Θερμοπληξία στις φυλακές Κορυδαλλού όπου εξέτιε ποινή επτάκις ισόβια! 87 ετών!
Εφημερίδες αναφέρουν άρθρα γιά τα έργα και τις ημέρες του ανδρός.
Κάποιες, θέλοντας να δείξουν την μεγαλοθυμία της "Δημοκρατίας" (η οποία δεν επεδείχθη όταν ζήτησε λόγω της θερμοπληξίας να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο, αίτημα το οποίο του το αρνήθηκαν), κλείνουν με ένα "ο αποθανών δεδικαίωται"!
Τι σημαίνει αυτό?
Αυτό είναι ΛΑΘΟΣ που οφείλεται στο εξής: η αρχική φράση είναι ο αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας και βρίσκεται στην προς Ρωμαίους επιστολή του Απ. Παύλου (ολόκληρη η φράση: "«Ο παλαιός ημών άνθρωπος συνεσταυρώθη ίνα καταργηθή το σώμα της αμαρτίας του μηκέτι δουλεύειν ημάς τη αμαρτία, ο γαρ αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας»), και βέβαια δεν έχει καθόλου τη σημασία που εμείς πετσοκόβοντάς την της αποδίδουμε.
Να με συγχωρείτε λοιπόν, αλλά κανείς νεκρός δεν "δεδικαίωται", είτε λέγεται Βενιζέλος, είτε Γούναρης, είτε Παπανδρέου, είτε Καραμανλής, είτε Παπαδόπουλος, είτε στην περίπτωσή μας Ιωαννίδης, αλλά όλοι κρίνονται, όχι μόνον από τους ιστορικούς του μέλλοντος, αλλά κυρίως από την ίδια τους τη γενιά και την γενιά των παιδιών τους.
Βλέποντας ότι γίνεται και κατάχρηση και καταστρατήγηση του "ο αποθανών δεδικαίωται", να μου επιτρέψετε να σας πω ότι αν η Νεο-Ελληνική έννοια ίσχυε, τότε θα έπρεπε να μην κριθεί ούτε ο Χίτλερ, ούτε ο Στάλιν, ούτε κανένας άλλος σφαγέας της Ανθρωπότητας!
Η Ιστορία ήταν, είναι και θα είναι εδώ να κρίνει νηφάλια τα έργα και τις ημέρες του καθενός μας, πόσω δε μάλλον αυτών που διεδραμάτισαν σημαντικούς ρόλους στον ρουν της!
Ας γυρίσουμε στον Δημήτριο Ιωαννίδη.
Διάβασα καμμιά πενηνταριά άρθρα που αφού το κοσμούν με ότι πιό απεχθές υπάρχει στο πλούσιο Ελληνικό λεξιλόγιο από πλευράς κοσμητικών επιθέτων, πετούν στο τέλος ένα happy end: "ο αποθανών δεδικαίωτε"!
Διάβασα και κάποια άλλα άρθρα που ...εξυμνούσαν το ήθος, την ευφυία, τον πατριωτισμό του ανδρός!
Αλλά τι ήταν τελικά ο Δημήτριος Ιωαννίδης?
Γιατί όσο ζούσε όλοι τον ανέφεραν ως προδότη, ενώ όλοι γνώριζαν τον άκρατο εθνικισμό του?
Τα γεγονότα που ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 1973 και κορυφώθηκαν με αυτά της Κύπρου τον "μαύρο Ιούλιο-Αύγουστο¨του 1974, καθώς και η αλληλουχία τους τον εμπλέκουν σε μία από τις πιό μελανές στιγμές της Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας μας.
Υπάρχει πλέον το ερώτημα: Υπήρξε ο Ταξίαρχος ΠΖ Δημ.Ιωαννίδης ΠΡΟΔΟΤΗΣ?
Κατά την γνώμη μου καταρχάς υπήρξε τραγικάαφελής...
Όμως αυτή η αφέλειά του δεν τονεμπόδισε να ξεκινήσει πράξεις παράνομες και επικίνδυνες, που στο τέλος έφεραντην καταστροφή!
Για να δούμε όμως την όλη παγίδα που οι Αμερικάνοι έστησαν στον αφελέστατο Ιωαννίδη, πρέπει να δούμε κάποια γεγονότα που προηγήθηκαν.
Είναι γνωστό σε όλους, ότι ο Ιωαννίδης υπήρξε άνθρωπος τωνΑμερικανών, όπως σχεδόν όλο το σκηνικό των πρωταιτίων της 21ης Απριλίου του 1967. Όμως η διαφοροποίηση του Παπαδόπουλου, σε ορισμένα θέματαπου «άγγιξαν» ευαίσθητες χορδές των Αμερικάνων, όπως η «ευγενική» άρνησή του να παράσχει κάποιες διευκολύνσεις στον Πόλεμο του Γιόμ Κιπούρ τον Οκτώβριο του 1973 στις Αμερικανικές Δυνάμεις (χρήση του Στρατιωτικού Αεροδρομίου της Ελευσίνας για τον στρατιωτικό ανεφοδιασμό του Ισραήλ), έκαναν έξαλλο τον Kissinger.
Βέβαια και οι Άγγλοι αρνήθηκαν να διαθέσουν τις βάσεις τους στην Κύπρο για αυτό το σκοπό. Όμως για τους Αμερικάνους δεν ήταν εύκολο ναα νατρέψουν την Κυβέρνηση του Εντουάρντ Χήθ. Όμως ήταν πανεύκολο να ανατρέψουντην Κυβέρνηση Παπαδόπουλου, ιδίως όταν είχαν έτοιμο τον αντικαταστάτη του, τονΙωαννίδη και έναν έτοιμο πρωθυπουργό με θητεία στις ΗΠΑ τον Αδ.Ανδρουτσόπουλο.
Αυτό ήταν το κομβικό σημείο που αποφασίστηκε από τον Kissinger η ένταξη της Κύπρου στον Στρατηγικό σχεδιασμό των ΗΠΑ για τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής. Και σε αυτόντον σχεδιασμό είχε ιδιαίτερο ρόλο και η Τουρκία. Και βέβαια στον όλο σχεδιασμό,δεν είχε καμμιά θέση, μια σταθερή Κυβέρνηση στην Κύπρο υπό τον Μακάριο, που αλληθώριζε προς την Ρωσία, αλλά και προς τους «Αδεσμεύτους».
Έτσι έβαλαν τον Ταξίαρχο Δημ.Ιωαννίδη, συμπτωματικά (?) με την ευκαιρία (!) των γεγονότων του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 (ένα περίπου μήνα μετά από τα γεγονότα του Γιόμ Κιπούρ), να ανατρέψει τον Παπαδόπουλο και τους συν αυτώ, να το θέσει υπό περιορισμό μαζί με τους άμεσους συνεργάτες του και πρώην συντρόφους του ιδίου, στο εγχείρημα του 1967 και να περάσει την διαχείριση των συμφερόντων των ΗΠΑ και κατά συνέπεια του ΝΑΤΟ, σε αυτόν και σε μία κλίκα χαμηλόβαθμων αξιωματικών.
Γνωρίζοντας την χαρακτηριστική αφέλειά του και την ανικανότητά του να μπορεί να δει «στρατηγικούς σχεδιασμούς σεβάθο χρόνου» και «νέα αμυντικά δόγματα», τον χρησιμοποίησαν γνωρίζοντας τον εθνικισμό που τον διέκρινε και τον έβαλαν να ανατρέψει τον Μακάριο, αποδεχόμενοι εκ των προτέρων της βεβαιότητας ότι οι Τούρκοι θα επενέβαιναν και έτσι θα εντασσόταν η Κύπρος πιο «ομαλά» υπό τον «αμυντικό σχεδιασμό»,Τουρκίας-Ισραήλ.
Όμως ο εθνικισμός όταν συνοδεύεται από αφέλεια, μόνο δεινάμπορεί να φέρει – όπως και έφερε!
Όταν κάποια στιγμή, παρόλη την αφέλειά του, ο Ιωαννίδης είδε ότι τον «κορόιδεψαν» οι υποκινητές του, που τον έβαλαν να κάνει αυτό το εγκληματικά ανόητο πραξικόπημα στην Κύπρο κατά του Μακαρίου, δεν έκανε τίποτα – παρόλο που ακόμα ήλεγχε τον Στρατό και τους δοτούς πολιτικούς – για να αποτρέψει τα χειρότερα...
O Γεωργ.Φράγκος καταφέρνει και παίρνει συνέντευξη στην Φυλακή από τον Δημ.Ιωαννίδη, τον άλλοτε «πανίσχυρο Ταξίαρχο της Χούντας».
Γράφει ο Γ.Φράγκος:
Η φωνή του ακούγεται κοφτή καιαποφασιστική στο μικρό κελί που του έχει διατεθεί στην έκτη πτέρυγα των Φυλακών Κορυδαλλού. «Με εξαπάτησαν ο Σίσκο και ο Κίσινγκερ για τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας στην Κύπρο». Ο ίδιος, ντυμένος με μια αθλητική φόρμα, μόλις έχει σηκωθεί από το κρεβάτι εκστρατείας όπου συνηθίζει να ξεκουράζεται τα ατέλειωτα 35 χρόνια που μεσολάβησαν από την καταδίκη του για τη συμμετοχή στο Απριλιανό Πραξικόπημα και το ρόλο του στα τραγικά γεγονότα του καλοκαιριού του 1974. Παρότι μικρόσωμος, νιώθεις παρατηρώντας αυτόν τον ηλικιωμένο άνδρα ότι κρύβει μέσα του πολλή δύναμη και σκληράδα όπως και αρκετά μυστικά... Με εξαίρεση ένα πρόβλημα που είχε με την όρασή του το οποίο ξεπεράσθηκε επιτυχώς, η υγεία του είναι πολύ καλή, ενώ η διαύγεια και η παρατηρητικότητά του εντυπωσιάζουν για κάποιον που είχε υπερβεί τότε (Ιούλιος του 2009) το 86ο έτος της ηλικίας του.
Ο Μίμης, όπως του προσφωνούν οι λίγοι φίλοι του, γνωστότερος στον ελληνικό λαό ως «ο αόρατος δικτάτορας», κατά κόσμον Ταξίαρχος ΠΖ Δημήτριος Ιωαννίδης, δεν κρύβει την οργή του για την ενορχηστρωμένη συμπαιγνία σε βάρος του από την τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Κάνοντας μια αναδρομή στην κρίσιμη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το πρωί της 20ής Ιουλίου 1974, λίγες ώρες μετά την τουρκική απόβαση στο Πεντεμίλι της Κυρήνειας, στο ΑΕΔ (Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων) - στην οποία εκτός του δοτού τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Φαίδωνα Γκιζίκη, του πρωθυπουργού Αδαμάντιου Ανδρουτσόπουλου, των υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας Κυπραίου και Λατσούδη και των αρχηγών Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας, συμμετείχαν ο πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα Χένρι Τάσκα και ο υφυπουργός Εξωτερικών της Αμερικής Σίσκο, που μόλις είχε προσγειωθεί ερχόμενος από τηνΑγκυρα όπου συναντήθηκε με τον Ετσεβίτ - αποκαλύπτει πως οι Αμερικανοί προσπάθησαν να... αποκοιμίσουν την Αθήνα, ενώ συνεχιζόταν η τουρκική εισβολή.
«Ο Σίσκο, που πήρε το λόγο αμέσως μετά την είσοδό του στην αίθουσα του τρίτου ορόφου του Πενταγώνου όπου συνεδριάζαμε, μας ζήτησε να δείξουμε αυτοσυγκράτηση. Μας διαβεβαίωσε μάλιστα, ότι αυτός και ο Κίσινγκερ θα έπειθαν τους Τούρκους να αποχωρήσουν από την Κύπρο, τα επόμενα 24ωρα, αφήνοντας μια δύναμη περίπου 1.500 ανδρών για ενίσχυση της ΤΟΥΡΔΥΚ και της τόνωσης του ηθικού των Τουρκοκυπρίων. Γι' αυτό και μας κάλεσε να αποφύγουμε κάθε πολεμική ενέργεια».
Στο σημείο αυτό παρενέβη ο ίδιος και χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι είπε απευθυνόμενος στην αμερικανική πλευρά: «Μας εξαπατήσατε, όπως κάνατε και προ ημερών, όταν μας υποσχεθήκατε ότι ο έκτος στόλος θα περιπολούσε στα στενά της Μερσίνας, ώστε να αποτρέψει τουρκική αποβατική ενέργεια».
