ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ

ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ
XX ΤΘΜ - XXIV ΤΘΤ - ΧΧVI EMA

Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017

Τελικά το "ΟΧΙ" το είπε ο Μεταξάς!

του Κωνσταντίνου Α. Δημητριάδη 

Πάντα όταν έρχονται αυτές οι μέρες, οι μέρες που φαίνεται ξεκάθαρο το μεγαλείο του Έλληνα, όταν η «περίστασις συγχωρήσει», νιώθω αυτόματα μια εσωτερική θλίψη.

Κι αυτό γιατί ταυτόχρονα με την ανάταση ψυχής, λόγω του Ηρωϊκού ΟΧΙ, που η ηχώ του έφτασε μέχρι τον Ειρηνικό, έρχεται και η μιζέρια και η μισαλλοδοξία που μας διακατέχει σαν λαό.
Μια μισαλλοδοξία που φτάνει και ξεπερνάει τα όρια της κακίας ακόμα, όταν «διανθίζεται» ακατάσχετα με μπόλικη κομματική «κοπριά».

Όλοι πάντα γνωρίζαμε από τότε που ήμασταν στο Δημοτικό Σχολείο, τέλη δεκαετίας ’60, αρχές ’70 ότι το περήφανο ΟΧΙ στους Ιταλούς και στο τελεσίγραφό τους, το είπε ο Κυβερνήτης εκείνη την εποχή της Ελλάδος κ.Ιωάννης Μεταξάς, ο οποίος κυβερνούσε από την 4η Αυγούστου 1936.





















Και ήλθε η Μεταπολίτευση, της «χλιαροδεξιούλας» Νέας Δημοκρατίας, κάτι σαν τον Κυπρέϊκο Συναγερμό δηλαδή, που άρχισε να θέτει υπό συζήτηση, κατά απαίτηση της Αριστεράς των ηττημένων κατσαπλιάδων του ’49, όλην την Νεώτερη Ελληνική Ιστορία.

Και άρχισαν τα πρώτα ψελλίσματα από πλευράς των χαλαρόμυαλων τάχα μου τάχα μου «δεξιών», περί «Φασίστα Μεταξά», περί «Όχι που είπε ο Λαός» κλπ. Αποδέχθηκε θεωρίες ότι τάχα μου τάχα μου – στα κυπριακά «η μίσιη μου» - αυτό το όχι ήταν ένα «τρολλάρισμα» του Μεταξά απέναντι στον Ελληνικό λαό …που τόσο «δυνάστευε» !!! Το βούλωσε η «χλιαροδεξιούλα» του «κουφάλογου» εκ Πρώτης Σερρών, όταν οι μαλλιάδες και μουσάτοι του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ανακοίνωναν πανευτυχείς στον Ελληνικό λαό την καινοφανή θεωρία τους περί προσυνεννοημένης – τυπικού χαρακτήρα – άρνησης του Μεταξά να αποδεχθεί το τελεσίγραφο του Ντούτσε, καθότι δεν ανέμενε ότι ο Ελληνικός Λαός θα τους πέταγε στην θάλασσα (ο Λαός, διότι περί Στρατού τότε εκεί στα 1975, ούτε αναφορά δεν γινόταν!). Το σκεπτικό τους δηλαδή που προσπάθησαν – και εν πολλοίς κατάφεραν – να επιβάλουν στην συνείδηση πολλών ελληνόφωνων κατοίκων της Ελλάδας, ήταν ότι ο Μεταξάς είπε συνεννοημένος με τους Ιταλούς το ΟΧΙ, μην χάσει το image του (μάλλον έτσι θα τον συμβούλευσε ο τότε image maker του Μανιαδάκης) απέναντι στον Ελληνικό Λαό τον οποίο κατά την άλογη-λογική των οπαδών του «χασάπη-Στάλιν», πρώτου εξαδέλφου του «φούρναρη-Χίτλερ», θα συνέχιζε να κυβερνά ακόμα και με την Ελλάδα σκλαβωμένη στον Ιταλικό Φασισμό. Και ναι η «χαριτόβρεκτος» Δεξιούλα στην Ελλάδα, το ήπιε και αυτό το «πικρόν ποτήριον» στο όνομα της «μη αναμόχλευσης των παθών», μιάς και η 7χρονη Δικτατορία μόλις είχε καταρρεύσει.

Με λίγα λόγια τι μας έλεγαν τα καλόπαιδα του «Οδηγητή» και της «Εξόρμησης» στα μέσα της δεκαετίας του ’70;
Ότι ο Ιωάννης Μεταξάς, θέλοντας να σώσει τα προσχήματα, είπε το ΟΧΙ, πιστεύοντας ότι ο Ελληνικός Στρατός δεν θα άντεχε στην Ιταλική Πολεμική μηχανή για πάνω από μια-δυό μέρες και όταν η Ελλάδα θα είχε πλέον καταληφθεί από τους Ιταλούς, ο Μεταξάς σαν «ιδεολογικά συγγενής» με τον Μουσσολίνι, θα συνέχιζε να είναι … «κατοχικός Πρωθυπουργός»! …Νοσηρή φαντασία καλπάζουσα.

Σε αυτήν την φαντασία, απάντηση δεν έδωσε κανείς από την «παρεούλα του εραστού του Ευταξία»!

Σε αυτό το σενάριο νοσηρής φαντασίας, απάντησαν σημαίνοντα στελέχη της Κομμουνιστικής Αριστεράς:

«…Ότι και να πεις για τον Μεταξά, το πρωί της 28ης Οκτωβρίου εξέφρασε το λαϊκό αίσθημα [...] Δεν μπορώ να δεχθώ αυτή τη συνεχή κριτική των αριστερών, οι οποίοι δεν είπαν ΠΟΤΕ ότι εν πάση περιπτώσει ο Μεταξάς εκείνο το πρωί είπε αυτό που αισθανόταν όλος ο ελληνικός λαός. Και θα πω και κάτι ακόμα: Στην κηδεία του Μεταξά εγώ παρευρέθηκα. Ήμουν από εκείνους που με τίποτα δεν τον ήθελα, αλλά παρευρέθηκα. Και παρευρέθηκε πολύς τέτοιος κόσμος…». (Καθημερινή 28-10-06 Συνέντευξη του Φαράκου Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ 1989-1991)

«...Οταν έπεφτε μια πόλη, “έπεφτε” όλη η Ελλάδα: έβγαινε όλος ο κόσμος έξω, χτυπάγανε οι καμπάνες κι ο κόσμος τραγουδούσε, χόρευε, φίλαγε ο ένας τον άλλο... […] Τέτοια έξαρση πατριωτισμού δεν νομίζω να την ξανάζησαν οι Ελληνες. […] Ο θάνατος του Μεταξά ήταν ένα μεγάλο σοκ. Ο Μεταξάς ήταν πολύ τυχερός διότι συνέδεσε το όνομά του με το “Οχι”, συνέδεσε το όνομά του με τη νίκη και πέθανε σε μια κορύφωση νίκης...» (Μίκης Θεοδωράκης - Συνέντευξη του στην ΕΡΤ)

Και βέβαια η μέγιστη απόδειξη ότι ο Μεταξάς πίστεψε στην Νίκη, είναι το γεγονός ότι για τις επόμενες 70 ημέρες από τον τορπιλισμό της «Ελλης», ενώ φρόντισε να επικρατήσει η «ηρεμία πριν από την καταιγίδα, μ’ ένα πρωτοποριακό σύστημα «σιωπηρής επιστράτευσης» με ατομικές προσκλήσεις, ο Μεταξάς πρόλαβε να ετοιμάσει τον στρατό χωρίς να δώσει την αφορμή για πόλεμο. Μέχρι που, τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου, το αυτοκίνητο του Ιταλού πρέσβη έφτασε έξω από το σπίτι του στην Κηφισιά...

