙΑ


    Ως εκ τούτου το 5/42 ΣΕ και ο διοικητής του συνταγματάρχης Πλαστήρας, κατά την αμυντική μάχη στην εξέχουσα του Αφιόν, βρισκόταν στο Κ.Α. Καμελάρ στο Τομέα της IV Μεραρχίας. Μετά δε διάρρηξη της αμυντικής τοποθεσίας των Ι και IV Μεραρχιών και τη σύμπτυξη των Ελληνικών δυνάμεων προς βορρά, έφθασε τη νύκτα της 14/8/1922 στο σιδηροδρομικό σταθμό του Μπαλ Μαχμούτ, νοτιοδυτικά της στενωπού Κιοπρουλού.

    Σχετικά τώρα με το Κ.Α. Χασάν Μπελ και το που βρισκόταν αυτό.

    Το Κ.Α. Χασάν Μπελ, ανήκε στον υποτομέα Σινάν Πασά της Ι Μεραρχίας (οι Τομείς ανατίθενται σε Μεραρχίες, οι Υποτομείς σε Συντάγματα, τα Κ.Α. σε Τάγματα και τα ΣΣ σε Λόχους). Η θέση του υπόψη Υποτομέα βρισκόταν πολύ δυτικότερα του Κ.Α. Καμελάρ στο οποίο αμυνόταν ο Πλαστήρας. Δηλαδή:

    Κ.Α. Καμελάρ: IV Μεραρχία (άκρο δεξιό μεραρχίας)

    Κενό Καγιαντιμπί 6 χλμ: Ι Μεραρχία
    ΣΣ Καγιαντιμπί: ΙΙΙ/4 ΣΠ της Ι Μεραρχίας

    Υποτομέας Σαβράν: 49ο ΣΠ / Ι Μεραρχία
    α) Κ.Α. Τιλκί Κιρί Μπέλ: Ι/49 ΣΠ της Ι Μεραρχίας
    β) Κ.Α. Κιλίτς Αρσλάν Μπελ: ΙΙ/49 ΣΠ της Ι Μεραρχίας

    Υποτομέας Σινάν Πασά: 5ο ΣΠ / Ι Μεραρχία
    α) Κ.Α. Χασάν Μπελ: Ι/5 ΣΠ της Ι Μεραρχίας
    β) Κ.Α. Κίρκα: ΙΙΙ/5 ΣΠ της Ι Μεραρχίας

    Για την ακρίβεια η απόσταση μεταξύ του Κ.Α. Καμελάρ και του Κ.Α. Χασάν Μπελ, είναι σε ευθεία γραμμή 18 χλμ.

    Όπως γίνετε αντιληπτό, καμιά σχέση δεν είχε ο Πλαστήρας με το Κ.Α. Χασάν Μπελ, την αποτυχία της 57ης Τουρκικής Μεραρχίας να το καταλάβει, καθώς και την αυτοκτονία του διοικητού της 57ης μεραρχίας, Ρεσάτ. (Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ψάξει στο Google Earth και να βρει το Υψ Χασάν Μπελ και το μνημείο του Ρεσάτ). Ακόμη επί του Υψ σώζονται τα Ελληνικά χαρακώματα. Και κάποιος που γνωρίζει, μπορεί να αντιληφθεί γιατί το Χασάν Μπελ δεν υπέκυψε, ενώ το Καμελάρ και το Τιλκί Κιρί Μπελ κατελήφθησαν αμέσως. Εκτός από το Χασάν Μπελ, πουθενά αλλού δεν φαίνονται τόσο καθαρά, έστω και μετά από 90 χρόνια, οι Ελληνικές αμυντικές οργανώσεις. Ειδικά στο Καμελάρ.

    Και στο Χασάν Μπελ, αμυνόταν το 5ο Δυτικοθεσσαλιώτικο Σύνταγμα Πεζικού, αυτό που 19 χρόνια αργότερα, κατά την εαρινή επίθεση των Ιταλών, θα κρατούσε και το πολυθρύλητο Ύψωμα 731.

    Και εκεί στο Κ.Α. του Χασάν Μπελ, θα βρούμε και κάποιο άλλο πολύ γνωστό της ιστορίας μας. Το Κ.Α. διατηρήθηκε χάρις στην επέμβαση του ΙΙου Τάγματος του 5ου ΣΠ, με διοικητή τον Ταγματάρχη Κατσιμήτρο, το Μέραρχο της VIII Μεραρχίας κατά τον Ελληνοιταλικό πόλεμο και νικητή της μάχης του Καλπακίου, που μάλιστα τραυματίστηκε και διακομίστηκε στο Χασάν Μπελ.