Ο Ιωαννίδης θυμάται ότι αμέσως σηκώθηκαν τόσο ο Γκιζίκης όσο και Κυπραίος και απευθυνόμενοι στους δύο Αμερικανούς στα αγγλικά, τους προειδοποίησαν ότι αν οι Τούρκοι δεν αποχωρούσαν άμεσα, η Ελλάδα θα έφευγε από το ΝΑΤΟ και θα «κήρυττε τον πόλεμο στην Αγκυρα».
Μετά από μικρή παύση, ανακαλώντας τη μνήμη του, λέει: «Αμέσως έπεισα τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγό Γρηγόριο Μπονάνο να κηρύξουμε γενική επιστράτευση! Παράλληλα αποφασίσαμε να καταφύγουμε και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που το ίδιο βράδυ έβγαζε το 353/74 ψήφισμα, το οποίο ξεκάθαρα ζητούσε να κληθούν όλα τα μέρη να σεβαστούν την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου».
«Εκτός από την επι στράτευση, σε τιάλλες ενέργειες προχωρήσατε;», τον ρωτήσαμε, με το θάρρος της γνωριμίας που είχαμε αποκτήσει, καθώς ένα παιχνίδι της μοίρας μας έφερε να μοιραζόμαστε τους ίδιους χώρους για ένα χρονικό διάστημα. «Διέταξα τον τότε αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού Πέτρο Αραπάκη να στείλει αμέσως τα μισά υποβρύχια που βρισκόντουσαν στα Δωδεκάνησα στην Κύπρο και να χτυπήσουν τα τουρκικά πλοία, ενώ πρότεινα να κηρύξουμε την 'Ενωση της Μεγαλονήσου με την Ελλάδα».
«Τελικά τι έγινε;», τον ξαναρωτήσαμε. «Διατύπωσαν δισταγμούς τόσο ο Μπονάνος που ακόμη πίστευε στη μεσολάβηση των Αμερικανών όσο και ο Γκιζίκης. Αλλά και ο τότε αρχηγός της Αεροπορίας Παπανικολάου, όταν του ζήτησαν να στείλουμε τα Φάντομ που είχαμε και να διαλύσουν τους εισβολείς, άρχισε τις αναλύσεις σχετικά με τις πραγματικές δυνατότητες των συγκεκριμένων αεροσκαφών»...
Αναπόφευκτη η απορία μας για το «εάν θα κερδίζαμε έναν πόλεμο με την Τουρκία που υπερτερούσε αριθμητικά τόσο σε έμψυχο δυναμικό όσο και σε οπλικά συστήματα»...
«Κι όμως, δεν ήταν έτσι τα πράγματα», μας διέκοψε, «γιατί οι συσχετισμοί στην ποιότητα των όπλων, ιδιαίτερα στην Αεροπορία και στο Ναυτικό, ήταν συντριπτικά υπέρ μας. Ακόμη και στο Στρατό Ξηράς όπου η Τουρκία υπερτερούσε τρία προς ένα, δεν είχαμε ουσιαστικό πρόβλημα λόγω του περιορισμένου μετώπου στον Εβρο.
Εξάλλου, εμείς είχαμε καλύτερα άρματα μάχης, τα γαλλικά ΑΜΧ, που ήταν πιο σύγχρονα και γρήγορα από τα αμερικανικά Μ-47 που διέθεταν, είναι αλήθεια σε μεγάλους αριθμούς αυτοί. Επιπλέον, οι περισσότεροι ανώτεροι αξιωματικοί είχαμε πολεμική εμπειρία από την περίοδο 1946-49, ενώ οι Τούρκοι είχαν να πολεμήσουν από το '22».
Για τον πάλαι ποτέ πανίσχυρο άνδρα της χώρας... «η κρίσιμη διαφορά ήταν στην ψυχοσύνθεση των δύο λαών. Ο Ελληνας στρατιώτης εκείνης της εποχής (1974) ήταν πολύ καλύτερα εκπαιδευμένος και είχε υψηλότερο ηθικό από τον αντίστοιχο Τούρκο».
Σύμφωνα με τον ίδιο... «τα 22 Φάντομ που μόνο εμείς τότε διαθέταμε ,θα δημιουργούσαν υπεροχή στον αέρα και θα συνέτριβαν την τουρκική αεροπορία. Απ' ό,τι θυμάμαι πετούσαν με επιχειρησιακή ταχύτητα 700χλμ. την ώρα και ήταν απείρως γρηγορότερα από τα F-104, F-100 και F-84 που είχαν οι Τούρκοι. Ειδικά τα τελευταία ήταν κάτι παλιατζούρες από τον καιρό τηςΚορέας που ίσα - ίσα πετούσαν».
Αλλά και στο Ναυτικό, σύμφωνα με τον ιδεολογικό υπεύθυνο του Απριλιανού καθεστώτος, όπως ο ίδιος αρέσκεται να αποκαλεί τον εαυτό του, η διαφορά ήταν συντριπτική: «Πρέπει να 'χαμε δύο – τρία αντιτορπιλικά περισσότερα από τους Τούρκους, αλλά το παιχνίδι θα κερδιζόταν από τα υποβρύχια και τις γαλλικές πυραυλάκατους που μόλις είχαμε παραλάβει. Είχαμε οχτώ γερμανικά υποβρύχια, από τα οποία τα τέσσερα ήταν σύγχρονα τύπου 2009, ενώ αυτοί κάτι απομεινάρια αμερικανικά του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου». Γι' αυτό, όπως υποστηρίζει... «μπορούσαμε να διαλύσουμε τις τουρκικές αποβατικές δυνάμεις. Θυμάμαι ότι τα υποβρύχια του Αραπάκη απείχαν περίπου 80 ναυτικά μίλια από την Πάφο και τα Φάντομ βρίσκονταν σε επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Στη σύσκεψη που έγινε τα ξημερώματα της 21ης Ιουλίου στο γραφείο του Γκιζίκη, είπα στον Αραπάκη να βουλιάξει όλα τα τουρκικά πλοία που ήταν έξω από το λιμάνι της Κυρήνειας και στον Παπανικολάου να στείλει από την Κρήτη τα πρώτα έξι Φάντομ και να βομβαρδίσουν οτιδήποτε τουρκικό εκινείτο πάνω στο νησί».
Τελικά, όμως, δεν έγινε τίποτε απ' όλ' αυτά. «Γιατί;», τον ρωτήσαμε. «Μας πρόδωσαν, δεν το κρύβω, οι αρχηγοί των γενικών επιτελείων και ο Γκιζίκης. Οπως πληροφορήθηκα εκ των υστέρων οι τρεις αρχηγοί μαζί με τον Μπονάνο και τονΓκιζίκη, συναντήθηκαν και αποφάσισαν να μην έρθουν σε αντιπαράθεση με τηνΤουρκία, ενώ ο Αραπάκης διέταξε τα υποβρύχια να γυρίσουν πίσω και ο Παπανικολάου να μη σηκωθεί ούτε ένα αεροπλάνο. Στη συγκεκριμένη σύσκεψη, όπως ενημερώθηκα από τον αρχηγό του Στρατού αντιστράτηγο Γαλατσάνο, ο Αραπάκης πρότεινε κι οι άλλοι συμφώνησαν να παραδώσουν την εξουσία στους πολιτικούς».
Ο ίδιος απαντά και στην κατηγορία ότι ήθελε το θάνατο του Μακαρίου. «Σε καμία περίπτωση γιατί έτσι θα κλονιζόταν το έρεισμα της Ενωσης, μην ξεχνάμε άλλωστε ότι οι περισσότεροι Κύπριοι ήταν μακαρικοί. Η διαταγή που είχα δώσει προσωπικά στον συνταγματάρχη Κων/νο Κομπόκη, που ήταν επικεφαλής της επίθεσης στο Προεδρικό Μέγαρο, ήταν να συλληφθεί ο Μακάριος ζωντανός».
Οσο για την τύχη του Αρχιεπισκόπου Κύπρου ο Ιωαννίδης υποστηρίζει ότι ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σεραφείμ που «δεν έβλεπε με καλό μάτι τον Μακάριο», του είχε προτείνει να «φιλοξενηθεί» για ένα διάστημα σε Μοναστήρι του Αγίου Ορους. «Ο Σεραφείμ γνώριζε προσωπικά πολλούς ηγούμενους και με είχε πείσει ότι θα μπορούσε να τακτοποιήσει το θέμα».
Για τον «αόρατο δικτάτορα» δεν έγιναν εγκλήματα στη διάρκεια της Επταετίας για τα οποία να θεωρείται ηθικός αυτουργός.«Μάθατε πότε να μου έχει γίνει καμία αγωγή για το συγκεκριμένο θέμα ή κάποιος να έχει στραφεί ζητώντας αποζημίωση από την οικογένειά μου, ισχυριζόμενος ότι υπήρξε θύμα μου;», αναρωτιέται.
Οσο για τους δημοσιογράφους, θεωρεί ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα, ακόμη και να μπουν στη φυλακή, όπως ο υπογράφων, προκειμένου να κάνουν ρεπορτάζ. Εμείς, όμως, οφείλουμε να περιγράψουμε τα γεγονότα, έστω και από αυτήν την πλευρά, καθώς η παραφιλολογία που είχε αναπτυχθεί γύρω από την Κυπριακή τραγωδία, μας δίνει το δικαίωμα να φωτίσουμε όλες τις πτυχές εκείνων που πρωταγωνίστησαν την συγκεκριμένη περίοδο...
Όπως γίνεται φανερό, ο Ιωαννίδης δεν λέει και πολλά για τον Αμερικανικό παράγοντα και τις συνεννοήσεις μαζί του προ του Πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου, ούτε κάν για τους λόγους που τον οδήγησαν να ανατρέψει τονΠαπαδόπουλο, λέει όμως πολλές αλήθειες σε αυτήν την συνέντευξή του, που «κουμπώνουν» με άλλες μαρτυρίες τρίτων για αυτές τις «αμαρτωλές» συσκέψεις μετους Αμερικάνους.
Μετά πό αυτήν την συνέντευξη αντιλαμβανόμαστε τελικά τι έκανε;
Αρκέστηκε μόνο στο να καταμαρτυρεί κατ' επανάληψιν στους Αμερικάνους πολιτικούς και διπλωμάτες, το γνωστό πλέον «μας εξαπατήσατε!» Αφού επιδόθηκε σε ένα άσκοπο "θέατρο απειλών και λεονταρισμών", από τους οποίους δεν τόλμησε να πράξει ουδέν, τελικά κατέρρευσε και έμεινε απλός θεατής των πραγματικά τραγικών στιγμών που διαδραματίζονταν τότε σε Ελλάδα και Κύπρο!
Ούτε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα τόλμησε να ανακηρύξει!
Ούτε έξοδο από το ΝΑΤΟ αποφάσισε!
Ούτε αντίποινα προς την Τουρκία, με κήρυξη Πολέμου τόλμησε!
Αυτό από μόνο του, συνιστά προδοσία!
Οι πραγματικοί άντρες και ιδιαίτερα αυτοί που θέλουν να λέγονται αγνοί εθνικιστές, όταν ξέρουν και νιώθουν ότι δεν πρόδωσαν, αλλά άθελά τους έκαναν κακό στην πατρίδα τους, βάζουν το υπηρεσιακό τους όπλο στον κρόταφο και σαν άντρες ζητούν συγχώρεση και λύτρωση, με τον θάνατο τους!
Ο Ιωαννίδης στην Δίκη της Χούντας το 1974, είπε το "Μην ανησυχείτε Κε Πρόεδρε (απευθυνόμενος στον Πρόδρο του Δικαστηρίου Ντεγιάννη). Δεν θα αποκαλύψω Κρατικά Μυστικά. Κρατώ κλειστά τα χαρτιά μου"!ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΕ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ!
Και αν δεν τα άνοιξε ποτέ σε μας, εκεί που θα πάει στο τελευταίο του ταξίδι, (γιά όσους δεν πιστεύουν ότι υπάρχει Κόλαση και Παράδεισος), τον περιμένουν ο Κουρούπης, ο Καλμπουρτζής, ο Μπούτος, ο Κατσάνης, ο Κατούντας, ο Μουζάκης, ο Χατζηδάκης και τόσοι άλλοι να τους πει όλη την αλήθεια... Αυτήν που δεν είπε ολόκληρη, ποτέ σε μας!
Μετά από όλα αυτά, εγώ λοιπόν δεν θα πώ "ο αποθανών δεδικαίωται" αλλά "Θεός σχωρέστον!"
Με εκτίμηση στην υπομονή σας να διαβάσετε το άρθρο μου
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ
τοσο αφελης που δεν ηξερε οτι ενα πραξικοπημα θα εφερνε τους τουρκους.τοσο αφελης ωστε δεν εστειλε ουσιαστικη βοηθεια στην κυπρο?τοσο αφελης ωστε παραθεριζε στο λουτρακι?τοσο αφελης που εξαφανιζε ελληνες?τοσο αφελης που βαφτιζε κομμουνιστες οσους δεν ηθελαν το τρομοκρατικο του καθεστως?ενας τρομοκρατης της αμερικης ηταν και τιποτε αλλο.οσοι τον ηρωποιουν ειναι καταλοιπα δικα του.ατομα που βολευτηκαν διπλα του.που σκοτωσαν ελληνες και οχι τουρκους.που τα παιρνουν ακομα και σημερα.εμε μια λεξηπροδοτες
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αφέλεια δεν υπάρχει μόνο στην "αθώα" της μορφή - όπως καταλαβαίνω ότι αντιλαμβάνεσαι στην ανάρτησή μου. Υπάρχει και στην ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ της μορφή που αποδέχεται και το Ποινικό Δίκαιο. Αυτή η Εγκληματική Αφέλεια διέκρινε τον Ιωαννίδη, που όντας πειθήνιο όργανο των Αμερικανών ...πίστευε ότι του έλεγαν! Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα δεν διαφωνούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1974, λίγους μήνες μετά την κυπριακή τραγωδία, ο Μακάριος διηγήθηκε στην Ιταλίδα δημοσιογράφο Οριάνα Φαλάτσι την εξής εμπειρία: Ενα πρωινό τον επισκέφθηκε στην Αρχιεπισκοπή ο Δημήτριος Ιωαννίδης, συνοδευόμενος από τον Νίκο Σαμψών, για να του εκθέσει ένα σχέδιο που θα τακτοποιούσε το Κυπριακό μια για πάντα. «Υποκλίθηκε μπροστά μου, φίλησε το χέρι μου με μεγάλο σεβασμό και είπε: "Μακαριώτατε, να το σχέδιο. Θα επιτεθούμε ξαφνικά εναντίον των Τουρκοκυπρίων σε όλο το νησί. Θα τους βγάλουμε μια για πάντα από τη μέση. Και θα ξεμπερδέψουμε". Εμεινα κατάπληκτος. Του είπα ότι δεν μπορούσα να συμφωνήσω μαζί του, διότι δεν μπορούσα να διανοηθώ την ιδέα να σκοτωθούνε τόσοι αθώοι άνθρωποι. Ξαναφίλησε το χέρι μου και έφυγε οργισμένος. Σας λέω, είναι εγκληματίας».
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ιωαννίδης υπηρετούσε τότε στην ΕΛΔΥΚ. Εφτασε στην Κύπρο το 1963 και έφυγε στα τέλη του 1964. Οταν έφτασε ο Ιωαννίδης στο νησί, η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν ένα δικοινοτικό κράτος που λειτουργούσε με βάση τις συμφωνίες της Ζυρίχης και τη Συνθήκη ανακήρυξής της, του 1960. Οταν έφυγε, οι συμφωνίες της Ζυρίχης είχαν καταρρεύσει, αποτέλεσμα διακοινοτικών συγκρούσεων. Οι Τουρκοκύπριοι αποχώρησαν από το κράτος και διεκδικούσαν αυτονομία και διχοτόμηση, ενώ οι Ελληνοκύπριοι την ένωση με την Ελλάδα.
Σίγουρα ο Ιωαννίδης δεν ήταν αυτός που προκάλεσε από μόνος του όλη εκείνη την ταραχή που άνοιξε το δρόμο για την εισβολή του 1974. Ηταν, όμως, ένας από τους βασικούς πυλώνες της εθνικιστικής έξαρσης της εποχής, που είχε ευδοκιμήσει και στις δύο κοινότητες της Κύπρου. Η περιγραφή που έκανε ο Μακάριος στη Φαλάτσι αντανακλά το κλίμα της εποχής. Η δράση του στην Κύπρο το 1963 ήταν η απαρχή του «οράματός» του για τη «Μεγάλη Ιδέα». Το 1974 η Κύπρος έγινε το Βατερλό του. Μετά την πτώση του, υπό το βάρος των ευθυνών της κυπριακής τραγωδίας, αποδέχτηκε τη μοίρα του και έζησε το υπόλοιπο της ζωής του στον Κορυδαλλό. Αρνήθηκε μεταμέλεια για να αποφυλακιστεί και με εξαίρεση κάποια μισόλογα δεν μίλησε ποτέ για τις ευθύνες του. Το όνομά του ταυτίστηκε -όσο κανενός άλλου- με την τραγωδία της Κύπρου.
τα προηγουμενα απο ελευθεροτυπια του γνωστου ανθελληνα μ. δρουσιωτη κωστα γνωριζεται πολλα για την κυπριακη ιστορια αλλα δεν γνωριζεται πολλα αλλα σημαντικα το βρισιδι εναντιων των ελληνων ως πουστοκαλλαμαραων τον πολεμον στην μεραρχια τα γεγονοτα της κοφινου με υποκινηση μακαριου που επεσε στην παγιδα για να φυγει η μεραρχια , την ομολογια πρινενα μηνα παπακωστα οτι ο μακαριος του ειπε οτι το μεγαλυτερο λαθος ηταν οτι αποδεχτηκεν την μεραρχια ....γεγονοτα ΚΟΦΙΝΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΓΚΙΖΙΚΗ ΤΟ ΙΔΙΟΝ ΕΡΓΟΝ Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς ΔΕΝ ΕΠΕΣΕΝ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ Ο ΙΩΑΝΝΙΔΗς ΕΠΕΣΕ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΣΤΗΣΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΒΑΣΙΛΙΑς ΣΤΑΤΗΓΟΙ ΤΟΥ ....Ο ΙΔΙΟς ΣΤΙς ΚΡΙΣΙΜΕς ΩΡΕς ΠΡΟΔΟΘΗΚΕΝ ΑΠΟ ΤΟΥς ΣΤΡΑΤΗΓΟΥς ΤΟΥ....ΟΤΑΝ ΑΝΑΦΕΡΤΟΥΜΕΝ ΣΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΑΖΙΝΑ,ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗ,ΒΩΒΙΔΗ ,ΤΟΜΠΑΖΟΥ ΚΛΠ ΠΕΦΤΟΥΝ ΜΥΘΟΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.facebook.com/pages/Im-not-Greek-Im-Cypriot/123189447714793?v=wall&ref=ts να ποιοι προδοσαν οχι η χουντα...
ΑπάντησηΔιαγραφήο φακελος της κυπρου δεν ανοιγει γιατι ειναι υπευθηνοι ο μακαριος και οι πολιτικοι στη ελλαδα που εστησαν παγιδα στο ιωαννιδη να κανει το πραξικοπημα και αμεσως εγινε ανυπακοη απο νταβο αραπακη παπανικολαου και γαλατσανο που ηθελαν στρατιωτικη ητταν στην κυπρο για να επανελθουν οι μεσσιες φανταστητε αν ειχαμεν στρατιωτικη νικη του ιωαννιδη θα ειχαμεν ακομα χουντα…..
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ομιλία του Μακαρίου στο ΣΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αίτημα για επέμβαση των Εγγυητριών Δυνάμεων που έγινε στο Λονδίνο στις 17 Ιουλίου, ο Μακάριος το επανέλαβε με διαφορετικό τρόπο και στην ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις 19.7.74. Ανέφερε μεταξύ άλλων ο Μακάριος στην ομιλία εκείνη:
«… Το τι συμβαίνει στην Κύπρο από την περασμένη Δευτέρα είναι μια πραγματική τραγωδία. Το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας, έχει παραβιάσει την ανεξαρτησία της Κύπρου…
… Το πραξικόπημα δεν έγινε κάτω από τέτοιες συνθήκες ώστε να θεωρηθεί ως εσωτερική υπόθεση των Ελλήνων Κυπρίων. Είναι ξεκάθαρα μια έξωθεν εισβολή, μια αποτρόπαια παραβίαση της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
… Όπως έχω ήδη δηλώσει, τα γεγονότα στην Κύπρο δεν αποτελούν εσωτερική υπόθεση των Ελλήνων της Κύπρου. Οι Τούρκοι της Κύπρου επίσης επηρεάζονται. Το πραξικόπημα της Ελληνικής Χούντας είναι μια εισβολή και από τα αποτελέσματα της, ολόκληρος ο λαός της Κύπρου υποφέρει, Έλληνες και Τούρκοι. Τα Ηνωμένα Έθνη διατηρούν μια ειρηνευτική δύναμη στην Κύπρο».
Η ομιλία του Οσμάν Ολκάϊ στο ΣΑ
Απευθυνόμενος στο Συμβούλιο Ασφαλείας στις 20.7.74, ο τούρκος αντιπρόσωπος Οσμάν Ολκάϊ, δικαιολόγησε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο με τα ακόλουθα μεταξύ άλλων λόγια:
«…Η Τουρκία είναι μια εκ των εγγυητριών δυνάμεων της ανεξαρτησία και της συνταγματικής τάξης της Κύπρου. Η Τουρκία εκπληρώνει τις νομικές της υποχρεώσεις με την ενέργεια της αυτή… Αυτό που γίνεται δεν είναι εισβολή αλλά μια πράξη ενάντια σε μια εισβολή. Αυτό δεν είναι επίθεση αλλά πράξη που θα τερματίσει την επίθεση…
… όταν έγινε ξεκάθαρο ότι η εισβολή της Ελλάδας στην Κύπρο –και εισβολή δεν είναι δική μου λέξη, είναι η λέξη που χρησιμοποίησε ο Αρχ. Μακάριος για να περιγράψει τι έκανε η Ελλάδα- δεν θα τερματιζόταν παρά τις παρατεταμένες διαπραγματεύσεις σε διάφορες πρωτεύουσες και σε αυτό το Συμβούλιο, η Τουρκία έκανε χρήση του νόμιμου δικαιώματος της που της παρέχει η Συνθήκη Εγγύησης, με μοναδικό στόχο την επιστροφή ολόκληρου του νησιού στη συνταγματική τάξη και την προστασία των δικαιωμάτων της τουρκικής κοινότητας…»
Αγαπητοί αναγνώστες, τα συμπεράσματα δικά σας…
Ένα αξιοσημείωτο γεγονός ήταν η θρυλική πλέον αλλά μέχρι πρόσφατα άγνωστη αερομαχία έξω από την Σκύρο. O ίδιος ο Αρχηγός Αεροπορίας Αντιπτέραρχος Αλέξανδρος Παπανικολάου, είχε διατάξει στις 10.10πμ τον διοικητή της 28 ΤΑΔ Αντιπτέραρχο Περικλή Οικονόμου όπως, «εις περίπτωσιν εμπλοκής Τουρκικών και Ελληνικών αεροσκαφών να αποφευχθή πάσα επιθετική ενέργεια των ημετέρων αεροσκαφών αναχαιτίσεως προς κατάρριιμιν Τουρκικών αεροσκαφών, άνευ προσωπικής διαταγής του Αρχηγού Ενόπλων Δυνάμεων, ή του Αρχηγού Αεροπορίας». H συγκεκριμένη διαταγή μπορεί να χαρακτηρισθεί επιεικώς απαράδεκτη, διότι ουσιαστικώς απαγόρευε στους Ελληνες χειριστές ακόμη και το δικαίωμα της αυτοάμυνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήH λογική δεν άργησε να επικρατήσει και επήλθε τροποποίηση της ανωτέρω διαταγής. Οι Τούρκοι ισοπέδωναν τα πάντα στην Κύπρο και κανείς δεν μπορούσε να εγγυηθεί για την στάση τους στο Αιγαίο. Στις 10.15 λοιπόν έγινε η παρακάτω τροποποίηση: «Αεροσκάφη Αναχαιτίσεως και Α/Α μέσα θα βάλουν εφ’ όσον προσβληθούν». H περίπτωση αυτή πάντως προδίδει αμηχανία και φόβο που προφανώς κυρίευσαν εκείνες τις ώρες την ελληνική στρατιωτική ηγεσία, οδηγώντας σε μούδιασμα και αδράνεια. Το αποτέλεσμα ήταν να μην διαταχθεί η εφαρμογή των προβλεπομένων σχεδίων για βομβαρδισμό από αέρας της τουρκικής αμφιβίου δυνάμεως.
Τρία ελληνικά μαχητικά F-5 της 111 ΠΜ, συναντήθηκαν με δυο τούρκικα F-102. Το ένα F-102 έβαλε με Falcon κατά ενός F-5, με χειριστή τον ανθυποσμηναγό Σκαμπαρδώνη που το απέφυγε με ελιγμό, βουτώντας σε χαμηλότερο ύψος. Το F-5 που ακολουθούσε με χειριστή τον υποσμηναγό Δηνόπουλο, προσέβαλε το F-102 με Gar-8 και το κατέρριψε. Το δεύτερο F-102 προφανώς πανικόβλητο, φεύγει προς Ελλάδα και αφού περιπλανάται ακολουθούμενο στρέφει ανατολικά και κάνει αναγκαστική προσγείωση πριν τη Σμύρνη καταστρέφοντας το αεροσκάφος του. Αυτή ήταν η τούρκικη αεροπορία που έχασε 19 αεροσκάφη στη μάχη της Κύπρου.Τι έγινε με τους πρωταγωνιστές της;O Δηνόπουλος αποστρατεύτηκε 41 ετών με τον βαθμό του?σμηνάρχου, ενώ πιο τυχερός ο Σκαμπαρδώνης έφτασε μέχρι τον βαθμό του ταξίαρχου.Η ελληνική πλευρά κράτησε μυστικό το γεγονός, μέχρι πρόσφατα, για να μην «δημιουργηθούν προβλήματα» με τους Τούρκους.
Τέλος η «οδύσσεια» του «Ρέθυμνον», του επιταγμένου οχηματαγωγού, που είχε φορτωθεί με ελαφρά άρματα και 500 Κυπρίους εθελοντές, υπό τον συνταγματάρχη Δ. Παπαποστόλου, ξεκίνησε το οδυνηρό ταξίδι του το απόγευμα της 21ης Ιουλίου για ενίσχυση των μαχόμενων Ελληνοκυπριακών τμημάτων στην Κύπρο. Ενώ ευρισκόταν 200 νμ νότια της Ρόδου την 22η Ιουλίου, με πορεία προς την Κύπρο και με «σιγή ασυρμάτου», λαμβάνει επείγον σήμα από το ΓΕΝ, να αλλάξει πορεία και να κατευθυνθεί προς την νήσο Ρόδο. Ο Δ.Παπαποστόλου εξανάγκασε τον πλοίαρχο του Ρεθύμνου να αγνοήσει αυτό το σήμα του ΓΕΝ και να συνεχίσει την πορεία του προς Κύπρο. Μετά από λίγο έρχεται νέο σήμα, από τον Α/ΕΔ αυτή την φορά, που διατάσσει πάραυτα, άμεση αλλαγή πορείας προς την «βαλλόμενη» όπως έλεγε το σήμα, νήσο Ρόδο (από το βιβλίο του Γ. Μιχαλόπουλου «Αυτός Κάλεσε τους Τούρκους στην Κύπρο») Ο Δ. Παπαποστόλου δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά παρά να υπακούσει αυτήν την φορά, φοβούμενος ότι πραγματικά οι Τούρκοι άνοιξαν μέτωπο και στα άλλα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Δυστυχώς προσεγγίζοντας την Ρόδο, με τα κυάλια βλέπει το λιμάνι στην συνήθη καλοκαιρινή του, ανέμελη κατάσταση, με τους στρατιώτες να είναι με τις στολές εξόδου αναμεμιγμένοι με τους τουρίστες και τους κατοίκους του νησιού.
Τότε ο δύστυχος Παπαποστόλου κατάλαβε ότι η «προδοσία» ξεκινούσε από το Γενικό Επιτελείο. Όμως ήταν ήδη αργά για αυτόν να αποπλεύσει ξανά για Κύπρο, διότι αφενός η κατάσταση στο νησί δεν ήταν ίδια με την προηγούμενη μέρα, και κατά δεύτερο λόγο είχε συμφωνηθεί «κατάπαυση του πυρός», μια συμφωνία που μόνο οι Έλληνες σεβάστηκαν, με τα γνωστά ολέθρια για εμάς και τα μαχόμενα τμήματά μας, αποτελέσματα.
Τουρκία βομβαρδίζει την Κύπρο
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα νέα σχέδια αμυντικής θωράκισης της Κύπρου επεξεργάστηκε ο Στρατηγός Γρίβας την άνοιξη του 1964. Η ελληνική κυβέρνηση εγκατέστησε 4 ραντάρ για την παρακολούθηση των τουρκικών ναυτικών κινήσεων. Επίσης τα περιπολικά ΑΡΙΩΝ και ΦΑΕΘΩΝ, με ναυτική βάση την Κερύνεια περιόρισαν τους ανεφοδιασμούς των Τ/κυπρίων σε όπλα από τη βόρεια θάλασσα της Κύπρου. Ο Διγενής τέθηκε υπό τις διαταγές του Γενικού Επιτελείου Στρατού (Γ.Ε.Σ.), διοριζόμενος ως αρχηγός της ΑΣΔΑΚ (Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοίκησης Αμύνης Κύπρου). Η διάταξη των τμημάτων της ΕΛΔΥΚ και της Μεραρχίας θα γινόταν βάσει του σχεδίου αμύνης του Γρίβα.
Τον Ιούλιο του 1964 η Ελληνική Δύναμη στην Κύπρο ήταν 7.328 οπλίτες και 957 αξιωματικοί, Επίσης, άρχισε η κατασκευή οχυρωματικών έργων. Η μόνη σοβαρή αμυντική αδυναμία ήταν η έλλειψη αεροπορικής υποστήριξης.
Η περιοχή της Μανσούρας-Κοκκίνων ήταν νευραλγικής σημασίας για τους Τούρκους, επειδή τους έδινε πρόσβαση προς τη θάλασσα (παραλαβή οπλισμού από την Τουρκία, αποβιβασμός Τούρκων αξιωματικών, μελλοντική χρήση ως προγεφύρωμα απόβασης τουρκικού στρατού). Στις 9 Ιουλίου 1964 οι Τούρκοι προωθήθηκαν αρκετά χιλιόμετρα νότια της περιοχής που ήλεγχαν, καταλαμβάνοντας το στρατηγικής σημασίας ύψωμα Λωρόβουνο. Στη συνεδρία του Υπουργικού Συμβουλίου της 6ης Αυγούστου πάρθηκε η απόφαση να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Την επομένη, 7 Αυγούστου ο Γρίβας διέταξε επίθεση στο ύψωμα Λωρόβουνο. Η κατάληψη του Λωρόβουνου πραγματοποιήθηκε το πρωί της επομένης, 8 Αυγούστου, από μοίρα καταδρομών του ταγματάρχη Γεώργιου Καρούσου και απ’ εκεί οι άνδρες του Καρούσου συνέχισαν την ανακατάληψη εδαφών, προς το παραλιακό χωριό Κόκκινα. Παράλληλα το 206 ΤΠ, με διοικητή το Νικόλαο Ντερτιλή, έθεσε υπό τον έλεγχό του τη Μανσούρα.