Η μεγάλη αλήθεια λοιπόν είναι ότι το ΟΧΙ, το είπε ο ΜΕΤΑΞΑΣ. 
Μόνο ο ΜΕΤΑΞΑΣ… 
Το πήρε την επόμενη μέρα ο Ελληνικός Λαός το έκανε σημαία του και δημιούργησε το Έπος της Βορείου Ηπείρου. 
Αλλά τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, όταν όλοι κοιμόντουσαν, ο ικανότατος αυτός Κυβερνήτης, πήρε στους γηραιούς ώμους του την ΜΟΙΡΑ ΕΝΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΕΘΝΟΥΣ…

(αναρτήθηκε στην εφημερίδα ΜΑΧΗ-FREE PRESS της 29/10/2017)

Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017

28η Οκτωβρίου 1940 και οι συντελεστές της Νίκης...

γράφει ο Κώστας Καρδαράς

O εορτασμός των εθνικών επετείων αποτελεί μακρά παράδοση για μας τους Έλληνες αλλά και για πολλούς άλλους λαούς. Συντελεί στην αναζωπύρωση της εθνικής συλλογικής μνήμης και υπερηφάνειας, στην σταθεροποίηση των δεσμών της νεωτέρας γενεάς με τα επιτεύγματα και τις θυσίες των παλαιοτέρων και ενισχύει το συλλογικό πνεύμα του λαού πού σε εποχές άκρου έξατομισμού όπως είναι ή δική μας τόσο πολύ χαλαρώνει και εκφυλίζεται.
Οι μικροί φαύλοι άνθρωποι πού ή κακή μοίρα της Πατρίδος τοποθέτησε προσωρινά επικεφαλής τού Ελλαδικού κρατιδίου, αποτελούν ακριβώς βλαστάρια του βάλτου της παντελούς ισοπεδώσεως και για τούτο κάθε συμφέρον έχουν να συντηρούν μία γκρίζα ομοιομορφία πολεμώντας και καταστρέφοντας συστηματικά κάθε τι πού διαφοροποιεί τα άτομα και τους λαούς θέλοντας να θάψουν την ποικιλία, την πολυμορφία και την αρμονία των φυσικών διαφοροποιήσεων των ατόμων και των εθνών και να την μετατρέψουν σε μία στατιστικά προβλέψιμη και προπαγανδιστικά εύκολα χειραγωγήσιμη ομοιόμορφη μάζα πού θα εξασφαλίσει την διατήρηση της εκφυλισμένης τους υπάρξεως στους θώκους της εξουσίας.

Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας φροντίζουν τόσο να διαστρεβλώνουν το νόημα και να υποβιβάζουν τη σήμα σία των εθνικών επετείων όσο και να αλλοιώνουν συστηματικά και σκοπίμως τις Ιστορικές αλήθειες και γεγονότα ώστε να χάνεται ο ειρμός και ή συνέχεια της Ιστορικής μας μνήμης. Αποτελεί χρέος μας τόσο ο Ελληνοπρεπής εορτασμός των επετείων αυτών όσο και ή δια παντός τρόπου και με σου αποκατάσταση της διαστρεβλωθείσης ιστορικής αληθείας καθώς και η διάδοσή της. Γιατί είναι δυστυχώς αλήθεια ότι στα τέλματα τού ψεύδους και της απάτης βλαστάνουν και ανθίζουν όλοι οι σπόροι τού εκφυλισμού των σημερινών κοσμοεξουσιαστών.
Δυστυχώς, ή επίσημη κάλυψη του εορτασμού της επετείου της 28ης "Οκτωβρίου βρίσκεται στα χέρια εκείνων των ανθρώπων πού εγκατέλειψαν το μνημείο των Σαλαμινομάχων μετατρέποντας το σε σκουπιδότοπο και τα άγια οστά των ηρώων σε αθύρματα αδέσποτων σκύλων, πού ακόμη δεν έχουν αναγνωρίσει επισήμως την θυσία των ηρώων τού 1974 στην Κύπρο, ότι δηλαδή έπεσαν μαχόμενοι υπέρ πατρίδος ώστε να τους αποδοθούν οι τιμές πού τους πρέπουν, πού μας οδηγούν από την μία εθνική ταπείνωση στην άλλη στο όνομα μιας τρυφηλής, θανατηφόρου ευδαιμονίας πού συν τοις άλλοις αποδεικνύεται απραγματοποίητη φενάκη.
«Μη, μην πάτε στην Ελλάδα. Εκεί η ίδια η γη σηκώνεται και τρώει τον ξένο!»

Ας γυρίσουμε όμως 58 χρόνια πίσω τις ταραγμένες ήμερες του "Οκτωβρίου τού 1940. Τα ξημερώματα της 28ης "Οκτωβρίου 1940 (στις 3 παρά δέκα τη νύχτα) ένα αυτοκίνητο του Διπλωματικού Σώματος φθάνει σε μία απλή παλαιική διώροφη κατοικία στην Κηφισιά. Ανάμεσα στους τρεις επιβάτες του είναι και ο τότε πρέσβυς της Ιταλίας στην Ελλάδα Εμμανουέλε Γκράτσι στον οποίο άλλωστε ανήκει και ή περιγραφή των στιγμών αυτών. Βγαίνει από το αυτοκίνητο και ζήτα στην Ελληνική γλώσσα αφού γνωστοποιεί πρώτα την ιδιότητα του στον μοναδικό χωροφύλακα σκοπό της εξώπορτας της α ύλης, να συναντήσει τον πρωθυπουργό της χώρας "Ιωάννη Μεταξά για ένα εξαιρετικά επείγον θέμα. Με τα επίμονα χτυπήματα τού κουδουνιού στο εσωτερικό τού σπιτιού εμφανίζεται ο ίδιος ο Μεταξάς με μία ρόμπα ριγμένη π άνω από το απλό βαμβακερό του νυκτικό και αναγνωρίζοντας τον επισκέπτη του τον οδηγεί σε ένα λιτά επιπλωμένο σαλονάκι. "Εκείνος τού επιδίδει το μακροσκελέστατο τελεσίγραφο πού ζητούσε την άμεση παράδοση στην Ιταλία στρατηγικών θέσεων της Ελληνικής επικρατείας. Το διαβάζει κρατώντας το με χέρια πού έτρεμαν ελαφρά (ήτο άλλωστε τότε 70 ετών) και με ελαφρά βουρκωμένα μάτια όπως πάντα όταν ήτο συγκεκινημένος και με σταθερή φωνή λέγει στα Γαλλικά πού ήταν και ή γλώσσα των διπλωματών της εποχής «Alors c' est la guerre - Λοιπόν έχουμε πόλεμο» 

συν. Κώστας Καρδαράς
Καταλαβαίνουμε λοιπόν την σημασία μιας συγκεντρώσεως σαν την σημερινή όπου σαν μέσα σε μία Ιερή εθνική κοινωνία θα ξαναθυμηθούμε όλοι μαζί τις στιγμές πού ο Έλληνας επαναπροσδιόριζε το νόημα τού ήρωος άνθρώπου πάνω στα κακοτράχαλα βουνά της γης του πού συμμέτοχα και αυτά επαλήθευσαν θαρρείς τον Αισχύλο στους «Πέρσες» του πού λέει την φράση πού έμεινε στην Ιστορία σαν το περίφημο ΟΧΙ στην "Ιταλική εισβολή και πού έκτοτε προσδιορίζει και χαρακτηρίζει κάθε απόφαση για αποφασιστική, σθεναρή και ηρωική αντίσταση.
Αυτό το ΟΧΙ ήταν ο πυρήνας ενός άνεμοστροβίλου και ή αρχή μιας εποποιίας πού έμελλε να συνταράξει την ανθρωπότητα ολόκληρη. Τα τελευταία χρόνια ένας εκ τού πονηρού λαϊκισμός, προσπαθεί να μας πείσει ότι ο Μεταξάς είπε το ΟΧΙ φοβούμένος την λαϊκή αγανάκτηση ενώ ο ίδιος ήταν δήθεν έτοιμος να παραδώσει την χώρα στους Ιταλούς και άλλα τέτοια εξ Ίσου φαιδρά και ευτράπελα.

Ή πηγή όλων αυτών είναι είτε οι αγράμματοι και αστοιχείωτοι ξυλοσχίστες του Υπουργείου Παιδείας καθώς και οι ανταγωνιστές τους στην άπαιδευσία δημοσιογράφοι των μεγάλων ΜΜΕ αλλά και των μικρών πού προσπαθούν συνήθως να τους μιμηθούν και να τους μοιάσουν πού είναι εύκολοι και πρόθυμοι αναμεταδότες κάθε αντεθνικό Ο ψεύδους και κάθε εκφυλισμένου συρμού.
Τα ηρωικά πρότυπα και οι προσωπικότητες αποτελούν απαραίτητα σύμβολα για την ψυχική ευρωστία ενός λαού. Ή απομυθοποίηση των συμβόλων και των προτύπων ανέκαθεν αποτελούσε αντικείμενο της προπαγάνδας των κομμουνιστών και των άλλων αντεθνικών στοιχείων. Μετακινώντας το βάρος της αποφάσεως από τον ηγέτη στην μάζα πετυχαίνουν τα εξής:

1) Κολακεύουν το ατομικιστικό αίσθημα και τον ατομικισμό του καθενός καταργώντας κάθε έννοια συλλογικότητος.
2) Καταργούν το ηρωικό πρότυπο απαραίτητο στοιχείο για την συλλογική έκφραση και ψυχική ευρωστία.
3) Μετατρέπουν τον λαό από ένα ενιαίο οργανικό σύνολο σε ένα άθροισμα μεμονωμένων ατόμων πού είναι εύκολα χειραγωγήσιμο από τις προπαγάνδες πού κολακεύουν και υποκινούν τα κατώτερα ένστικτα και τα ατομικιστικά αισθήματα των ατόμων ενώ αφαιρούν από τον θεσμό της ιεραρχήσεως την αξιοκρατική του υπόσταση μετατρέποντάς τον σε μία άνευ ουσίας κοινωνική ταξινόμηση και διαστρωμάτωση πού απλώς βολεύει τους εξουσιαστές μας.
Αποτελεί για τον λαό μας ελάχιστο χρέος να αναγνωρίζει και να τοποθετεί στο βάθρο πού τους πρέπει τους ηγέτες εκείνους πού στις κρίσιμες ιστορικές στιγμές απετέλεσαν την χαλύβδινη αιχμή του δόρατος του έθνους οδηγώντας το στο δρόμο των προοπτικών και των επιδιώξεων του. Ή αλήθεια είναι σήμερα καλά γνωστή, απλή και προφανής.

Εκείνη την ιστορική Ώρα ο Ιωάννης Μεταξάς ήτο μόνος ενώπιον της Ιστορίας και ουσιαστικά ανακοίνωσε μία Απόφαση πού ο ίδιος είχε πάρει πολύ καιρό πριν. Από το φθινόπωρο ήδη του 1936 στη Συνεδρίαση τού Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου ...πως διασώζεται από τα πρακτικά είχε προβλέψει την έκρηξη του πολέμου καθώς και την αναγκαστική συμμετοχή της Ελλάδος σε αυτόν είχε δε (ορθώς γεωπολιτικά) προδιαγράψει την θέση μας παρά το πλευρό της Αγγλίας.
«Αυτό πού θα σας είπω δεν θα το ανακοινώσετε εις κανένα, προβλέπω πόλεμον μεταξύ του Αγγλικού και του Γερμανικού συγκροτήματος. Πόλεμον πολύ χειρότερον από τον προηγούμενον. Εις τον πόλεμον αυτόν θα κάνω ότι ημπορώ δια να μην εμπλοκή ή Ελλάς αλλά τούτο δυστυχώς θα είναι αδύνατον. Είναι περιττόν να σας είπω ότι η θέσις μ ας εις την σύρραξιν αυτήν θα είναι παρά το πλευρόν της Αγγλίας. Επαναλαμβάνω και πάλιν: το τελευταίο αυτό προπαντός, να μην εξέλθη της αιθούσης ταύτης.»

Είναι εξ άλλου γνωστό ότι το καθεστώς της 4ης Αυγούστου ανεμόρφωσε πλήρως τον ουσιαστικά άοπλο και διχασμένο από τον διχασμό και τα κινήματα στρατό σε αξιόμαχη και επίφοβη δύναμη φροντίζοντας τόσο τον εξοπλισμό του με μαζικές παραγγελίες ...όπλων και υλικού σε ποσότητες πρωτοφανείς για τα τότε Ελληνικά δεδομένα καθώς και για το ψυχικό σκέλος τού ηθικού τού στρατεύματος πού άλλωστε αποτελούσε αντανάκλαση τού ηθικού ολοκλήρου τού λαού πού ενωμένος με πίστη στην ηγεσία του πού ήδη είχε καταξιωθεί στην συνείδησή του με την άκρα επιτυχία της κοινωνικής και οικονομικής της πολιτικής. Η αλήθεια είναι ότι ο Μεταξάς όχι μόνο είναι αυτός πού είπε το ΟΧΙ αλλά και από πολύ ενωρίς είχε προβλέψει την εμπλοκή μας στον πόλεμο και με μεγάλη συνέπεια και επιμέλεια είχε προετοιμάσει και τον λαό και τον στρατό γι' αυτό. Το Έπος της 28ης Οκτωβρίου δεν είναι τυχαίο γεγονός ούτε αποτέλεσμα παρορμήσεων της στιγμής αλλά το αποτέλεσμα μακρόχρονης μεθοδικής προετοιμασίας ενός μεγάλου λαού από τον εξίσου μεγάλο κυβερνήτη του. Επομένως αν θελήσουμε να προσδιορίσουμε τους συντελεστές της νίκης θα πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν μας τα εξής:

Εκείνες τις δραματικές στιγμές, Κυβερνήτης ήτο μόνος του ενώπιον της Ιστορίας. Η απόφαση επομένως ήταν δική του και κανενός άλλου (όπως αποκλειστικά δική τους ήταν η απόφαση τού Καραμανλή το 1974 πού είπε πως η Κύπρος ευρίσκεται πολύ μακριά δια να επέμβωμεν καί τού Σημίτη πού ευχαρίστησε τους Αμερικανούς για την πρωτοφανή προσβολή της εθνικής τιμής και αξιοπρέπειας πού κατάφεραν αυτός και οι όμοιοί του στα Ίμια). Φυσικά και εξέφραζε εκείνη την στιγμή την θέληση τού λάου και τού έθνους πού άλλωστε ο ίδιος είχε διαυλώσει και σφυρηλατήσει. 

Άλλωστε αυτό είναι και το μεγαλείο τού κυβερνήτου, ή οργανική διαρκής κοινωνία με τις ενδόμυχες τάσεις και ροπές τού έθνους και ή έκφραση και υλοποίηση τους. Αποτελεί πράξη εθνικής προδοσίας και προϊόν χαμερπών εγκεφάλων ή προσπάθεια να αποδοθούν σε μία μεγαλειώδη πράξη - έκφραση της άρρηκτης κοινωνίας τού κυβερνήτου με τον λαό του, ταπεινά και εγωιστικά ελατήρια. Οι πολλαπλές και επανειλημμένες καταγραφές στο ημερολόγιο του πού εκδόθηκε μετά τον πόλεμο αποκαλύπτουν την σταθερή του απόφαση να προτίμηση τον δρόμο τού αγώνος από την εύκολη λύση τού συμβιβασμού και της συνθηκολογήσεως καθώς και την σπουδή του να προετοιμάσει τον λαό και τον στρατό εγκαίρως για την επερχόμενη θύελλα. Διαβάζουμε σποραδικά στο ημερολόγιο του:

18 Μαρτίου 1939
«Φοβερά απόφασίς μου εν περιπτώσει Ιταλικής προσβολής» 23 Αυγούστου 1940
«Έναρξις επιστρατεύσεως 8ης και 9ης Μεραρχίας. Νυν υπέρ πάντων ο άγων» 25 Αυγούστου 1940
«Ή μηχανή δουλεύει εκτάκτως καλά. ...Τα διαγγέλματα και τα διατάγματα είναι επίσης καθ' όλα έτοιμα.» 24 Οκτωβρίου 1940
«Ελάβαμε όλα τα μέτρα μας» 28 Οκτωβρίου 1940
«Ούτε σήμερα επίθεσις»
Έργο δικό του και της 4ης Αυγούστου αποτελεί η ψυχική προετοιμασία και πολεμική προπαρασκευή τού λαού πού όπως γνωρίζουμε ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της πατρίδος με ενθουσιασμό και αυταπάρνηση. Ή μεγάλη επιτυχία των κοινωνικών και οικονομικών μέτρων τού καθεστώτος πού συγκριτικά ευρίσκεται στην κορυφαία θέση μεταξύ όλων των κυβερνήσεων τού 20ού αιώνος, συνετέλεσε στην απελευθέρωση του λαού από το φάσμα της εξαθλιώσεως, της αβεβαιότητος και της πενίας καθώς και στην αύξηση των συλλογικών δεσμών του και της εμπιστοσύνης του προς την κυβέρνησή του.

Αναφέρουμε μερικά μόνο από τα μέτρα της Κυβερνήσεως της 4ης Αυγούστου πού έθεσπίσθησαν το ένα μετά το άλλο όπως είναι ή καθιέρωση του 8ώρου εργασίας και της αργίας της Κυριακής, του θεσμού της εργατικής κατοικίας, ή ίδρυση, οργάνωση και λειτουργία του ΙΚΑ, ή προικοδότηση των απόρων κορασίδων, ή ίδρυση και λειτουργία τού πρώτου ραδιοφωνικού σταθμού και τόσα άλλα.
Ή συστηματική εθνική διαπαιδαγώγηση και ηθική πολεμική προπαρασκευή τόσο μέσα στους κόλπους της ΕΟΝ όσο και μέσα στους χώρους εργασίας και γενικά δημόσιους χώρους καθώς και από τα κρατικά και μη μέσα μαζικής ενημερώσεως όπως και οι συνεχείς ασκήσεις αεράμυνας και επιστρατεύσεως συνετέλεσε στην πολεμική προπαρασκευή του πληθυσμού και στο θαύμα της επιστρατεύσεως στο όποιο όλοι φαντάζομαι έχουμε γίνει κοινωνοί παρακολουθώντας σκηνές από επίκαιρα της εποχής πού δείχνουν τον αλλόφρονα ενθουσιασμό μέσα στον όποιο έτρεχαν να καταταγούν και να πολεμήσουν ακόμη και εκείνοι πού ήσαν πολύ μικροί ή πολύ μεγάλοι για να επιστρατευτούν. Γνωρίζουμε επίσης πάρα πολύ καλά την συμμετοχή τού αμάχου πληθυσμού στις πολεμικές επιχειρήσεις, κυρίως των Ηπειρωτών πού χρησίμευαν σαν οδηγοί στα στρατιωτικά τμήματα κινούμενοι διαρκώς στις προωθημένες θέσεις και μέσα στην ζώνη του πυρός όσο κυρίως και των ηρωικών γυναικών της Ηπείρου πού αντικατέστησαν τα υποζύγια μεταφέροντας πυρομαχικά και εφόδια για τις αδηφάγες ανάγκες του πολέμου στα απόκρημνα βουνά της πρώτης γραμμής. Επίσης δικό του έργο αποτελεί η από πάσης πλευράς προετοιμασία του Στρατού για την ανάληψη αυτού του έργου.

Συμφωνά με τα πρακτικά του -Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου της χώρας της 14-12-1932:
«η κατάστασις αμύνης της χώρας είναι αυτόχρημα τραγική» ενώ ο Αλέξανδρος Παπάγος όταν ανέλαβε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στράτου διεπίστωσε ότι:
«ή Στρατιωτική ημών κατάστασις ήτο από πάσης πλευράς αξιοθρήνητος»
 
καί ο πρέσβυς της Μεγάλης Βρετανίας 
Waterlow, σημειώνει για την Ελλάδα του 1935
«Όχι μόνον η οικονομική και κοινωνική αποσύνθεση βρισκόταν σε πλήρη ανάπτυξη. αλλά η Ελλάς ήταν άοπλη καί ανυπεράσπιστη την στιγμή που τα σύννεφα ενός γενικού πολέμου υψωνόταν πάνω από την Ευρώπη. Είχε πάψει να υπολογίζεται ακόμα και σαν πιόνι στο Βαλκανικό και Μεσογειακό σκάκι. Η επιστράτευση του Μαρτίου τού 1935 είχε κάνει φανερό αυτό πού δεν ήταν ποτέ μυστικό, ότι δηλαδή ο Στρατός διοικούμενος άσχημα, με κακή πειθαρχία, κακό οπλισμό και με ανύπαρκτες σχεδόν υπηρεσίες εφοδιασμού και Ιατρικής περιθάλψεως, ήταν ασήμαντος σαν μαχητική δύναμις.»
Αυτή λοιπόν την τραγική κατάσταση κατάφερε να ανατρέψει η Κυβέρνηση της 4ης Αύγουστου. Από την πρώτη στιγμή της αναλήψεως της εξουσίας εδόθησαν αμέσως μαζικές παραγγελίες όπλων και πυρομαχικών αλλά και αυτοκινήτων, αεροπλάνων και πολεμικών σκαφών σε ποσότητες τεράστιες για τα δεδομένα της εποχής, με δαπάνες ύψους 15 δισεκατομμυρίων δραχμών ενώ άρχισαν να λειτουργούν για πρώτη φορά και τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά κατασκευάζοντας δύο νέα αντιτορπιλικά των οποίων όμως την κατασκευή διέκοψε ο πόλεμος. Η σχεδόν εξ αρχής κατασκευή των μεγάλης εκτάσεως οχυρώσεων της Γραμμής Μεταξά πού θωράκισαν τα προς την Βουλγαρία σύνορά μας και παρέμειναν απόρθητα ακόμη και από τις ανίκητες Γερμανικές στρατιές, απετέλεσε ένα ακόμη αξιοθαύμαστο επίτευγμα πού δείχνει την σφοδρή θέληση αλλά και την από καιρού εν ψυχρώ είλημμένη απόφαση της υπερασπίσεως του εδάφους και της τιμής της Πατρίδος.

Σαν Έλληνες γνωρίζουμε όμως πολύ καλά ότι στην έκβαση των πολέμων ανώτερο του υλικού εξοπλισμού ρόλο διαδραματίζει το ηθικό του στρατού. Αξιοθαύμαστος είναι εν προκειμένω ο ρόλος της 4ης Αυγούστου πού μετέτρεψε τον διχασμένο και κουρασμένο στρατό πού ήδη περιεγράψαμε σε ένα θαυμαστό πολεμικό μηχανισμό και μάλιστα με σαφώς επιθετικό προσανατολισμό αλλά και επιτελικά σχέδια (όπως άλλωστε και οι ίδιοι οι Ιταλοί έκπληκτοι διεπίστωσαν και κατέγραψαν),
«Πως συμβαίνει ώστε να βρίσκουμε αυτούς τους "Έλληνες εφοδιασμένους για πόλεμο ορεινό και τακτικά σχέδια τόσο σαφώς επιθετικά;»
Corriere Della Sierra – 18/1/1941
με τόσο υψηλό ηθικό πού ακόμη και κατά την υποχώρηση πού έγινε με πλήρη τάξη συνελάμβαναν και έπαιρναν μαζί τους αιχμαλώτους μαχόμενοι τους καταδιώκοντες αυτούς Ιταλούς. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι προς αποκατάσταση της ιστορικής αληθείας, της τιμής των αντιπάλων αλλά και της αξίας του στρατού μας, ότι αντίθετα με την προπαγάνδα της εποχής εκείνης πού έγινε για λόγους τονώσεως του ηθικού του αμάχου πληθυσμού και τού στρατού οι Ιταλοί πολέμησαν και μάλιστα καλά. Ήταν ένας από τους Ισχυρότερους στρατούς της εποχής εκείνης καλά εκπαιδευμένος και άριστα εξοπλισμένος πού είχε ήδη καταλάβει την Βρετανική Σομαλία και είχε προελάσει στην Λιβύη σε βάθος 100 χιλιομέτρων καταλαμβάνοντας το Σίντι Αλ Μπαράνι και το Σολούμ απειλώντας την Αλεξάνδρεια και αναγκάζοντας τους Άγγλους να συμπτυχθούν με όλες τις δυνάμεις τους στη Μάρσα Ματρούχ.
 

Ο στόλος τους, δεύτερος μετά τον Αγγλικό, είχε τρομερή ελευθερία δράσεως στην Μεσόγειο μετά τις νίκες της Αφρικής ενώ αποτελούσε απόλυτο σχεδόν κυρίαρχο της Αδριατικής.
 
Με προφανή υπεροχή τόσο σε έμψυχο όσο και σε άψυχο υλικό παρά τον ήδη αναφερθέντα εξοπλισμό του στρατού μας απετέλεσε το μέτρο της ευψυχίας, του ηρωισμού και της πολεμικής αρετής του στρατού μας πού εγγίζουν το υπεράνθρωπο. Οι σελίδες δόξης πού έγραψαν πολίτες και στρατιώτες, αξιωματικοί και οπλίτες είναι εν πολλοίς γνωστές και είναι αδύνατον να περιγραφούν τώρα εδώ. Με θυελλώδη ορμή και ενθουσιασμό μέσα σε 15 μέρες μετατρέπουν την περήφανη Ιταλική στρατιά από επιτιθεμένη σε αμυνόμενη μέσα στο δικό της έδαφος, μέσα στον πρώτο μήνα του αγώνος απελευθερώνεται μεγάλο τμήμα της Βορείου Ηπείρου ενώ μέσα σε σχεδόν δύο μήνες απελευθερώνεται ολόκληρο το πολύπαθο αυτό κομμάτι της πατρίδος πού μοίρα του είναι να ελευθερώνεται με αγώνα και αίμα και να ξανασκλαβώνεται με συνθήκες, υπογραφές και προδοσίες.
 

Όταν όπως άλλωστε είχε προβλέψει ο Μεταξάς οι κυρίαρχοι της Ευρώπης Γερμανοί με την απόλυτη ανοχή της τότε συμμάχου τους Σταλινικής Ρωσίας πού υπέταξαν το μεγαλύτερο μέρος της ηπείρου μας σε διάστημα ενός μηνός ήρθαν σε βοήθεια των συμμάχων τους σε μία απεγνωσμένη προσπάθεια να τους απαγκιστρώσουν, μετά απεγνωσμένο και ηρωικό αγώνα ενίοτε και μέχρις εσχάτων και πολλές φορές μόνο για την τιμή της σημαίας και των όπλων κατάφεραν να επιτύχουν την έντιμη συνθηκολόγηση μετά από δίμηνη εμπλοκή τού στρατού τους στην Ελλάδα γεγονός πού τους κόστισε σύμφωνα με γενική και παγκόσμια ομολογία την ήττα τους στο Ανατολικό μέτωπο όπως και Γερμανικά έγγραφα αλλά και Ρωσικές πηγές καταμαρτυρούν. Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι ο αιφνίδιος θάνατος του Μεταξά πού επήλθε κατά την κορύφωση του αγώνος προ της Γερμανικής επιθέσεως ενσπείρει πολλές υπόνοιες για την συμμετοχή των Άγγλων σε αυτόν.
Αν και όπως προαναφέραμε ο Μεταξάς είχε προβλέψει την επέμβαση των Γερμανών και είχε προδιαγράψει τόσο σε δηλώσεις του στις συσκέψεις του επιτελείου, στον Γερμανό πρεσβευτή αλλά και κατ Ιδίαν στο ημερολόγιο του την απόφασή του για σθεναρά αντίσταση, όπως μας αποκαλύπτουν άλλωστε και οι πηγές «Αργά ή γρήγορα θα πολεμήσωμεν καί τους Γερμανούς» - στο Υπουργικό Συμβούλιο την 28η – 10 – 1940
«Αν μας επιτεθείτε θα αμυνθώμεν» - στον πρέσβυ της Γερμανίας την 20 –12 – 1940.
Σύμφωνα όμως με βάσιμες πηγές, προσπαθούσε διπλωματικώς να παγιώσει τα εδαφικά κέρδη των νικών τού Αλβανικού μετώπου σε μία έντιμη ανακωχή. Άγνωστο εάν θα επετύγχανε οτιδήποτε.
Δεν έχει βεβαίως αποδειχτεί ότι δολοφονήθηκε αλλά τα γεγονότα πού αποτελούν ενδείξεις είναι:
1) Ό θάνατος του επήλθε σε μία βολική για τους Άγγλους στιγμή στις 29 Ιανουαρίου, πάνω στην κορύφωση της Ελληνικής προελάσεως ενώ η Γερμανική επίθεση εξεδηλώθη την 6η Απριλίου και αφού στον πόλεμο ενεπλάκησαν καί Αγγλικές δυνάμεις.
2) Πέθανε από μία ασήμαντη αίτία (απόστημα δοντιού) πού εύκολα θα μπορούσε και τότε να αντιμετωπισθεί.
3) Πέθανε περιστοιχιζόμενος από Άγγλους γιατρούς και νοσοκόμες μερικών εκ των οποίων αγνοείται ή ταυτότης και εικάζεται ότι ήσαν πράκτορες.
Είναι αναμφίβολες τόσο ή προσωπικότητα όσο και οι Ικανότητες του Ιωάννου Μεταξά. Ακόμη και οι πολιτικοί αντίπαλοι το έχουν ομολογήσει δημοσίως.
Αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός ότι είχε προβλέψει την εμπλοκή μας στον πόλεμο και είχε προαποφασίσει τη σθεναρή αντίσταση. Ακόμη είναι γνωστός ο απαράμιλλος ηρωισμός του λαού και του στρατού τόσο στην Γραμμή του μετώπου όσο και σε όλη την έκταση των μετόπισθεν.

Για να μη μακρηγορούμε λοιπόν θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε τους παράγοντες της νίκης στα εξής
Ένας ικανός, εμπνευσμένος, άξιος και εθνικιστής κυβερνήτης.
Ένας λαός όπως ο Ελληνικός πάντα έτοιμος για έργα θαυμαστά αρκεί να αναζωπυρωθεί αυτή φλόγα πού πάντα καίει στην ψυχή του.
Και ένας στρατός πού οι ατελείωτες σελίδες δόξης του δονούν και κοσμούν συνάμα όλη την χωρική και χρονική έκταση της ανθρώπινης ιστορίας.
Αυτών ή συζεύξει και τότε και πάντα θα γράφει μοναδικές σελίδες δόξης και θριάμβων για όσο καιρό θα υπάρχουν άνθρωποι, για όσο καιρό δηλαδή θα υπάρχουν Έλληνες.
Και την συζεύξει αυτή ακριβώς προσπαθούν να εμποδίσουν με κάθε τρόπο όσοι συντηρώντας την τακτική τού «Διαίρει και βασίλευε», προσπαθούν να διατηρήσουν την εναντίον οποιασδήποτε εννοίας αξιοκρατίας παραμονή τους στους θώκους της εξουσίας, παρατείνοντας την πολιτική, κοινωνική, οικονομική και ηθική παρακμή και εξαθλίωση δημιούργημα αλλά και ζωοδότη τους συνάμα πού έχει φτάσει πια σε απροχώρητο σημείο.
Γνωρίζουν και γι' αυτό αγωνιούν πώς το τέλος τού κύκλου αυτού της παρακμής θα σημάνει και το δικό τους τέλος γιατί αιχμή του δόρατος και αξιοκρατική αρχή τού έθνους θα αποτελέσουν οι από μέσα του βγαλμένοι άξιοι καί Ικανοί ηγέτες με μία και μόνη Ιδεολογία:
ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΙΟ!

(*) αναρτήθηκε από την Ιστοσελίδα "Κοινός Παρονομαστής" στις 28/10/2017

Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΙΜΗΣΑΝ ΤΗΝ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ-ΚΥΠΡΟΣ 1974" ΣΤΗΝ ΛΕΜΕΣΟ' 25/10/2017


Eλληνισμός … Ένας λαός πολιτικά ανώριμος, ανιστόρητος και μωρόπιστος

άρθρο του Κωνσταντίνου Α. Δημητριάδη 
Έλληνας.
Ελλαδίτης ή Κύπριος!
Πορεύεται πάντα σαν πρόβατο έχοντας την ανάγκη του τσοπάνη! 
Δεν έχει συνηθίσει να του τραβούν τα αυτιά, αλλά να του τα «χαϊδεύουν». Και είναι ευτυχής. Και έτσι πορεύεται, εν μέσω «λύκων»!


















Έχω και σε άλλα άρθρα μου αναφερθεί, στην εξάρτηση του Έλληνα από τα κόμματα και την πολιτική. Αυτό που σε άλλα κράτη είναι ξίφος και ρομφαία, δηλαδή η δύναμη του λαού απέναντι στην εξουσία, στην Ελληνική και την Κυπριακή Δημοκρατία είναι η δύναμη του πολιτικού και δη του πολιτικάντη απέναντι στον ίδιο τον λαό.
Και εξηγούμαι: Όταν στην Γερμανία π.χ., ο Καγκελάριος προχωρεί σε πράξεις και ενέργειες κατά του Γερμανικού λαού και Κράτους, στις επόμενες εκλογές το κόμμα του πιάνει «πάτο» και ο ίδιος εκπαραθυρώνεται από την Καγκελαρία. Και ούτε τολμά να ξαναεμφανισθεί στην πολιτική ζωή της Γερμανίας. Το σημαντικό είναι ότι ο λαός είναι έτοιμος να δεχθεί θυσίες προκειμένου να διορθωθούν παθογένειες στο Κράτος του, όντας σίγουρος ότι αυτές δεν θα πεταχθούν σε ένα μαύρο πηγάδι, δηλαδή δεν θα πάνε χαμένες. Και απαιτούν δείγματα ότι οι θυσίες του προορίζονται για καλό σκοπό που θα εξυπηρετεί όλους, το γενικό σύνολο. Αλίμονο σε αυτόν που θα αποδειχθεί αφερέγγυος. Και σε αυτές τις χώρες δεν υφίσταται η φράση: «μα υπάρχει κανείς καλύτερος να τον ψηφίσουμε;»
Στην Ελλάδα και Κύπρο τι έχουμε;
Πολιτικούς που αυτοϋποβιβάζονται ένας-ένας καθημερινά σε πολιτικάντηδες, που στις περισσότερες των περιπτώσεων, ούτε και οι ίδιοι πιστεύουν ότι λένε και αυτό διότι δεν θεωρούν ότι κανείς θα τους ελέγξει για προγραμματικές δηλώσεις ή υποσχέσεις.
Το πιο κλασσικό παράδειγμα η Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόβλημα ξεκίνησε από το 1981. Τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου εξελέγη πανηγυρικά με 45% πρωθυπουργός! Σημειωτέον πριν 6 χρόνια ο κύριος αντίπαλός του ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε εκλεγεί πρωθυπουργός με 55% !!! Τι έγινε θα πει κανείς;  Έκανε τόσα πολλά πράγματα λάθος ο Καραμανλής έτσι ώστε ακόμα και «παραδοσιακοί δεξιοί» να ψηφίσουν τον  τ.Τροτσκιστή και νυν Σοσιαλιστή αντίπαλό του; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά ΌΧΙ. Δεν έκανε τόσα πολλά λάθη η Κυβέρνηση Καραμανλή-Ράλλη, ώστε να πιεί το τόσο πικρό ποτήρι της ήττας. Απλά ο ένας (Ράλλης) ομιλούσε την γλώσσα της αλήθειας για την πορεία της οικονομίας, της εξωτερικής πολιτικής, της άμυνας, κλπ και ο άλλος (Α.Παπανδρέου) υποσχόταν μια «Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες», μια Ελλάδα που θα τιμωρούσε τις ΗΠΑ για την στάση τους στο Κυπριακό, με το να κλείσει τις Βάσεις τους που βρίσκονταν στο Ελληνικό έδαφος. Υποσχέθηκε ακόμα ανακατανομή του Εθνικού Πλούτου κάτι που εξιτάρησε τα πλήθη! Και τον εξέλεξε εν χορδαίς και οργάνοις!
Μετά από μερικά χρόνια… ήλθε ο λογαριασμός! Και ο κόσμος οργίστηκε και τον καταψήφισε. Ακούς εκεί να του στείλει λογαριασμό! Τι κι αν ανέχθηκε σαν λαός να τον βλέπει να προσλαμβάνει στην Ολυμπιακή Αεροπορία 500 καθαρίστριες, λες και θα καθάριζαν τα βυρσοδεψεία της Καστοριάς ή 500 κηπουρούς λες και το Αεροδρόμιο στο Ελληνικό ήταν ο Βασιλικός Κήπος. Και το ίδιο έγινε στην ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, τον ΕΛΤΑ, τις συγκοινωνίες, τον ΕΟΤ και όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες και Οργανισμούς Κοινής Ωφελείας , δημιουργώντας μια στρατιά βολεμένων. Στο βόλεμα λέμε ΝΑΙ, στον λογαριασμό μετά λέμε ΟΧΙ. Και ψήφισαν τον Μητσοτάκη μετά από 9 χρόνια κραιπάλης. Αλλά και αυτός μόλις αποφάσισε να κινηθεί στην πορεία της εξυγίανσης και του ξεβολέματος… ξανά «μαζί σου Ανδρέα, για μια Ελλάδα νέα» (όπου Νέα σημαίνει οτιδήποτε το παλαιό: μια Ελλάδα βολεμένων, λαμογιών, παραγόντων, κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών). Ναι ο Ανδρέας όχι είχε μόνο τα μούτρα να ξαναεμφανιστεί στην πολιτική ζωή του τόπου, όχι μόνο να ξαναδιεκδικήσει την εξουσία, αλλά και να έχει την σιγουριά ότι θα επανεκλεγεί πανηγυρικά! Όπως και έγινε… Κι ότι έκανε στο παρελθόν;
Στον «Καιάδα» ή μάλλον στο «
Recycle Bin» (για να μιλάμε με σύγχρονους όρους) «της Ιστορίας του τόπου». Κάθε επανεκλογή, μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τον Πολιτικό.
Και πέρασαν τα χρόνια με εναλλαγές στην εξουσία αυτού που χάϊδευε πιο πολύ τα αυτιά του «πόπολου», σε σχέση με αυτόν που τα «χάϊδευε πριν, αλλά τα σκάτωσε στην πράξη»!
Έτσι είχαμε τον «αρχιπροδόταρο» Γιωργάκη Παπανδρέου με το «Λεφτά Υπάρχουν». Και μόλις εξελέγη ο ίδιος απέδειξε…ότι λεφτά ουδέποτε υπήρξαν! Και αντί να γίνει μια λαϊκή εξέγερση σε στυλ κατά Τσαουσέσκου… όλα κύλησαν ομαλά ώστε μετά από 5 χρόνια Κυβερνήσεων οπερέτας να εκλεγεί κάποιος ο οποίος έταζε ότι ήθελε να ακούσει το ούς του νεογραικύλου. Και εξελέγη. Πανηγυρικά και μέσα σε ένα 7μηνο απέδειξε ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα από όσα υποσχέθηκε. Και ξανακάνει εκλογές. Και τις ξανακερδίζει. Ο «σοφός λαός» σκέφθηκε: Τουλάχιστον αυτός, ότι και να μας κάνει, είναι αριστερός, πράγμα που στην λογική του νεοέλληνα σημαίνει προστάτης του φτωχού λαού απέναντι στο Κεφάλαιο και την ασυδοσία του! Και από εκείνη την μέρα του Σεπτεμβρίου του 2015, μόνο αντιλαϊκούς νόμους και αύξηση της φτώχειας στον απλό λαό ήταν τα επιτεύγματα του! Και ο λαός που βογγάει… θυμήθηκε κάτι που έρχεται από πριν 50 χρόνια: «Που ‘σαι ρε Παπαδόπουλε!» Ποιος τον αποζητά; Ο ίδιος που πριν 43 χρόνια φώναζε «Δώστε την Χούντα στον Λαό»…
Το μέλλον ;;; Αβέβαιο. Οι πιθανότητες να αντέξει η Ελληνική Κοινωνία ;;; Ελάχιστες ως μηδενικές. Και όλα αυτά γιατί πλέον ο Ελληνικός Λαός ιδιωτικοποίησε το πρόβλημα της χώρας του και έβαλε το σαρκίο του μπροστά από την Πατρίδα, από το κοινωνικό σύνολο. Κι αυτό πλέον μετά από δύο γενεές ευδαιμονισμού δεν πρόκειται να αλλάξει. Στον Ελληνισμό όλοι ξέρουν πλέον το κριτήριο του πώς να ψηφίζεις. Ψηφίζεις κοιτώντας το «τομάρι» σου! Και μην περιμένεις να μετρούν στο υποσυνείδητό του ιδέες όπως «Πατρίδα» ή «Έθνος». Παρωχημένες ιδέες και νοήματα άλλων εποχών. Κυρίαρχη ιδέα «ο φιλοτομαρισμός»! Λογική κατάληξη γιά ένα Κράτος που φυλάκισε έναν Κολοκοτρώνη…



Και στην Κύπρο; Τι γίνεται στην Κύπρο; Εδώ είναι πιο απλά τα πράγματα. Έκαστος Κύπριος έθεσε εαυτόν στην υπηρεσία ενός Κόμματος. Έκανε “Delete” όλες τις σελίδες Τιμής και Δόξας, που δημιούργησε με τον άθλο της ΕΟΚΑ ‘55-59 και τις αντικατέστησε με ένα διαμερισματάκι στον Πρωταρά ή στις Πλάτρες, με μια Mercedes, ένα Master στην Αγγλία… Και αυτά όλα τον δένουν σε ένα άρμα κάποιου Κόμματος που κατά την γνώμη του, είναι η εγγύηση ότι αυτά που κατέχει δεν θα κινδυνεύσουν να χαθούν. Τι και  αν τουρκοποιηθεί ο τόπος; Τι κι αν στα πλαίσια μιας Συνομοσπονδίας που για λόγους «καμουφλάζ» θα την αποκαλούμε Ομοσπονδία το Έθνος θα χαθεί, η πολιτιστική του κληρονομιά θα αποδομηθεί και η Ταυτότητά του εξευτελισθεί; Το κόμμα ξέρει. Ο Ηγέτης γνωρίζει τι κάνει. Τα Κομματικά Στελέχη προνοούν. Έτσι η Κομματική βάση «βολεύεται»!
Και κατίσιη σου, αν του βρίσεις το Κόμμα ή τον Πρόεδρο του Κόμματος. Ξεχνά την φιλία σου, το τι σου οφείλει στην μέχρι τώρα ζωή του, το τι έχεις κάνει για αυτόν παλαιότερα.
Γιαυτό και μορφές όπως ο «Άτρωτος» …μπήκαν φυλακή!
 
Από μνήμη ο Έλληνας συναγωνίζεται τα χρυσόψαρα!

Κάπως έτσι φυλάκισε και τον «Άτρωτο», γιατί έτσι το ζήτησε το Κόμμα. Και ξέχασε, τι έκανε ο «Άτρωτος» για αυτόν. Ξέχασε που έβαζε το σώμα του μπροστά στην περίοδο της Τουρκανταρσίας να τον σώσει από τους Τούρκους στην Ομορφίτα. Ξέχασε πιο παλιά πόσο ρίσκαρε την ίδια του την ζωή, στην εποχή του αγώνα της ΕΟΚΑ, για να έλθει η πολυπόθητη Λευτεριά από τον Αποικιοκράτη. Τότε ήταν ο Ήρωας του Αγώνα. Τότε δεν υπήρχαν Κόμματα βέβαια, γιατί δεν υπήρχε Κράτος. Μόλις δημιουργήθηκαν τα Κόμματα έγινε ο «Ακραίος» και μετά το Πραξικόπημα στο οποίο αυτό καθαυτό δεν είχε καμιά οργανωτική ή εκτελεστική εμπλοκή, έγινε ο «Φασίστας και ο Πραξικοπηματίας»! Και αυτό, γιατί έτσι το είπε το Κόμμα και ο Ηγέτης του.
Οι καιροί είναι ΔΥΣΚΟΛΟΙ. Ένας φίλος που είναι χρόνια στην Κύπρο, μου είπε όταν ήλθα μόνιμα στο νησί: «Δυστυχώς Κώστα, η Κύπρος και οι νέο-κύπριοι δεν είναι όσα ξέραμε οι παλαιότεροι ή όσα περίμεναν να βρουν εδώ οι νεώτεροι. Άλλαξαν. Μεταλλάχθηκαν. Για το μόνο που αξίζει να μάχεσαι πλέον είναι για ένα μικρό ποσοστό ακομμάτιστων αληθινών Ελλήνων Κύπριων που ακόμα αντέχουν».

Και για αυτούς μάχομαι. Είπαμε «ΑΜΥΝΩ ΔΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ…»

(
kostasmavroskoufis@gmail.com)
αρθρο μου στην εφημερίδα Η ΜΑΧΗ της Κύπρου 22/10/2017




Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2017

Κύπριος, ο περισπούδαστος πολιτικός αναλυτής του καφενέ!

ΓΡΑΦΕΙ Ο
Κωνσταντίνος Α. Δημητριάδης

Είμαι στον χώρο της Στρατιωτικής Παρέλασης της 1ης Οκτωβρίου και καμαρώνω τα νιάτα της Κύπρου να παρελαύνουν σε άψογους σχηματισμούς. Μόλις πέρασε μπροστά μου ο σχηματισμός των οπλιτών με τις στολές και τον οπλισμό του 1974 και αυτόματα μου έρχεται στο μυαλό μια σκέψη: «κάπως έτσι ήταν και οι σημερινοί 63αρηδες, τότε που έζησαν την φωτιά του πολέμου και το καυτό μολύβι των όπλων του Αττίλα»!


Τις σκέψεις μου τις διακόπτουν αυτόματα τα υπεριπτάμενα στρατιωτικά ελικόπτερα της Ε.Φ. που είναι τα μόνα όπλα, που δεν πατούν σε γη και δεν πλέουν σε νερό και παρόλα ταύτα, αν κληθούν θα υπερασπισθούν και το έδαφος και την θάλασσα της Κύπρου!