    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΣΥΝΕΧΕΙΑ

    Αγαπητοί φίλε. Ο Πλαστήρας ήταν μια μεγάλη στρατιωτική μορφή και αγνός πατριώτης. Αλλά έκανε και πολλά λάθη. Πολλά λάθη έκαναν όμως και οι Βενιζελικοί υμνητές του. Τον ήθελαν παντού. Όπου μεγάλη νίκη, έπρεπε να βρίσκεται και ο Πλαστήρας. Ο Γιάννης Καψής τον θέλει νικητή και της μάχης του Κάλε Γκρότο κατά την εκστρατεία προς την Άγκυρα. Γράφει σχετικά:

    «Οι τσολιάδες του Πλαστήρα σκαρφαλώνουν στο Κάλε Γκρότο με τρομακτικές απώλειες. Στήνουν τους νεκρούς τους μετερίζια και πολεμούν. Κάποτε όμως εξαντλούνται. Ο Πλαστήρας ζητά ενισχύσεις και ο συνταγματάρχης Φράγκου ζητά από τον μέραρχο, πρίγκιπα Ανδρέα, να ρίξει στη μάχη τις εφεδρείες. Από την σκηνή του μεράρχου βγαίνει ο υπασπιστής του, στρατηγός Γονατάς και απαντά στον αγγελιαφόρο: Ο στρατηγός κοιμάται, δεν μπορώ να τον ξυπνήσω».

    Μία πρόταση απόλυτα ανακριβής, που στερείται και του ελάχιστου ψήγματος αλήθειας.

    Κατά τη μάχη της Άγκυρας, το 5/42 ΣΕ είναι οργανικό της ΧΙΙΙ Μεραρχίας και πολεμάει συνεχώς κάτω από τις διαταγές της μεραρχίας του. Η ΧΙΙΙ Μεραρχία ανήκει στο Β’ ΣΣ που το διοικεί ο πρίγκιπας Ανδρέας, ο οποίος είναι σωματάρχης και όχι μέραρχος. Ο Συνταγματάρχης Φράγκος είναι ο διοικητής της Ι μεραρχίας του Α’ ΣΣ, που ενεργεί δυτικά του Β’ ΣΣ και δίνει το δικό του αγώνα. Και ένας συνταγματάρχης (Γονατάς), σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι υπασπιστής μεράρχου.

    Αλλά αυτά δεν έχουν καμιά σημασία. Διότι όλοι γνωρίζουν ότι το 43 ΣΠ της V Μεραρχίας του Β’ ΣΣ, είναι ο νικητής της τιτανομαχίας που διεξήχθη στο μνημείο των βράχων του Κάλε Γκρότο από την 14η μέχρι τη 16η Αυγούστου του 1922. Για αυτό και η πλήρης ονομασία του συντάγματος, είναι 43 Σύνταγμα πεζικού - Κάλε Γκρότο.

    Μόνο μια δικαιολογία υπάρχει για το Γιάννη Καψή. Να έκανε λάθος. Και αυτό επειδή για τη κατάληψη της βραχώδους κορυφής του Ουλού Νταγκ (υψ. 1483) που βρίσκεται στη συνέχεια και βόρεια του Κάλε Γκρότο, διατέθηκαν στη V Μεραρχία από την ΙΧ, δύο ευζωνικά τάγματα του 3/40 ΣΕ.

    Οι νίκες φίλοι μου ανήκουν μόνο στους ιδιοκτήτες του και η ιστορία δεν επιτρέπεται να διαστρεβλώνεται.

    Φιλικά
    Αρματιστής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. 13 αυγουστου ,οντως το β' σωμα επιτιθεται στο καλε γκροτο.
    εδω πρεπει να δουμε που ηταν οι μοναδες του α'σωματος και αν ειχαν υπερκερασει το καλε γκροτο ,καθιστωντας ετσι την επιθεση 'ανευ ουσιας'.
    απο τον πλαστηρα ζητηθηκε συνδρομη και διαταχθηκε να δωσει ενα ταγμα προς ενισχυση του ελληνικου συνταγματος εκει.
    οταν ο πλαστηρας πληφορηθηκε τις απωλειες του ταγματος του ,τρεχει επιτοπου.
    ζητα απο την μεραρχια να αναλαβει ...και το κανει χωρις να περιμενει εγκριση.
    ριψοκινδυνευει και κρατα 2 τομεις.
    ο λοχαγος γιανναρης καταλαμβανει υψωμα.(;)
    14 αυγουστου ,ριχνεται στην μαχη η 5η μεραρχια.

    16 αυγουστου και η 9η μεραρχια.
    αριστερα πλαστηρας με το 5/42.
    δεξια του , ο γεωργιος ζηρας με το 20'
    δεξια απο τον ζηρα 2 συνταγματα της 5ης
    και στο ακρο ο επιλαρχος τσαγκαριδης(;).
    στις 16 γινεται η καταληψη αλλα και αντεπιθεσεις των τουρκων ,για να μενει τελικα το υψωμα στους ελληνες.
    ο ανδρεας ηταν μεραρχος και στην συνεχεια 'προηχθει' σε σωματαρχη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή