ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ

ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ
XX ΤΘΜ - XXIV ΤΘΤ - ΧΧVI EMA

Παρασκευή 26 Μαΐου 2017

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΟ ΣΚΑΜΝΙ ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟ 1974 ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ;;;

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΟ ΣΚΑΜΝΙ ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟ 1974 ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ;;;
«ΤΙ ΕΙΝΑΙ; ΓΚΙΑΟΥΡΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ; ΣΙΧΤΙΡ… ΕΚΤΕΛΕΣΤΕ ΤΟΝ…»Κ.ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ο επιλεγόμενος "Μαυροσκούφης" (αρθρογράφος της εφημ. Η ΜΑΧΗ - Κύπρου)


γράφει ο Κωνσταντίνος Δημητριάδης

Ο Μιθριδατισμός που σκόπιμα καλλιεργήθηκε επί 40+ χρόνια στο νησί αλλά και στον μητροπολιτικό Ελληνικό χώρο, έγινε η αιτία να είμαστε όλοι θεατές σε ένα αποκρουστικό θέαμα: Να βλέπουμε και να μαθαίνουμε ότι αδήλωτοι αιχμάλωτοι πολέμου Έλληνες στρατιώτες και εκ κυρίως Ελλάδος αλλά και εκ Κύπρου, εκτελέστηκαν εν ψυχρώ με μια σφαίρα στο κεφάλι και πλέον να το θεωρούμε κάτι …απλά «γνωστό».
- «Δεν μας λες και κάτι καινούργιο «ρε κουμπάρε καλαμαρά»! η γνωστή πλέον επωδός όταν αναφέρεις ότι βρέθηκε και άλλο κρανίο με μια τρύπα από σφαίρα.
Ναι δεν σας λέω κάτι καινούργιο. Έχει γίνει πλέον ρουτίνα. Ίσως για αυτό να μην δίνει και σημασία πλέον κανείς. Ο ορισμός του Μιθριδατισμού. Τότε που ο Μιθριδάτης φοβούμενος μην τον δηλητηριάσουν οι σφετεριστές της εξουσίας του, έπινε κάθε μέρα και από λίγο δηλητήριο, που δεν ήταν μεν θανατηφόρο, αλλά βοηθούσε τον οργανισμό του να συνηθίσει και βέβαια να αντέξει μια ισχυρή δόση δηλητηρίου, αν και όποτε κάποιος το επιχειρήσει να τον δηλητηριάσει.
Έτσι και μεις. Και σε μητρ. Ελλάδα και σε Κύπρο.
Συνηθίσαμε. Βολευτήκαμε με μια απλή και μόνο φράση: «τι άλλο περίμενες από Τούρκους. Και το ’22 τα ίδια δεν έκαναν στην Σμύρνη;!»
Έχοντας διαβάσει περίπου 180 βιβλία-έρευνες και μαρτυρίες για το 1922 στην Μικρά Ασία και βέβαια άλλα τόσα για το 1974 στην Κύπρο, κατέληξα στο ίδιο συμπέρασμα με τον Βίκτωρα Ουγκώ: «Παντού φωτιά και θάνατος. Από δω πέρασαν Τούρκοι!»
Και δυστυχώς το 1974, οι «αδελφοί» κάποιων στο νησί (σ.σ. δεν εξαιρούνται οι Τουρκοκύπριοι για εν ψυχρώ εκτελέσεις αδήλωτων Ελλήνων  αιχμαλώτων πολέμου και εκ μητρ.Ελλάδος αλλά και Κυπρίων), συνεπικουρούμενοι από τους Τούρκους ομοεθνείς τους εισβολείς, έδειξαν ότι όπως το
DNA του Έλληνα παραμένει απαράλλαχτο στους αιώνες, το ίδιο συμβαίνει και με το DNA των Τούρκων. Των επιδρομέων (τουρκ. Ακιντζήδων) της Ασιατικής Στέππας (σ.σ. Akinci στα τουρκικά σημαίνει «Επιδρομέας»… τυχαίο;;;).
Και εξηγούμαι.
Ο όρος «Αιχμάλωτος Πολέμου» (
P.O.W.) με βάση την Συνθήκη της Γενεύης, είναι πρόσωπο ιερό. Είναι ο αντίπαλος που έριξε το όπλο του στα πόδια σου, εγκαταλείποντας πάσα περαιτέρω εχθροπραξία. Οφείλεις εσύ ο στρατιωτικός που τον συνέλαβες, να του παράσχεις κάθε περίθαλψη, αν είναι τραυματίας ή να του στερήσεις την ελευθερία κινήσεων και μετακινήσεων, σε ένα ανθρώπινο όμως περιβάλλον. Υπάρχουν μάλιστα και ειδικές προβλέψεις για γυναίκες αιχμαλώτους, που όπως νάναι υπάρχουν πολλές ιδιαιτερότητες λόγω του φύλου τους.
Ο σκοπός της φυλάκισης (στέρησης ελευθερίας) είναι για να μην μπορέσει ο αιχμάλωτος στρατιώτης, να επιστρέψει στις γραμμές του, να επανεξοπλισθεί και να ξαναπολεμήσει εναντίον αυτών που τον είχαν συλλάβει και όχι για να τιμωρηθεί επειδή έκανε το καθήκον του, απέναντι στην Πατρίδα του, στην οικογένεια του και στους ομοεθνείς του.
Στην Γενεύη της Ελβετίας στις 27/7/1929, υπεγράφησαν δύο Συμβάσεις. Και οι δύο αποτελούσαν, επικαιροποίηση άλλων συμβάσεων του 1914 και 1915. Τις συμβάσεις υπέγραψαν και η Ελλάδα και η Τουρκία διά των κ.κ. Ρ.Ραφαήλ και Σ.Βενιζέλου (Ελλάδα) και
Dr.H.Abdulkadir, M.Nusret και Dr.A.Mukhtar (Τουρκία).[1]
Οι Συνθήκες αυτές ήταν οι εξής:
1. «Συνθήκη Γενεύης για την βελτίωσιν της τύχης των τραυματιών και ασθενών, των εν εκστρατεία στρατευμάτων» και
2. «Η Σύμβασις προς την συμπεριφοράν απέναντι των αιχμαλώτων πολέμου».
Οι ανωτέρω Συμβάσεις επικυρώθηκαν από το Ελληνικό Κοινοβούλιο το 1934 και από την Τουρκική Εθνοσυνέλευση τον ίδιο χρόνο.
Στην 2η Σύμβαση, στο Κεφάλαιο Ι και τις Γενικές Διατάξεις, το άρθρο2, παράγραφος 1 αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά:
«Οι αιχμάλωτοι πολέμου βρίσκονται υπό την εξουσίαν της εχθρικής δυνάμεως, ουχί όμως των ατόμων ή των στρατιωτικών τμημάτων, άτινα ηχμαλώτισαν αύτους».
Με απλά λόγια ο υπεύθυνος φορέας για την τύχη των αιχμαλώτων είναι η ίδια η χώρα – δηλαδή στην περίπτωση του 1974 η Τουρκία - και όχι ο τελευταίος Τούρκος στρατιωτικός που τους συνέλαβε.
Στη παράγραφο 3 του ιδίου άρθρου αναφέρεται ξεκάθαρα:
«Μέτρα αντεκδικήσεων απέναντι στους αιχμαλώτους απαγορεύονται».
Στον προσαρτημένο Κανονισμό της ως άνω Σύμβασης (
Reglement Annexe’) και στα άρθρα 2 και 3, περιέχονται ενδιαφέροντα σημεία, που αφορούν αποκλειστικά τους Κυπρίους Αγνοουμένους, αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι αγνοούνται και γυναίκες και μικρά παιδιά. To άρθρο 2 του προσαρτημένου Κανονισμού της συγκεκριμένης Σύμβασης προβλέπει:
«Ο πληθυσμός εδάφους μη κατειλημμένου, όστις κατά την άφιξιν του εχθρού λαμβάνει αυτοπροαιρέτως τα όπλα δια να πολεμήσει εναντίον των εχθρικών τμημάτων, χωρίς να λάβει τον καιρόν να οργανωθεί συμφώνως προς το πρώτον άρθρον (σ.σ. να καταστεί δλδ ένστολος), θέλει θεωρηθεί ως εμπόλεμος».
Το δε άρθρο 3 ομοίως από τον Προσαρτημένο Κανονισμό της συγκεκριμένης Σύμβασης, επεκτείνεται σε ένα άλλο σημαντικό σημείο, καθόσον διευκρινίζει ότι:
«Αι ‘Ενοπλαι δυνάμεις των εμπολέμων μερών δύνανται να αποτελώνται από μαχητάς και μη μαχητάς. Εις περίπτωσιν συλλήψεως εκ μέρους του εχθρού, τόσον οι μεν όσον και οι δε, θεωρούνται αιχμάλωτοι πολέμου».
Στο άρθρο 3 της Σύμβασης ορίζεται ξεκάθαρα το εξής:
«Οι αιχμάλωτοι πολέμουν έχουν δικαίωμα. Εις τον σεβασμόν της ατομικότητός των και της τιμής των. Αι γυναίκες έχουν δικαίωμα εις πάσαν περιποίησιν οφειλόμενη εις το φύλον των».
Τελειώνοντας τα περί της Συμβάσεως, θα αναφέρω ότι στο ΙΙ Κεφάλαιο, στο άρθρο 5 και την παράγραφο 3, καθορίζεται ότι:
«Οι αιχμάλωτοι οίτινες θα αρνηθώσι να απαντήσωσι εις γενομένην ανάκρισιν, δεν είναι δυνατόν ούτε να απειληθώσιν, ούτε να υβρισθώσιν, ούτε να εκτεθώσιν εις οχληρότητας ή μειονεκτήματα οιασδήποτε φύσεως».
Το ΙΙΙ Κεφάλαιο της Σύμβασης, αναφέρεται και αυτό στα της αιχμαλωσίας. Στο 1ο μέρος του ΙΙΙ Κεφαλαίου και πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 8 ορίζεται ότι :
«Οι εμπόλεμοι υποχρεούνται να κοινοποιώσιν αλλήλοις πάσαν σύλληψιν αιχμαλώτων εις το πλέον δυνατόν βραχύ χρονικόν όριον, διαμέσου των Γραφείων Πληροφοριών, ως ταύτα είναι οργανωμένα κατά το άρθρον 77».
Και το άρθρο 79 του
VI Κεφαλαίου της Σύμβασης ορίζει ότι:
«Κεντρικόν Πρακτορείον Πληροφοριών, επί των αιχμαλώτων πολέμου, θέλει ιδρυθεί εις ουδετέραν χώραν κλπ».
Μέχρι εδώ όλα αντιληπτά νομίζω σε σχέση με το Νομικό Πλαίσιο που ίσχυε και είχε αποδεχθεί και η ίδια η Τουρκία κατά την Εισβολή της στο νησί τον Ιούλιο του 1974 και κατά τις εχθροπραξίες μέχρι την 18η Αυγούστου του ιδίου χρόνου.
Ένα Νομικό πλαίσιο που ξεκάθαρα αναφέρει:
«Οι εμπόλεμοι θέλουν αμοιβαίως κοινοποιήσει τα ονόματα των τραυματιών, ασθενών, νεκρών περισυλλεγέντων ή ανακαλυφθέντων για την εξακρίβωσιν της ταυτότητάς των.
Θα καταρτίσωσι και θα μεταβιβάσωσιν αμοιβαίως τα πράξεις θανάτου.
Θα περισυλλέξωσι και αποστείλωσιν αμοιβαίως άπαντα τα είδη ατομικής χρήσεως, τα ανευρεθέντα επί των πεδίων της μάχης ή επί των νεκρών και ειδικώς το ήμισυ της πλακός ταυτότητος, του ετέρου ημίσεως παραμένοντος προσδεδεμένου επί του πτώματος.
Άμα τω πέρατι των εχθροπραξιών θα ανταλλάξωσι καταλόγους των ταφών και των νεκρών των ενταφιασθέντων εις τα νεκροταφεία των ή αλλαχού».

Γίνεται πλέον αντιληπτόν τοις πάσι, ότι η Τουρκία κατά την Εισβολή του 1974 και τον Πόλεμον σε δύο φάσεις (Αττίλας Ι και Αττίλας ΙΙ) τον οποίο επακολούθησε δεν τήρησε ούτε κατ’ ελάχιστον, ΟΤΙ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ ΕΙΧΕ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΕΥΗ ΑΠΟ ΤΟ 1929, γεγονός που αυτομάτως και αυτοδικαίως αποτελεί ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Είναι ένα έγκλημα που ναι μεν μπορεί να εκδικασθεί καθ’ έκκληση (δηλαδή με προσφυγή του ενδιαφερόμενου εναντίον της) αλλά που ο Πολιτισμένος (κατ’ επίφασιν) Κόσμος, θα έπρεπε να είχε στείλει στον Εισαγγελέα στην Χάγη ήδη από το 1975.
Και αυτό διότι εκ γραπτών και προφορικών μαρτυριών ακόμα και Τούρκων ή Τουρκοκυπρίων [2], αλλά και με τα αποτελέσματα από τις ανθρωπολογικές γνωματεύσεις των Ινστιτούτων Γενετικής σε διάφορες χώρες, προκύπτει αναμφισβήτητα, ότι σχεδόν ΟΛΟΙ οι ευρεθέντες σε ομαδικούς τάφους Κύπριοι και εκ μητρ.Ελλάδος νεκροί, στρατιωτικοί ή πολίτες, έφεραν τρύπα εις το κρανίο, ξεκάθαρη απόδειξη της εν ψυχρώ εκτέλεσης [3].
Και κάποιος που εκτελεί εν ψυχρώ αιχμαλώτους ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥ!
- Μήπως η Τουρκία σεβάστηκε την τιμή και την υπόληψη των αιχμαλώτων της, ιδίως δε αυτών που μετέφερε στις Στρατιωτικές φυλακές στα Άδανα, στην Αμάσεια και αλλού;
- Μήπως σεβάστηκε τους υποχρεωτικούς προς αυτήν όρους σίτισης, διαμονής και υγιεινής των υφ’ αυτής αιχμαλώτων;
- Μήπως σεβάστηκε τους αιχμάλωτους μη ένστολους που κατατάχθηκαν για να υπερασπίσουν τα χωριά και τα σπίτια τους;
- Μήπως σεβάστηκε τους τραυματίες αιχμαλώτους;
- Μήπως σεβάστηκε τις αιχμάλωτες ή εγκλωβισθείσες γυναίκες;
- Μήπως σεβάστηκε τον εδάφιο της Σύμβασης που αναφέρει για την υποχρεωτική ανταλλαγή πληροφοριών επί της ταυτότητας των αιχμαλώτων;
- Μήπως σεβάστηκε τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό;
- Μήπως δήλωνε τους Αιχμαλώτους; ‘Η τους περιέφερε αδήλωτους από χωρίου εις χωρίον στο εσωτερικό της Τουρκίας [4] καθιστώντας τους αυτόματα ΑΔΗΛΩΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ή καλύτερα ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ;
Τίποτα από όλα αυτά ΔΕΝ σεβάστηκε η Τουρκία, που είναι ένα Κράτος το οποίο χρησιμοποιεί τις Συμβάσεις κατά το δοκούν. Τι μας συμφέρει από την Συνθήκη της Λωζάνης; Το υποστηρίζουμε. Τι δεν μας συμφέρει; Το παρακάμπτουμε…
Το ίδιο και στην Συνθήκη της Γενεύης για τους Αιχμαλώτους Πολέμου. Τι μας συμφέρει; Το απαιτούμε. Τι δεν μας ενδιαφέρει; Το καταστρατηγούμε.
Βέβαια τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί αν – λέω αν – απέναντι της είχε μια σοβαρή Εθνική οντότητα, μεταφραζόμενη σε δύο σοβαρές Κρατικές παρουσίες, την Ελληνική και την Κυπριακή Δημοκρατία.
Και όταν ο ίδιος ο ΥΠΕΘΑ Ευάγγελος Αβέρωφ ξεστόμισε την 1/11/1975 στον ιερωμένο π.Χριστόφορο Οικονόμου, Πρόεδρο της Παγκυπρίου Επιτροπής Αδήλωτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων που τον επισκέφθηκε στο γραφείο του στην Αθήνα, ζητώντας του στήριξη, την φράση: «…πρέπει να αντιληφθείτε ότι γεωγραφικά η Κύπρος ανήκει στην Τουρκία», τότε τι περιμένετε να κάνουν οι Τούρκοι; [5]
Προσπάθησαν να σβήσουν τα ίχνη των εγκλημάτων τους και είχαν άπειρο χρόνο για αυτό, που κρατάει ήδη 43 χρόνια…
Απόρρητα  Έγγραφα της Κυπριακής ΚΥΠ [6] που επιβεβαιώνουν 10 χρόνια μετά την εισβολή του 1974, ότι ακόμα είναι δυνατόν να υπάρχουν εν ζωή (αναφέροντας και αριθμό και διαχωρισμό σε εκ μητρ.Ελλάδος και σε εκ Κύπρου και τοποθεσίες που μεταφέρθηκαν) Αδήλωτοι Αιχμάλωτοι της Εισβολής… δηλαδή Αγνοούμενοι (που με δεδομένο ότι τίποτα δεν έγινε για αυτούς για να μην διαταραχθούν οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις, μπορούμε αβίαστα να τους ονομάσουμε Αγνοηθέντες), αποδεικνύουν ότι ΠΑΝΤΑ οι Κρατούντες σε Ελληνικό και Κυπριακό Κράτος γνώριζαν. Γνώριζαν αλλά εθελοτυφλούσαν με μια εμμονική προσμονή η Τουρκία να φερθεί επιτέλους ως πολιτισμένο Κράτος.
Και φθάνω στο λόγο για τον οποίο έγραψα αυτό το άρθρο, αν και αρχικά είχα προγραμματίσει να αναφερθώ σε κάποιο άλλο θέμα.
Την Πέμπτη 25 Μαίου 2017 τελέστηκε στην ΕΛ.ΔΥ.Κ. στην Μαλούντα η επιμνημόσυνη δέηση για την μετακομιδή των ταυτοποιημένων οστών αγνοουμένων Ελδυκαρίων της Μάχης του Στρατοπέδου της.
Ανθστής Παπαλάμπρου, Λοχίας Κρητικός, Στρατιώτης Παπαδόπουλος…
Ονοματα όπως Άνθης, Σίννης, Τριανταφυλλίδης, Μπροδήμας κλπ που αναφέρονταν μέχρι εκείνη την μέρα στους Αγνοούμενους, μεταφέρθηκαν με μιάς στον Κατάλογο των Ηρωϊκώς Πεσόντων.
Βρέθηκαν τα οστά τους κοντά στο Κιόνελι. Μετά την καθίζηση του εδάφους… Κοντά στο Στρατόπεδο αλλά σε απόσταση από αυτό. Και μάλιστα από την αντίθετη κατεύθυνση από την οποία έφυγαν κατά την απαγκίστρωση οι άνδρες των 3 κουτσουρεμένων Λόχων που υπερασπίζονταν το Στρατόπεδο. Αυτό από μόνο του προκαλεί ερωτήματα.
Οι απαντήσεις ήλθαν από τον αδελφό ενός πεσόντα. Τον Νικόλαο Παπαδόπουλο, αδελφό του Στρατιώτη του 4ου Λόχου ΤΦ Ιωάννη Παπαδόπουλου, ο οποίος μίλησε στον τηλεοπτικό σταθμό
Alpha Κύπρου, μέσα από το Στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ.
Η Δ.Ε.Α. λοιπόν όπως ο ίδιος ανέφερε, του έδειξε φωτογραφίες πως βρέθηκαν τα οστά του αδελφού του. Βρέθηκε δεμένος στους καρπούς, με τα κορδόνια από τα άρβυλά του. Από την ανθρωπολογική μελέτη των οστών αποδεικνύεται ότι πριν εκτελεστεί με σφαίρες στο κεφάλι κι αλλού, είχε χτυπηθεί βάναυσα στο στέρνο και στα πλευρά.
Απόδειξη ότι ο ΗΡΩΑΣ Γιάννης Παπαδόπουλος είχε συλληφθεί αιχμάλωτος (δεμένα χέρια) είχε βασανιστεί (χτυπήματα σε στέρνο και πλευρά) και εκτελεστεί (σφαίρα στο κρανίο και αλλού). Και ακολούθως τάφηκε χωρίς να παραδοθεί στην Ελληνική πλευρά και χωρίς να ενημερωθεί η ΕΛΔΥΚ.
Τώρα ο αδελφός ζητάει τις φωτογραφίες και τα κορδόνια από την ΔΕΑ για να είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται περί Εγκληματικής Ενέργειας των Τούρκων. Η Δ.Ε.Α. ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΩΣΕΙ ΠΡΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝΗ ΔΙΑΦΟΡΑ!!! ΕΡΩΤΩ
: ΕΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ;;;
‘Η πράγματι ισχύει αυτό που μου ανέφεραν οι φίλοι Α.Κανίκλης και Β.Χάσκας, ότι δηλαδή:
«Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους (ΔΕΑ) - Στην παράγραφο 9 τονίζεται όπως οι έρευνες μείνουν «Αυστηρώς Εμπιστευτικές» και στην παράγραφο 11 ότι η Επιτροπή υποχρεούται  να μην επιχειρήσει να αποδώσει ευθύνη για τους θανάτους οιωνδήποτε αγνοουμένων ή να ερευνήσει τα αίτια τέτοιων θανάτων!» ΑΝ ΑΛΗΘΕΥΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΡΑΤΟΣ ΟΠΕΡΕΤΤΑ…
ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ…
ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΝΤΡΟΠΗ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΞΕΘΑΒΟΥΜΕ…
___________________________

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
[1],[5] Ι.Βαρνάκου «Οι 1619 Αγνοούμενοι του 1974» εκδ. ΠΕΛΑΣΓΟΣ
[2] Σ.Ιορδανίδου «Νταλγκά, νταλγκά» εκδ. ΛΙΒΑΝΗ
[3] Π.Κασιμάτη «13 Περιστέρια» εκδ. ΛΙΒΑΝΗ
[4],[6] Κ.Δημητριάδη «Κύπρος 1974-Η μεγάλη Προδοσία» εκδ.ΠΕΛΑΣΓΟΣ


Το παραπάνω κείμενο αποτελεί άρθρο του συντάκτη του, στην εφημερίδα "Η ΜΑΧΗ" της Κυριακής 28/5/2017 σελ.20-21

Δευτέρα 22 Μαΐου 2017

Απάντηση στον Σταύρο....

ΜΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ Ο ΦΙΛΟΣ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ, ΕΚ ΒΟΛΟΥ, ΠΟΥ ΔΙΑΜΕΝΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ:

"Κώστα μου καλωσόρισες στην κυπριακή πραγματικότητα! [...] Όσοι γνωρίζουν την αγάπη μου και τις αγωνίες μου, αλλά κυρίως την ταύτισή μου με τον κυπριακό ελληνισμό, δεν θα με παρεξηγήσουν, μάλλον θα συμφωνήσουν, με διαπιστώσεις που δεν είναι δικές μου, αλλά κοινές.
Δυστυχώς παρά την παρατεταμένη κρισιμότητα του εθνικού προβλήματος και τους κινδύνους που ελλοχεύουν, υπάρχει πολιτική ανωριμότητα και έλλειμμα πολιτικής σκέψης. Θα δυσκολευτείς να βρεις ανθρώπους, όχι να συμφωνούν μαζί σου, αλλά να καταλαβαίνουν τι λες και να σου απαντήσουν επί της ουσίας. 
Αν με τη λογική σου και τα επιχειρήματά σου, διαφωνεί κάποιος ή του χαλάς απλώς το αφήγημα, το μόνο εύκολο είναι να επιχειρήσει να κατευθύνει τη συζήτηση σε άσχετα θέματα με άλματα λογικής ή να στρέψει το διάλογο σε προσωπική επίθεση με αγοραίους χαρακτηρισμούς και το συνηθισμένο "ταμπέλιασμα" περί... "φασιστών", "εθνοκάπηλων", "φουστανελάδων", "ακροδεξιών", "εθνικιστών".... "

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ Η ΠΥΞΙΔΑ ΜΟΥ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟ ΝΗΣΙ:

"Aυτό Σταυρο μου ήταν ξεκάθαρο από την έρευνα μου για το 74 και τα όσα άρχισαν να μου προσάπτουν όταν αυτή η έρευνα έκλεισε με την συγγραφή του ομώνυμου βιβλίου μου.
Τα χρόνια που ζεις στο νησί σε έκαναν να έχεις πιάσει τον σφυγμό τους καλύτερα σε σχέση με εμένα.
Εγώ εκ χαρακτήρος "μαυροσκούφης" είμαι υπερ της επέλασης διά γυμνής σπάθης, ενώ εσείς του "πυροβολικού" είστε της λογικής της "κονιορτοποίησης του εχθρού δια κανονιοβολισμών"...
Είναι αντιληπτό πλέον τι αντιμετωπίζω και τι θα αντιμετωπίσω στο μέλλον "εγγύς και απώτερο" με όλους όσους ελλείψει επιχειρημάτων υπερβαίνουν τα εσκαμμένα και επιδίδονται στην "ταμπελλοποίηση" που είναι ίδιον των κεντροαριστερών και αριστερών χώρων. 
Η Μεταπολιτευτική Ιδεοπολιτική Ηγεμονία της Αριστεράς, ξεδόντιασε αργά αλλά σταθερά κάθε τι ελληνικό στον λεγόμενο "πατριωτικό χώρο" που κάποτε αντιπροσωπευόταν από τον ΔΗ.ΣΥ. έτσι ώστε σήμερα να γινόμαστε μάρτυρες φαινομένων τύπου "Μαππουρογλου" που είναι και η πιό light εκδοχή "νεο-νενέκου" - αυτής του νενέκου των λόγων. 
Αυτό που με απασχολεί είναι η εκδοχή του "νεο-νενέκου" των έργων που με την πολυτέλεια της Κυβερνητικής αυθαιρεσίας μπορεί να οδηγήσει την Ελεύθερη Κύπρο σε ατραπούς πολύ πιό καταστροφικές από αυτές του 74. 
Γιατί το 74 χάσαμε προσωρινά το 37% του νησιού, αλλά η ελπίδα δεν χάθηκε.
Τώρα με αυτές τις πολιτικές που ακολουθούνται από την ανίερη συμμαχία τεως πατριωτών με απατριδες διεθνιστές, όταν αυτές εξελιχθούν σε "υπογραφές" ερήμην του Λαού, τότε η ελπίδα θα σβήσει... πολύ φοβαμαι δια παντός!
Διότι ο Διογένης το είχε πει: «Μηδέν ελευθερίας προκρίνω». Και τον συμπλήρωσε μετά από μερικές δεκάδες αιώνων ο Βενιαμίν Φραγκλίνος: «Όσοι δέχονται να χάσουν την ελευθερία τους για την ασφάλειά τους δεν είναι άξιοι ούτε της ελευθερίας ούτε της ασφάλειας». 
Οπότε εγώ επελαύνων δια γυμνής σπάθης, εσύ χτυπώντας τα οχυρωματικά έργα των νεο-Κυπρίων, ίσως καταφέρουμε να μην μας καταριούνται οι απογονοί μας...
Αλλωστε όπως είπε ο Θουκυδίδης «...παρά δύναμιν τολμηταί και παρά γνώμην κινδυνευταί και εν τοις δεινοίς ευέλπιδες...» (Θουκυδίδου, Ιστορίαι, Α’ 70)
Δυστυχώς πλέον, η Ανοπαία Ατραπός του Κυπριακού Ελληνισμού είναι ξεκάθαρα κατανοητόν τοις πάσι, ο Πολιτικός της κόσμος!
Την αγάπη μου φίλε, συνελληνα και συναγωνιστή Σταυρο"


(*) κατά κόσμον Ρίκκος Μαππουρίδης τ,βουλευτής ΔΗΣΥ

Ο ΔΗ.ΣΥ. θα ανακάμψει μόνο αν επιστρέψει στις ρίζες του

ΓΡΑΦΕΙ Ο
Κωνσταντίνος Δημητριάδης




Είναι κοινή παραδοχή ότι το ΔΗΣΥ σαν κόμμα πλέον καμιά σχέση δεν έχει με το ΔΗΣΥ του Κληρίδη ή του ΔΗΣΥ που θα οραματιζόταν ο Πατριωτικός χώρος της Κύπρου. Κάτι τα κόμπλεξ που δημιούργησε η ανιστόρητη προπαγάνδα του ΑΚΕΛ για το ’74, κάτι η ευδαιμονία και το «βόλεμα», έφεραν αυτήν την Ιστορική Παράταξη στα όρια της απαξίωσης για κάθε Κύπριο Πατριώτη που νιώθει τον τόπο του σαν την δεύτερη κρατική υπόσταση του Ελληνικού Έθνους.

Τι σχέση μπορεί να έχουν με αυτόν τον χώρο, νεόπλουτοι πολιτικάντηδες χωρίς ιδεολογία και «πιστεύω» που οραματίζονται business με τους «απ’ εκεί» και προωθούν «λύσεις αυτοκτονικές» για τον Κυπριακό Ελληνισμό;

Τι σχέση μπορεί να έχουν με τους Αυξεντίου, Μάτση, Δράκο, Παλληκαρίδη, Καραολή, Λένα, Μαυρομμάτη, Δημητρίου κλπ, πολιτικάντηδες που σήμερα αποστρέφονται την Ελληνική σημαία και «ηλεκτρίζονται» στο άκουσμα της λέξης ΕΟΚΑ;

Τι σχέση μπορεί να έχουν με τον «Άτρωτο» (ο οποίος τους περισσότερους από αυτούς, τους ευεργέτησε) τύποι που ανερυθρίαστα ψηφίζουν «τον Νόμο Ακιντζί» στην Κυπριακή Βουλή, στέλνοντας στον κάλαθο των σκουπιδιών το «Ενωτικό Δημοψήφισμα» του 1950;

Τι σχέση μπορούν να έχουν με τον «Αρχηγό», τύποι που βαυκαλίζονται ότι είναι …επί της Αμύνης, όταν σε αντίθεση με εκείνον που εξόπλιζε το νησί, αυτοί το αφοπλίζουν και βέβαια απαξιώνουν τον Στρατό του, κάνοντας το ελκυστική πιθανή λεία των Τούρκων κατακτητών;

Πατριώτες της Κύπρου,

Η ΛΥΣΗ είναι ΜΟΝΟ ΜΙΑ !


Η επαναφορά του Κόμματος στις σωστές βάσεις του, στις ρίζες του, στην ιδεολογία του. Η επαναφορά του Κόμματος στις σωστές Αρχές και στην σωστή Στελέχωση ξεκινώντας από τον «Τιμονιέρη»! Αυτόν που θα εμπνεύσει, θα δώσει όραμα, και θα υλοποιήσει τους ιδεολογικούς πόθους των Κυπρίων Πατριωτών που δημιούργησαν και ανέκαθεν στελέχωναν το ΔΗΣΥ.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΡΙΖΕΣ. ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΟΥ ΜΕΝΕΤΟΙ
αναρτήθηκε στην Κυρ.Εφημ. Η ΜΑΧΗ (Κύπρος) της 21/5/17 ΣΕΛ.21

ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΣΑΜΨΩΝ

Του Κώστα Δημητριάδη



Νικόλα Σαμψών…
Ήθελα να γράψω πολλά για σένα σήμερα που είναι το Μνημόσυνο σου…
Και νόμιζα ότι μπορούσα…
Ναι μπορώ, όταν απευθύνομαι σε τρίτους και εξιστορώ την ζωή σου, τους αγώνες σου, τα «πιστεύω» σου, τα μαρτύρια σου και τέλος την απαξίωση που ένιωσες…
Αλλά εγώ να πω σε σένα, για σένα τι ;;;
Τι έκανα εγώ για να έχω το ανάστημα να σταθώ δίπλα σου και να μιλήσω για σένα ;
Μήπως από παιδί, με ένα πιστόλι στο χέρι πολέμησα τον Άγγλο Αποικιοκράτη Κατακτητή;
Μήπως από έφηβος εκτελούσα προδότες-συνεργάτες των Άγγλων και έμενα εκεί χωρίς να φοβάμαι;
Μήπως καταδικάστηκα από Αγγλικό Δικαστήριο «δις εις θάνατον» για την πατριωτική δράση μου και αντί να βάλω τα κλάματα, ξεκίνησα τον Γολγοθά μου ευθυτενής και χαμογελαστός;
Μήπως βασανίστηκα με κλασσικές μεσαιωνικές αγγλοσαξωνικές μεθόδους να προδώσω τους συντρόφους μου και δεν λύγισα;
Μήπως φυλακίστηκα μαζί με τρομοκράτες του Ι.R.A. σε άθλιες φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Βρετανία;
Μήπως ως άντρας προστάτευα με τα όπλα τους ομοεθνείς μου από την Τουρκοκυπριακή ανταρσία;
Μήπως μου ζήτησαν τις υπηρεσίες μου κατά το Πραξικόπημα, τότε που αυτοί «που είχαν συμφωνήσει να αναλάβουν, έκαναν πίσω» και μπροστά στον κίνδυνο να ξεσπάσει Εμφύλιος σπαραγμός με αντεκδικήσεις μεταξύ ανδρών της ΕΟΚΑ Β’ και «Μακαριακών» και «Ακελικών», δέχθηκα κάνοντας ότι μπορούσα για να τον αποτρέψω;
Μήπως φυλακίστηκα γιατί δεν αποκάλυψα ποιοι χάρηκαν με το Πραξικόπημα και έμεινα φυλακή μέχρι που η ασθένεια μου έτρωγε βαθιά τα σωθικά μου;
Μήπως απαξιώθηκα από πρώην φίλους και εχθρούς γιατί όλοι πλέον χρειάστηκαν ένα εξιλαστήριο θύμα;
Μήπως στερήθηκα την οικογένειά μου και τους προκάλεσα τόσο πόνο με τον μοναχικό πατριωτικό αγώνα μου;
Όχι Νικόλα Σαμψών…
Τίποτα από όλα αυτά δεν έκανα, τίποτα από όλα αυτά δεν υπέστην για να έχω το ηθικό ανάστημα να μιλήσω για σένα…
Ένα μόνο θα πω: «Νιώθω περήφανος που είμαι Έλληνας για έναν ακόμα λόγο: γατί ήσουν και Εσύ!».

ΠΗΓΗ: ΜΑΧΗ, ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ εφημ. της Κύπρου, 7.5.2017

ΔΕΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ...

Του Κώστα Δημητριάδη



Όλα αυτά τα χρόνια τα ΜΜΕ στο νησί αλλά και στην κυρίως Ελλάδα, βομβαρδίζουν τους Έλληνες με την απειλή του Τούρκου...
Του Τούρκου, που τάχα θα κάνει μια "μπουκιά" το νησί, σε χρόνο dt…
Και στηρίζονται και ποντάρουν στην άγνοια σχετικά με την αληθινή Ιστορία του καλοκαιριού του 1974, των Νεοελλήνων και στην μητροπολιτική χώρα αλλά και στην Κύπρο. 
Και με αυτό προσπαθούν να στρέψουν την κοινή γνώμη στην Κυπριακή κοινωνία, στην αποδοχή μιας λύσης της μορφής: «Λύση νάναι… κι ότι νάναι…»
Κραυγάζουν σε υψηλούς τόνους: «με αυτά που κάνετε (σ.σ. οι αντιομοσπονδιακοί) οι Τούρκοι θα ορμήσουν και θα καταλάβουν και το υπόλοιπο νησί…»
Θα μας κάνουν μια μπουκιά εεεε χαχαχα....
To πλήρωμα του "κουρσεμένου" Τουρκικού Μ-47

Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η πρώιμη ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας απέδειξε ότι καμιά ΔΔΟ δεν θα αποτρέψει τους Τούρκους, αν το θελήσουν, να μας επιτεθούν χωρίς να σεβαστούν υπογραφές και Συνθήκες, η από Στρατιωτικής πλευράς ανάλυση του χαρακτήρα και των ικανοτήτων του Τουρκικού Στρατού, μας οδηγεί στην σαρκαστική αλλά επαναλαμβανόμενη ερώτηση, που έρχεται σαν απάντηση στην τρομολαγνεία των οπαδών της «επαναπροσέγγισης»:
ΠΟΙΟΙ ΡΕ;;;;
Αυτοί που χρειάστηκαν 3 ολόκληρες μέρες να κάνουν 18 χλμ από την στιγμή που αποβιβάστηκαν σχεδόν ανενόχλητοι στο Πεντεμίλι μέχρι να φτάσουν Κερύνεια; 
Και το βασικότερο χωρίς να συναντήσουν σοβαρή αντίσταση; Τρεις ολόκληρες μέρες…
Με πλήρη έλεγχο της θάλασσας και του αέρα από το Τουρκικό Ναυτικό και Αεροπορία.
Τρεις ολόκληρες μέρες…
ΠΟΙΟΙ ΡΕ;;;;
Αυτοί που κατουρημένοι από τον φόβο τους το πρώτο βράδυ της αποβίβασης τους, πυροβολούσαν στον αέρα τρομαγμένοι… για να κρατήσουν μακριά τους Έλληνες, που στην πραγματικότητα ήταν μερικά χιλιόμετρα μακριά, μαχόμενοι πάνω στον Αγ.Ιλαρίωνα; Και μέσα στον φόβο τους, σκότωσαν οι ίδιοι τον Διοικητή των αποβιβασθέντων Δυνάμεών τους Συνταγματάρχη Ι.Καραογλάνογλου και τον Συντονιστή Επαφής Αεροπορίας-Επίγειων Δυνάμεων Σμηναγό Φ.Ερτζιάν; Ναι… Είδαν έναν φακό να ανάβει στην βίλλα που είχε εγκαταστήσει το προσωρινό Διοικητήριο του ο Καραογλάνογλου και θεώρησαν ότι οι «γκιαούρηδες λοκατζήδες» έκαναν καταδρομική βραδινή επίθεση στο προγεφύρωμα! Και έριξαν με φορητό ΠΑΟ (υπάρχει εκτεθειμένο στο «Μουσείο» της Εισβολής) κατά της βίλλας, με τα γνωστά αποτελέσματα. Βέβαια στο «Μουσείο» η επεξηγηματική πινακίδα δίπλα στο ΠΑΟ …λέει άλλη ιστορία και καταχωρεί αυτό το βαρύ όπλο ως … «ελληνικό»!
ΠΟΙΟΙ ΡΕ;;;;
Αυτοί που τσίμπησαν στο κόλπο του Κυβερνήτη του Α/Γ «ΛΕΣΒΟΣ» Πλωτάρχη Ε.Χανδρινού και βύθισαν ένα Αντιτορπιλικό τους (ΚΟCATEPE), κατάστρεψαν ολοσχερώς ένα δεύτερο (ADATEPE) και προκάλεσαν σοβαρές βλάβες σε ένα τρίτο (CAKMAK) ενώ ταυτόχρονα κατέρριψαν οι ίδιοι 6 (κατά τους ίδιους τους Τούρκους 9) αεροσκάφη τους;
ΠΟΙΟΙ ΡΕ;;;;;
Αυτοί που «τα έκαναν επάνω τους» τα βράδια, όταν το βραδινό καλοκαιρινό αεράκι, κινούσε ή μετακινούσε τους ξεριζωμένους ξερούς θάμνους και αυτοί νόμιζαν ότι είναι οι Έλληνες που κάνουν νυκτερινή αντεπίθεση; (μαρτ. Δρ.Κιουτσούκ, που ήταν αξιωματικό του Τουρκικού Στρατού κατά την εισβολή, στο αφηγηματικό βιβλίο «Νταλκά Νταλκά»)
ΠΟΙΟΙ ΡΕ;;;;
Αυτοί που ο Αντισμήναρχος Φ.Κόλλιας μαζί με διαβιβαστές της ΕΛΔΥΚ, με ένα τρυκ με τους ασυρμάτους, τους έβαλε να βομβαρδίζουν οι ίδιοι το πεζικό τους ;
ΠΟΙΟΙ ΡΕ;;;;
Αυτοί που ενώ υπερτερούσαν 22:1 απέναντι των ΕΛΔΥΚαριων, δεν μπορούσαν το τριήμερο 14-16/8/74 επί 60 ώρες να τους λυγίσουν και μόνο όταν σταμάτησε – ανεξήγητα - η υποστήριξη του Πυροβολικού μας, κατάφεραν και πέρασαν έχοντας όμως αποδεδειγμένα 800-900 νεκρούς ;
ΠΟΙΟΙ ΡΕ;;;;
Αυτοί που τους «κουρσέψαμε» το άρμα τους το Μ-47 στο Κυπαρισσοβουνο και αφού το επισκευάσαμε (γιατί το είχαν φέρει να πολεμήσει χωρίς να δουλεύει η ηλεκτροϋδραυλική περιστροφή του πύργου του) με πλήρωμα τους Δρόσο-Κριθάρη-Τούντα-Κουδουνά και Νικολάου, υπό την καθοδήγηση του Ίλαρχου Χαραλάμπους, τους καταστρέψαμε 5 (!!!) τουλάχιστον άρματα Μ-47, χωρίς να πάρουν χαμπάρι από πού τους ήλθε ;
ΠΟΙΟΙ ΡΕ ;;;;
Αυτοί που παρότι ήταν σχεδόν σίγουροι ότι δεν υπήρχε κανείς να υπερασπιστεί την Αμμόχωστο, σταματούσαν στον θόρυβο μιας βολής από «μαρτίνι»; Αυτοί που ήξεραν ότι η Αμμόχωστος είχε αδειάσει από τους «ρωμιούς», φοβόντουσαν να μπουν μέσα... φοβούμενοι παγίδα; Και μπήκαν μόνο όταν τους διαβεβαίωσαν οι «κακοί μας δαίμονες», οι ΟΗΕδες ότι η πόλη θεωρήθηκε «ανοχύρωτη» και εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της;
ΠΟΙΟΙ ΡΕ ;;;;
Αυτοί που στο Κιόνελι οχυρωμένοι μέσα σε μόνιμα οχυρά από σκυρόδεμα και υπερτερώντας 4.5:1 απέναντι στους επιτιθέμενους ΕΛΔΥΚάριους που ορμούσαν ακάλυπτοι, υπό τις προσβολές της Τουρκικής αεροπορίας, μολαταύτα ήταν έτοιμοι να την κοπανήσουν και μάλιστα ο ίδιος ο Ρ.Ντεκτάς, ζητούσε να του στείλουν ελικόπτερο να εγκαταλείψει κι αυτός και η οικογένειά του, τον τουρκικό τομέα της Λευκωσίας; (μαρτ. Υπτγου Μ. Ντεμιρέλ)
ΠΟΙΟΙ ΡΕ;;;;
Αυτοί που μόνοι τους ήταν στον αέρα με τα αεροσκάφη τους και παρόλα ταύτα έχασαν από τα υποτυπώδη και πεπαλαιωμένα αντιαεροπορικά της ΕΦ, πάνω από το 23% του συνόλου των αεροσκαφών που χρησιμοποίησαν στον Αττίλα Ι & ΙΙ, ήτοι 19-20 αεροσκάφη και μάλιστα χωρίς ούτε μία αερομαχία;
ΠΟΙΟΙ ΡΕ;;;;
Αυτοί που ετοίμαζαν μια απόβαση 10 ολόκληρα χρόνια και όταν ήλθε η στιγμή να την κάνουν, πήγαν να αποβιβαστούν αντί για το Πεντεμίλι στην Γλυκιώτισσα μπροστά στο Στρατόπεδο του 251 ΤΠ, όπου δεν υπάρχει ακτή που να είναι κατάλληλη για απόβαση, παρά μυτερά βράχια; Και αυτό γιατί σαν «σημάδι» (!!!) είχαν βάλει την βραχονησίδα Καλαμούλια στο Πεντεμίλι και την μπέρδεψαν με την Νήσο των Εχιδνών… που από πλευράς μεγέθους και μόνο καταλαβαίνεις το λάθος; Και που όταν το αντελήφθησαν κατά παράβαση οποιασδήποτε Στρατιωτικής λογικής, έπλεαν παράλληλα με την ακτή με τα αποβατικά τους, όλη την διαδρομή από την Γλυκιώτισσα έως το Πεντεμίλι, μένοντας εκτεθειμένοι στις βολές του Πυροβολικού της ΕΦ, που με εξαίρεση μιάς-δύο εξαιρέσεων, δεν έβαλλαν από τον Πενταδάκτυλο εναντίον τους;
ΠΟΙΟΙ ΡΕ;;;
Αυτοί που αν δεν υπήρχε Προδοσία ούτε που θα πάταγαν το πόδι τους στην ιερή Κυπριακή γη;
ΠΟΙΟΙ ΡΕ;;;;
Αυτοί που τα έβαζαν μόνο με γυναικόπαιδα, ηλικιωμένους και άοπλους;
ΠΟΙΟΙ ΡΕ;;;;
Αυτοί που σήμερα οι Ειδικές τους Δυνάμεις, αποτυγχάνουν όπου και όταν βρίσκουν μπροστά τους μαχήτριες Κούρδισσες, να υπερασπίζονται τα χωριά τους;
ο τάφος του Τούρκου Σχη Ι.Καραογλάνογλου στο Πεντε Μίλι

ΣΑΝ ΠΟΛΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΜΕ; ΣΑΝ ΠΟΛΥ ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΟΥΣ; ΣΑΝ ΠΟΛΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ;
Επειδή κάποιοι ΠΡΟΔΟΤΕΣ στην Αθήνα και την Λευκωσία το 1974, τους βοήθησαν στο εγχείρημα τους, ως γνήσιοι σύγχρονοι Εφιάλτες, θαρρείτε ότι πρέπει να τους φοβόμαστε ;
Ε, όχι λοιπόν ! Δεν τους φοβόμαστε…
Γιατί ο Α/ΓΕΕΦ σήμερα σε κατάρτιση και προσόντα δεν έχει σχέση με τον Γεωργίτση!
Γιατί ο Δκτης/ΕΛΔΥΚ σήμερα σε κατάρτιση και προσόντα δεν έχει καμιά σχέση με τον Νικολαΐδη!
Λοιπόν… Θάρρος και Αποφασιστικότητα θέλει... Και χαλύβδινη θέληση…
Δεν υποτιμούμε τους Τούρκους… Τους υπολογίζουμε… Αλλά δεν τους φοβόμαστε !!!
ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ 40.000, ΔΕΝ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΠΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΠΟΥ;;;


ΠΗΓΗ: ΜΑΧΗ, ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ εφημ. της Κύπρου, 7.5.2017.

Κάτω τα χέρια από την ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Του Κώστα Δημητριάδη



Στους οπαδούς της επαναπροσέγγισης και της ΔΔΟ, που με πάθος υπερασπίζονται εκ προοιμίου το ΝΑΙ, χωρίς να γνωρίζουν τι προβλέπει αυτό το ΝΑΙ, θα τους πω κάτι...
Ούτε εσείς στην Κύπρο βγάλατε και τους καλύτερους Πολιτικούς, αλλά ούτε εμείς στην κυρίως Ελλάδα.....Δεν μπορείτε να κατηγορείτε ΜΟΝΟ την Ελλάδα ότι σας πρόδωσε και να αφήνετε στην "απ' έξω" όλους αυτούς τους Αγγλοκίνητους – κατά βάσιν - Πολιτικούς σας, "λαϊκούς και κληρικούς" (και ο νοών νοείτω) οι οποίοι διαχρονικά υπηρετούσαν τα συμφέροντα όχι της Κύπρου αλλά των Εντολέων τους...
Και σε ότι αφορά την Νεώτερη Ιστορία της Κύπρου: Θα πρέπει να μνημονεύετε τον ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ, τον ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ και ταυτόχρονα όμως τον ΣΤΑΥΡΙΑΝΑΚΟ και τον ΚΑΤΟΥΝΤΑ!
Η περίοδος που διανύουμε είναι πολύ κρίσιμη... Και τοπικά αλλά και σε Διεθνές επίπεδο.
Στην Ελλάδα ζούμε μια περίοδο, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «Αρμαγεδδών», όπου διακομματικά κάποια τυχάρπαστα ανθρωπάκια, πλημμυρισμένα από την ιδεοληψία του «Μένουμε στην Ευρώπη», κάνουν ότι μπορούν να καταστήσουν ανίκανη να αντισταθεί μια ολόκληρη χώρα σε μέτρα εξόντωσης της, ενώ ταυτόχρονα στο Νησί βιώνουμε τα δύο εκ διαμέτρου αντίθετα στα πολιτικά «πιστεύω» πλην όμως πρώτα σε δύναμη κόμματα, να έχουν έλθει σε μια ανίερη «Γάμου Κοινωνία» και «Συμμαχία», στην αγωνία παντί τρόπωνα συμφωνηθεί με τους Τουρκοκύπριους, μια «λύση» και ας είναι «ότι νάναι» !!!
Ο Εμφύλιος ΔΙΧΑΣΜΟΣ από το ’60 και μετά, έκανε τους μισούς να πολεμούν το ‘74 έναν άνισο και απελπισμένο αγώνα απέναντι σε υπερδεκαπλάσιους Τούρκους και τους άλλους μισούς να παρατούν τα όπλα τους και να φεύγουν στην ασφάλεια των μετόπισθεν λέγοντας: "εσείς τους φέρατε εσείς να τους πολεμήσετε"! αυτός λοιπόν δυστυχώς ξαναζεί!
Βέβαια ο τεχνητός ευδαιμονισμός και στην κυρίως Ελλάδα αλλά και στην Μεγαλόνησο, που έντεχνα μας χορήγησαν σαν ενδοφλέβια ένεση, έχει ξεθωριάσει τις μνήμες, έχει αμβλύνει την σπίθα στο μάτι, το σκίρτημα στην καρδιά... Χαλάρωσε τις αντιστάσεις... ΟΜΩΣ:
- ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ΓΕΝΟΣ...
- ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ, ΔΥΟ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΟΥ ΕΘΝΟΥΣ - ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΟ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΨΗΦΟΙ, ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ : Ο.Η.Ε., Ε.Ε., EUROGROUP, Ο.Α.Σ.Ε., κλπ. ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΧΘΕΙ ΩΣ ΚΟΡΗ ΟΦΘΑΛΜΟΥ....
Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΤΗΣ ΡΟΛΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΩΣ ΕΧΕΙ, ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΙΣΧΥ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ -Κανένα «Κράτος-γέφυρα» δεν δύναται να την υποκαταστήσει.
ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΩΤΑ Η ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΑΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ «ΑΓΝΟΗΘΕΝΤΩΝ-ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ» ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ, Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΤΩΝ Τ.ΙΣΑΑΚ ΚΑΙ Σ.ΣΟΛΩΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΟΥΝ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ (Τ/Κ) ΠΛΕΥΡΑΣ, ΟΤΙ ΤΟ "ΜΟΡΦΩΜΑ" ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ, ΠΡΟΗΛΘΕ ΑΠΟ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ Σ.Α. ΤΟΥ Ο.Η.Ε., ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΒΙΑΙΗ ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ Ο.Η.Ε.  
Αλλιώς τι να συζητάμε; Δεν έχουμε υπόθεση…
Μόνο υπό αυτές τις συνθήκες θα μπορέσουμε να σταθούμε δίπλα στην Ηγεσία του Κράτους με εμπιστοσύνη, θα δεχθούμε να καθήσουν σε ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων οι Κύπριοι με τους Τουρκοκύπριους και δεν θα γκρινιάζουμε υποψιασμένοι ότι οδεύουμε ολοταχώς σε ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ, ΣΤΙΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΑΚΙΝΤΖΙ (ειρήσθω εν παρόδω Akinci στα ελληνικά σημαίνει «Επιδρομέας»)....
Ο ΚΟΤΖΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΩΓΟΙ…

ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΟΙ ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΑΠΑΤΡΙΔΕΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ Α.Κ.Ε.Λ. ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΑ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ...!!!


ΠΗΓΗ: ΜΑΧΗ, ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ εφημ. της Κύπρου, 7.5.2017.

Γιατί ΔΕΝ ανοίγει επί 43 χρόνια ο “ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ”;

Του Κώστα Δημητριάδη (επιλεγόμενος "Μαυροσκούφης")
(αρθρογράφος της εφημ. Η ΜΑΧΗ - Κύπρου)




Τα πράγματα είναι απλά. Οι κυβερνώντες σε Ελλάδα και Κύπρο δεν μίλησαν ποτέ για πόλεμο και γι’ αυτό ακόμα και σήμερα δεν κάνουν λόγο για αδήλωτους αιχμαλώτους πολέμου αλλά για «αγνοούμενους», ενώ κανονικά θα έπρεπε να τους λένε «αγνοημένους» που είναι και ο πιο σωστός όρος.
Υπάρχουν έγγραφα του 1995, ήτοι 21 χρόνια μετά από την Εισβολή, όπου το ΓΕΕΘΑ απαντάει επισήμωςστον αείμνηστο Στρατηγό ε.α. και ηρωικό πολεμιστή της Κύπρου Δημήτριο Μπίκο, ότι ουδέποτε στα χρόνια που παρήλθαν κηρύχτηκε επισήμως πόλεμος και γι’ αυτό ουδέποτε αναφέρθηκε κανείς σε πόλεμο. Δεν έγινε πόλεμος λοιπόν στην Κύπρο το 1974 κι ας υπήρχαν 250.000 ξεριζωμένοι και τόσες χιλιάδες νεκροί μόνο από την Ελληνική πλευρά! Όπως βέβαια κι από την Τουρκική πλευρά. Αυτοί πως σκοτώθηκαν; Μάλλον «ομαδικά» σκοντάψανε σε καμιά πέτρα ή έπεσαν στο μπάνιο τους και έσπασαν τα κεφάλια τους; Ή σκοτώθηκαν στο κυνήγι;
Είναι ξεκάθαρο εν πρώτοις ότι αλλοίωσαν την ιστορία. Σαν να μην έφτανε όμως αυτό, έριξαν στους στρατιώτες που υπηρετούσαν στην Κύπρο εκείνη την εποχή, το ανάθεμα για το πραξικόπημα που προκάλεσε όσα συνέβησαν αργότερα. Σαν να οργανώσαν οι 20άρηδες στρατιώτες που υπηρετούσαν την θητεία τους στο νησί το τουλάχιστον ατυχές και εκ του αποτελέσματος προδοτικό πραξικόπημα.
Παρά τις εντολές όμως από την πολιτική ηγεσία κατά πρώτο λόγο και έπειτα τη στρατιωτική ηγεσία της Ελλάδος να μην χτυπήσουν τους Τούρκους, όταν αυτοί προήλαυναν κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας, κάποιοι πολέμησαν προσπαθώντας να τους σταματήσουν παρά τις περί του αντιθέτου εκδοθείσες διαταγές.
Ήταν πολλοί αυτοί που ήταν πιστοί στο στρατιωτικό και πατριωτικό τους καθήκον και φυσικά αντιστάθηκαν πολεμώντας γενναία. Όμως η συνέχεια ποιά ήταν;
Τόσο η πολιτική όσο και η στρατιωτική ηγεσία μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα,έβγαλαν αποφάσεις με τις οποίες αλλοίωσαν κυριολεκτικά την ιστορία, αλλοίωσαν τα γεγονότα, με αποτέλεσμα να πετάξουν στα σκουπίδια τους ήρωες αξιωματικούς, αυτούς που έδωσαν την ψυχή τους για την πατρίδα, αποστρατεύοντας τους ως Αντισυνταγματάρχες, Συνταγματάρχες ή στην καλύτερη περίπτωση Ταξιάρχους. Κάποιους άλλους όμως που συνέπεσε να είναι απλά «σωματικά μόνο παρόντες» στην Κύπρο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974, τους ανέβασαν σε ανώτατα αξιώματα.
Αυτό επετεύχθη ως εξής. Τον Νοέμβριο του 1974 ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγός Διονύσιος Αρμπούζης, ο οποίος αντικατέστησε τον Στρατηγό Γρηγόριο Μπονάνο από τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου και ο Αρχηγός Στρατού Ξηράς Αντγος Ιωάννης Ντάβος εκδίδουν μία διαταγή, σύμφωνα με την οποία έπρεπε όλες οι εκθέσεις πολεμικής δράσης των Αξιωματικών, Ανθυπασπιστών και Μονίμων Υπαξιωματικών – οι οποίες συντάχθηκαν  αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, από αυτούς που ήταν παρόντες και έβλεπαν τι κάνει ή τι ΔΕΝ κάνει ο καθένας – να καταστραφούν (!!!) και να συνταχθούν καινούργιες!

Ποιοι όμως θα συνέτασσαν τις νέες εκθέσεις;;;
Οι Αξιωματικοί που ήρθαν στην Κύπρο μετά τον πόλεμο! Μπορεί να ήταν πολύ καλοί Αξιωματικοί, αλλά όταν γινόταν ο πόλεμος στην Κύπρο, αυτοί ήταν στην Καλαμάτα, στην Πρέβεζα, στην Ξάνθη, σε νησιά… Που γνώριζαν τι έχει γίνει κατά τη διάρκεια του πολέμου; Έλεγε η διαταγή λοιπόν να μην υποβληθούν στο Αρχηγείο οι παλιές εκθέσεις, να καταστραφούν με μέριμνα των συντακτών τους και να συνταχθούν καινούριες, ενώ όσες από τις παλιές εκθέσεις είχαν καταχωρηθεί ήδη στα ατομικά έγγραφα των Αξιωματικών, να διαγραφούν βάσει της παρούσης διαταγής.
Δηλαδή με μια διαταγή του τότε ΑΕΔ και του Α/ΓΕΣ που σίγουρα εκπορεύθηκε από τον ΥΠ.ΕΘ.Α. Ευάγγελο Αβέρωφ-Τοσίτσα, αλλοιώνουν την Ιστορία. Το μόνο για το οποίο νοιάζονταν όσοι συνέλαβαν και έδωσαν τη συγκεκριμένη  διαταγή ήταν να κουκουλώσουν το έγκλημα το οποίο είχε διαπραχθεί ώστε σε πολλές περιπτώσεις να μην γίνουν γνωστές οι πράξεις και ενέργειες προδοτικού χαρακτήρα όχι πλέον από τους Χουντικούς αλλά από τους αντικαταστάτες τους ...Δημοκράτες. Επειδή όμως οι μνήμες ήταν ακόμα νωπές κάποιοι Αξιωματικοί αποφάσισαν να απευθυνθούν στη Δικαιοσύνη. Τι γίνεται λοιπόν;
Τον Μάρτιο του 1975, με νωπά ακόμα τα σημάδια του Πολέμου, του Θανάτου και του Ολέθρου, βγαίνουν δύο Υπουργικές Αποφάσεις. Η μία από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευάγγελο Αβέρωφ-Τοσίτσα και η άλλη από τον Υπουργό Δικαιοσύνης Κώστα Στεφανάκη, που επικυρώνονται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αμέσως μετά από τη τεράστια πλειοψηφία του Κυβερνώντος Κόμματος στην Βουλή και είναι έκτοτε Νόμος του Κράτους, οι οποίες λένε:
«Για να μην διαταραχθούν οι διεθνείς σχέσεις της χώρας, αναστέλλεται η ποινική δίωξη κατά απάντων των υπευθύνων της κυπριακής τραγωδίας»! 
Ο μεν Αβέρωφ το έκανε για τους στρατιωτικούς που ευθύνονταν, ο δε Στεφανάκης για τους πολιτικούς. Δηλαδή σε αυτούς δεν μπορεί να κάνει κάποιος μήνυση, δεν μπορεί να τους οδηγήσει στη Δικαιοσύνη και αυτό ισχύει ακόμα και σήμερα. Από τότε καμία κυβέρνηση και κανένα κόμμα δεν ζήτησε να αρθεί αυτή η απόφαση του αίσχους. Γι’ αυτό και σε κάθε ομιλία μου επιμένω να λέω ότι όλοι έχουν συγκαλύψει αυτό το έγκλημα.
Ένας σύλλογος βετεράνων με την ονομασία «ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΚΥΠΡΟΥ 1974» στις 11 Νοεμβρίου 2008 έκανε μια  προσφυγή στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευάγγελο Μεϊμαράκη, με κοινοποίηση στους Προέδρους της Δημοκρατίας της Ελλάδας και της Κύπρου, Κάρολο Παπούλια και Δημήτρη Χριστόφια, αντίστοιχα, στον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή (νεώτερο), στον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων Δημήτρη Σιούφα και σε όλους τους αρχηγούς κομμάτων, καθώς και στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Γεώργιο Σανιδά. Ζήτησε λοιπόν αυτός ο Σύλλογος να αρθεί αυτός ο Νόμος του 1975 για να μπορέσουν όσο ακόμα τα μέλη του είναι εν ζωή και βέβαια όσο είναι εν ζωή κάποιοι από τους υπεύθυνους, να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη και να πουν ότι ο τάδε δεν έκανε το καθήκον του. Αυτά θα τα έλεγαν οι βετεράνοι που ήταν εκεί αυτόπτες μάρτυρες. Αν πηγαίναν όμως στη Δικαιοσύνη, αυτός που θα κατηγορούσαν θα αναγκαζόταν κατά την απολογία του να αμυνθεί και θα έλεγε «εγώ δεν έκανα αυτό που έπρεπε, γιατί με διέταξε ο τάδε». Έτσι σιγά-σιγά θα ξετυλιγόταν το κουβάρι των ενόχων, θα άνοιγε αναγκαστικά ο Φάκελος της Κύπρου και θα έβγαιναν στο φως τα στοιχεία και φυσικά όλη η αλήθεια.
Η απάντηση που πήρε αυτός ο Σύλλογος Βετεράνων από την κυβέρνηση μέσω του τότε Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Κωνσταντίνου Τασούλα ήταν η εξής: «Οι λόγοι που επέβαλαν αυτή την απόφαση του 1975 συνεχίζουν να συντρέχουν ως σήμερα και ως εκ τούτου κρίνεται επάναγκες η συνέχιση της ισχύος της απόφασης αυτής». Ναι, 43 χρόνια μετά ισχύει αυτή η απόφαση και δεν μπορεί κανείς Πολεμιστής της Κύπρου 1974 να πάει στη Δικαιοσύνη.
Να πως κλειδώθηκε ο φάκελος της Κύπρου. Η δικαιολογία περί «μη διατάραξης των διεθνών σχέσεων της χώρας» που μόνο ως γελοία μπορεί να χαρακτηριστεί. Πρόκειται για υποτίμηση της νοημοσύνης μας.
Το ίδιο έπραξε και η Κυπριακή Βουλή, που ασχολήθηκε με μια έρευνα όπου δεν κλήθηκαν να καταθέσουν Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και Οπλίτες του Ελληνικού Στρατού, που υπηρετούσαν στην Κύπρο το κρίσιμο διάστημα, ούτε διπλωμάτες, ούτε πολιτικοί…
Έκαναν μια έρευνα «πασάλειμμα» που μόνο σκοπό εκ του αποτελέσματος είχε, να ρίξει ευθύνες στον Γρίβα που είχε αποβιώσει από τον Ιανουάριο του ’74, στον Νίκο Σαμψών για να δικαιολογήσει την άδικη και νομικά αστήρικτη φυλάκισή του και τους Χουντικούς Αξιωματικούς, πρωταίτιους του Πραξικοπήματος. Μέχρις εκεί. Λες και η εισβολή ξεκίνησε στις 20 Ιουλίου και τελείωσε στις 22 Ιουλίου 1974…
Τόλμησαν δε, να αφήσουν υπόνοιες ότι ο ΗΡΩΑΣ της Κερύνειας Ανχης (ΠΖ) Παύλος Κουρούπης, Διοικητής του 251 Τ.Π., μέχρι σήμερα αγνοούμενος, ότι …ήταν προδότης, βασιζόμενοι σε μια τελείως φαιδρή μαρτυρία ενός ετοιμοθάνατου ανθρώπου!
Λες και τους Προδότες θα τους βρεις ανάμεσα στους Πεσόντες ή στους Αγνοούμενους!