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ ISBN : 0006850626 ISBN 13 : 9780006850625 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ/1989 ΣΕΛΙΔΕΣ 304 Εκδόσεις Τζιώνη
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ
Το Κυπριακό και οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα
Αντιθέσεις και συγκρούσεις από το 1960 ώς το 1974
Πραξικοπηματικά σχέδια από το Σ. Βενιζέλο στο Δ. Ιωαννίδη
Με πρόσκληση Μακαρίου η μυστική κάθοδος Γρίβα
Αθήνα και Λευκωσία γνώριζαν τα σχέδια εισβολής
Εθνική περιπέτεια για την ανατροπή της χούντας.
Ο κ. Σιζόπουλος τόνισε το ότι ''δεν υπάρχουν διαρροές τέτοιες που να δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία της Επιτροπής'', επεσήμανε ωστόσο ότι, ενώ θα ήταν πολύ χρήσιμες καταθέσεις Ελλαδιτών που είχαν τότε πρωταγωνιστήσει στα γεγονότα του 1974 και πριν το πραξικόπημα και στην τουρκική εισβολή, η Ελλάδα αρνείται να απαντήσει στα επανειλημμένα αιτήματα από την Κυπριακή Δημοκρατία για να δοθεί πρόσβαση σε μάρτυρες και σε αρχειακό υλικό που βρίσκεται στην Αθήνα......απαντηση στηνκυπριακη τηλεοραση χαρδαβελλα δεν θα θα σου θα δωσουν ποτε γιατι επλεκονται στρατηγοι πολιτικοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήολοι αληθεια κρυβεται στην ομολογια αζινα.....
ΑπάντησηΔιαγραφήνικη του ιωαννιδη στην κυπρο με την ενωση θα εδραιωνεν τον ιωαννιδη και επρεπεν να του τραβιξουν το χαλι και ας χανετουν η κυπρο....αιωνια η μνημη σου ιωαννιδη και ν σαμσων
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://antistasi.org/?p=9590
ΑπάντησηΔιαγραφήυπαρχουν πραγματα που δεν τα γνωριζεις και ειμαι στην διαθεση σου κωστα οπως γιατι μενει απορητη η απαντηση καραμανλη στην επιστολη μακαριου μεσω βωβιδη......
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε έξοδο από το ΝΑΤΟ αποφάσισε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε αντίποινα προς την Τουρκία, με κήρυξη Πολέμου τόλμησε!
Αυτό από μόνο του, συνιστά προδοσία!........πως να το κανει κωστα οταν τον <> οι προδοτες οι αρχηγοι των οπλων οργανα των πολιτικων.....
η ομιλια του μακαριου ειναι σωστη.καταλογιζει τις ευθυνες εκει που πρεπει!πουθενα δεν καλει τουρκους!οι τουρκοιβρισκονταν καθοδον προς την κυπρο επισημα οταν γινοταν η ομιλια.την ιδια μερα αεροπλανα και καταδρομεις βρισκοντατ ηδη στην κυπρο!αυτο ειναι ενα σαχλο ανοσυιο επιχειρημα που λενε οι πραξικοπηματιες φονιαδες ελληνων.ειναι οι μονοι που κατηγορουν τον μοναδικο ηγετη που ειδε ποτε η κυπρος.οι αλλοι ειναι οι τουρκοι οι φιλοι τους.σημερα φυσικα τον χλευαζουν και οι αριστεροι λεγοντας οτι δεχθηκε την ομοσπονδια τος.
ΑπάντησηΔιαγραφήτην ομιλια του μακαριου την ακολουθησεν ομιλια του αντιπροσωπου της τουρκιας ολτσαυ και επικαλεστηκεν την ομιλια μακαριου για να δικαιολογηση την εισβολη εδωσεν δηλαδη νομικο ερεισμα ....ηταν ενας νεος παυσανιας....ετσι μετα που προκαλεσε το πραξικοπημα με την επιστολη που την συνεταξεν με τους προδοτες πολιτικους...μετα που εγκατελειψεν τον λαο του με την βοηθεια των αγγλων και αφου μεταβηκεν στο λονδινο μαζι και ο ετζεβιτ.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροδοτης ειναι εκεινος που καλει τους εχθρους να εισελθουν στη χωρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι αλλο ηταν εκτος απο καλεσμα του Μακαριου προς τους Τουρκους, η φραση οτι θιγονται και οι Τουρκοκυπριοι? Ή η επικληση προς το Σ.Α. για αποκατασταση της συνταγματικης νομιμοτητας, και η επεμβαση της χουντας των Αθηνων?
Και εαν ηταν καθ οδον οι Τουρκοι, που ηταν απο το 1963, ενας λογος παραπανω να μην τους νομιμοποιησει, και να αλλαξει σταση, πνιγοντας την προσωπικη του πικρια, για το καλο της πατριδας.
Υπηρχε ομως εξυφασμενο σχεδιο ανατροπης, γι αυτο και οι αρχηγοι, Αραπακης και Παπανικολαου, δεν εκτελεσαν τις εντολες Ιωαννιδη. Ειχε ηδη ανατραπει τοις πραγμασιν ο δικτατορας, υποκατασταθηκε απο τους Αμερικανους με τους πολιτικους που ανελαβαν την εξουσια και την λεηλασια της Ελλαδας, με ενα και μοναδικο ανταλλαγμα. Την προδοσια της Κυπρου. Οπερ και εγενετο με τον δευτερο γυρο στις 14 και 15 Αυγουστου!!!
Κι αν παλι δεν το δεχεστε, τι επραξαν 36 χρονια για την αποκατασταση του δικαιου και της εθνικης αξιοπρεπειας?
Ισχυει ακομη η φραση: Η Κυπρος κειται μακραν.
Μη ψαχνετε αλλου για προδοτες, φαινονται!!!
Και το απεδειξαν με την πτωχευση της Ελλαδας!
Φαινονται και τα λυτρα του Εφιαλτη ή τα τριακοντα αργυρια του Ιουδα!
φιλε jiapan σε χαιρετω και επαυξανω οι παυσανιες μετα την προδοσια της κυπρου εξευτελιζουν την μητερα ελλαδα.......
ΑπάντησηΔιαγραφή