Και για να τα συνδέσουν με έναν τελείως ερασιτεχνικό τρόπο με την δράση της ΕΟΚΑ Β’ (που ειρήσθω εν παρόδω εκείνη την εποχή ήταν «ξεδοντιασμένη», με όλα τα βασικά της στελέχη στις Φυλακές του «καθεστώτος Μακαρίου»), τα μέλη της Διερευνητικής Επιτροπής της Βουλής, προερχόμενα εκ του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ και του ΑΚΕΛ, προσπάθησαν να βρουν στοιχεία που να εμπλέκουν γνωστούς αντιφρονούντες στην πολιτική Μακαρίου, για να τους χρησιμοποιήσουν σαν εξιλαστήρια θύματα στο «Κατηγορώ» τους!
Και θεώρησαν ως πιο «ασφαλές» για αυτούς να τα ρίξουν ΟΛΑ στις πλάτες του Αγωνιστή της Ελευθερίας της Κύπρου, τον Νίκο Σαμψών, αποδεχόμενοι μια «καταφανώς ελεεινού τύπου κατασκευασμένη μαρτυρία», που τον εμφάνιζε λίγο προ του Πραξικοπήματος να βρίσκεται με τον Λαμπράκη (του Δ.Ο.Λ.), στον Πόρο. Και με βάση αυτό να προωθήσουν στην Κυπριακή κοινή γνώμη το συμπέρασμα, ότι ο Σαμψών με τον Λαμπράκη και τους Χουντικούς, έκαναν το Πραξικόπημα. Κι ας υπήρχαν μάρτυρες που ήταν έτοιμοι να καταθέσουν ότι ο Νίκος Σαμψών ήταν στην Κύπρο, την ίδια χρονική στιγμή που «ο μάρτυρας» κατέθετε ότι τον είδε στον Πόρο. Όλους αυτούς τους θεώρησαν αναξιόπιστους! Αξιόπιστος ΜΟΝΟ ο μάρτυρας που εξυπηρετούσε το «σενάριο μη επιστημονικής φαντασίας» που χρησιμοποιήθηκε για το «πόπολο» !!! Και ας υπήρχαν άλλοι μάρτυρες που αναφέρουν ότι ο Νίκος Σαμψών δέχθηκε να ορκιστεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επειδή αυτοί που είχαν αρχικά συμφωνήσει με τους Πραξικοπηματίες, τελικά έκαναν πίσω την τελευταία στιγμή. Και δέχθηκε ασμένως να αναλάβει ο Νίκος ο Σαμψών, με μόνη σκέψη του να αποτρέψει τις πράξεις αντεκδίκησης που ήταν δυνατό να ξεσπάσουν ανάμεσα στους κυνηγημένους από το «καθεστώς» Γριβικούς και τους Μακαριακούς πραιτωριανούς του Εφεδρικού! Και ας υπάρχουν τα αποδεσμευμένα έγγραφα του State Department που αναφέρουν ξεκάθαρα την οργίλη αντίδραση του Kissinger όταν έμαθε ότι ορκίσθηκε Πρόεδρος ο Σαμψών, τον οποίο ο ίδιος δεν τον ήθελε, διότι τον θεωρούσε άτομο που δεν μπορούσε να ελέγξει [το αναφέρει ο ίδιος σε συνομιλία με συνεργάτες του: “… This guy Sampson is not a good idea. He is too extremist and he is not under our or Bonanos’ control…” (Docs DoS. period 1966-1975, volume Turkey-Greece-Cyprus, doc. #107)].
Και βέβαια αυτή η συγκεκριμένη Επιτροπή, με τα συμπεράσματά της, ήταν σαν να αποφάνθηκε ότι η Εισβολή τελείωσε την 22α Ιουλίου 1974 και όχι στις 18 Αυγούστου 1974!!!
Για αυτήν την Επιτροπή… «Αττίλας ΙΙ» δεν υπήρξε ποτέ! 
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ 
θα έπρεπε να διερευνήσουν και να αναφέρουν:

Το ποιος είπε βάζοντας ιταμό όρο στον Kissinger για να στηρίξει την Κυπριακή πλευρά στις διαπραγματεύσεις της Γενεύης: Ναι θα στηρίξω τον κ. Κληρίδη στις διαπραγματεύσεις, αν με διαβεβαιώσετε ότι μετά τις εχθροπραξίες, θα φροντίσετε να επιστρέψω στο νόμιμο αξίωμά μου, του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας! (έβαζε όρους για να στηρίξει τον διπλωματικό αγώνα της Κύπρου)
το ποιος έδωσε εντολή την 14/8/74 στον Α/ΓΕΕΦ Υπτγο Καραγιάννη: Βασική σας μέριμνα θα πρέπει να είναι, να διασωθεί το στράτευμα και όχι η πόλις (ενν. την Αμμόχωστο)!
το ποιος και πολύ περισσότερο το γιατί είπε δημόσια το γνωστό: Η Κύπρος κείται μακράν (και τι πολιτικο-στρατιωτικές συνέπειες είχε αυτή η φράση!)
το ποιος είπε στον Κληρίδη: Aν επιτεθούν οι Τούρκοι είστε μόνοι σας. Αφήστε τους να προχωρήσουν… , λαμβάνοντας την γεμάτη έκπληξη ερώτηση ως απάντηση από τον Κληρίδη «μα τι την περάσατε την Κύπρο κ. Πρόεδρε, τα χωράφια του πατέρα σας;»
το ποιος είπε σε απάντηση επιστολής φίλου του: Δυστυχώς η Κύπρος θυσιάστηκε για να αποκατασταθεί η Δημοκρατία στην Ελλάδα.
γιατί ο Καραμανλής απάντησε: «Άλλος ο Μαύρος, άλλος εγώ» στην επισήμανση του Κληρίδη ότι ο Γ. Μαύρος δήλωσε «Αν η Ελλάς κληθεί να πολεμήσει ή να ταπεινωθεί, θα προτιμήσει να πολεμήσει»!

Επαναλαμβάνω κλείνοντας με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, ότι αν η Δημοκρατία της Μεταπολίτευσης σε Ελληνικό και ελεύθερο Κυπριακό Κράτος, θεωρούσε ότι για την Κυπριακή Τραγωδία την ευθύνη την είχε ΜΟΝΟ η Χούντα, είχε κάθε έννομο συμφέρον να ανοίξει τον Φάκελο σε Ελλάδα και σε Κύπρο από την πρώτη στιγμή.
Να είχε δικάσει και να είχε καταδικάσει τους Υπευθύνους, τους Ανίκανους, τους Προδότες, ώστε να μην είχαμε φαιδρότητες όπως του Γκιζίκη που απολάμβανε μέχρι που πέθανε, τα προνόμια του Προέδρου της Δημοκρατίας!!!
Όμως όχι… Ακόμα και αυτόν τον Ιωαννίδη, τον καταδίκασε για την συμμετοχή του στο Πραξικόπημα της 21ης  Απριλίου 1967για το Πολυτεχνείο, ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ που οδήγησε στην Εισβολή!



ΠΗΓΗ: Εφημ. ΜΑΧΗ, 14.5.2017.