Άψογοι οι σχηματισμοί του κλάδου «των ανδρών του Γαβρίλου» που σε λίγες μέρες αποστρατεύεται. Και ενώ αυτές οι σκέψεις κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα μέσα στο μυαλό μου, ένας εκκωφαντικός θόρυβος διαπερνά τον αέρα με απίστευτη ταχύτητα. Θόρυβος πολεμικών αεροσκαφών. Σείεται συθέμελα η γη!

Όλοι γυρνούν αμέσως το κεφάλι στον ουρανό…

Κάποιοι λένε αμέσως με στόμφο: «τους κωλότουρκους, πάνε να μας χαλάσουν την εκδήλωση!»
Ο εκφωνητής του ΡΙΚ, που είχε τον κεντρικό σχολιασμό της παρέλασης, χαμένος στην προσπάθεια να μάθει τι ήταν αυτό που πέρασε πάνω από το κεφάλι του, αλλά και να μην χάσει την ροή της παρέλασης…

Ντριιιιν εκείνη την στιγμή στο κινητό μου. Ένας φίλος πολιτικός να με ρωτά «Μα εν δικά μας;»  Ρωτώ και εγώ κάποιους αξιωματικούς εκεί στην παρέλαση, μου σηκώνουν τους ώμους… Στο δεύτερο πέρασμα που κάνουν αντιλαμβάνομαι πλέον ότι είναι δικά μας…

Τα «φτερά της Ελλάδας» πάνω από την Κύπρο. Για πρώτη φορά πάνω από τον Πενταδάκτυλο. Με καθυστέρηση 43 χρόνων…
Τότε τα καθήλωσε ένα κάθαρμα ονόματι Παπανικολάου υπακούοντας σε έναν αλητήριο ονόματι Μπονάνο, που δεν ήθελε να εμπλέξει την Ελλάδα σε πόλεμο με την Τουρκία για την Κύπρο.

Αλλά για να είμαστε δίκαιοι δεν τα καθήλωσαν ΜΟΝΟ οι «χουντικοί» Μπονάνος-Παπανικολάου το 1974 αλλά και οι «Δημοκράτες» Αβέρωφ-Παπανικολάου (ο δεύτερος σαν την Coca-Cola «ταίριαζε με όλα»), για τον ίδιο λόγο που επικαλέστηκε ο Μπονάνος: «Για να μην εμπλακεί η Ελλάδα σε Πόλεμο με την Τουρκία, εξ αιτίας της Κύπρου» (βλ. ομιλία Αβέρωφ στην Βουλή των Ελλήνων την άνοιξη του 1988). Και από αυτές τις σκέψεις μου με ταρακουνάει η δυνατή φωνή ενός διερχόμενου Κύπριου πολίτη, που παρακολουθούσε την παρέλαση, τον οποίο ακούω να λέει:

«Εεε τον πεζεβέγκη τον Αναστασιάδη, έρχονται εκλογές και θέλει να το παίξει πατριώτης»! Το μεσημέρι στο σπίτι ανοίγω το Facebook και το ίδιο κλίμα παντού. Αρκούσε μια «στραβή» ιδέα και λίγο αντι-Αναστασιαδισμός και το έβγαλε το συμπέρασμα ο περισπούδαστος Κυπραίος Στρατηγικός Αναλυτής του καφενέ: «Προσυνεννοημένο το συμβάν, προκειμένου να αποφέρει προεκλογικά οφέλη  στον ΠτΚΔ», που εσχάτως θέλει να εμφανισθεί ως «πατριώτης»!

Ναι καλά όλα αυτά – ίσως και σαν μια πιθανή ερμηνεία – αλλά σαν πολύ εύκολα και αυθαίρετα δεν βγάλατε συμπεράσματα και «πόρισμα» ρε κουμπάροι;

Αμέσως μπαίνω στην διαδικασία να ερευνώ με τις γνωριμίες μου σε στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο και ανακαλύπτω πέραν οποιασδήποτε αμφιβολίας (για μένα φυσικά) τι νομίζετε;

Ο Αναστασιάδης και ο Φωκαΐδης … «μαύρα μεσάνυχτα» ή καλύτερα «Μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά»!



Και το λέω αυτό μετά λόγου γνώσεως, διότι 08:23 που απογειώθηκαν τα αεροσκάφη, δεν ήξερε κανείς τίποτα. Κάποιος το «σφύριξε» σε γνωστό δημοσιογράφο του Στρατιωτικού ρεπορτάζ, ο οποίος 09:33 το ανέβασε στο blog του. Τα κλικ στο blog του εκείνη την ώρα ελάχιστα και τίποτα βέβαια δεν ανέφερε περί μυστικότητας της αποστολής ώστε να τρέξουν τα νέα «αστραπιαία». Και δεν έτρεξαν…

Όλα ήταν μια ιδέα του ΥΠΕΘΑ που μάλλον την δούλεψε με τον πανέξυπνο ΥΠΕΞ στην Ελλάδα και την υλοποίησε ως ευχάριστη έκπληξη – γα τους πολλούς – προς τον Κυπριακό Λαό.

Και βέβαια, όχι ως «καθρεφτάκι προς τους ιθαγενείς» όπως βιάστηκαν να πουν μερικοί… Σημειολογικά, αυτή η ενέργεια της αποστολής των δύο F-16 της 115 ΠΜ στην Κρήτη, να πετάξουν πάνω από την Κύπρο και να μην φοβηθούν να μπουν και στον εναέριο χώρο των κατεχομένων και να κάνουν υπερπτήση μπροστά από την μισητή σημαία στον Πενταδάχτυλο, προτού τα «μεμέτια» να καταλάβουν από πού τους ήλθε, είχε μεγάλη σημασία για τον «Κύπριο δια βίου πολίτη-οπλίτη». Είναι η έμπρακτη απόδειξη του ότι:

«Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ και ΠΛΕΟΝ ΜΕΤΑ 43 ΧΡΟΝΙΑ, Η ΚΥΠΡΟΣ ΔΕΝ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ»
Zήσαμε στιγμές του «Σκέπασε Μάνα, Σκέπασε…» 
Αλλά και η συγκίνηση των πιλότων μεγάλη… 
Ίδια με τα δάκρυα χαράς που διέκρινα στα μάτια πολλών Κυπρίων…
Και κάτι τελευταίο. Τον Αναστασιάδη δεν τον εξυπηρέτησε το όλο σκηνικό. Ούτε το χάρηκε! Και βέβαια δεν το χάρηκαν ούτε οι κατ’ εξοχήν οπαδοί της πολιτικής του, που τον στηρίζουν, οι «επαναπροσεγγιστές» για κάποιους, οι «νενέκοι» για μένα.

Η χολή που έβγαζαν κατά του διδύμου Κοτζιά-Καμμένου είναι η πιο τρανή απόδειξη! Και πόσο το χάρηκα δεν περιγράφεται, καλοί μου κουμπάροι… ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ !!!
*kostasmavroskoufis@gmail.com

Δημοσιεύτηκε στην σελ. 21 της εφημεριδας ΜΑΧΗ-FREE PRESS της Κύπρου, την 8/10/2017

ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ...

ΓΡΑΦΕΙ Ο
Κωνσταντίνος Α. Δημητριάδης*


Πρέπει να παραδεχθούμε ότι η κρίση, μας έκανε και 2-3 καλά.
Μπαίνω κατευθείαν στο θέμα και εξηγούμαι:


Πριν την κρίση ΟΛΟΙ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΙ.
Καλό παιδί ο Τραπεζίτης.
Καλό παιδί ο Εργολάβος της ΔΕΗ/ΑΗΚ.
Καλό παιδί ο Σπιτονοικοκύρης μας.
Καλό παιδί ο Φούρναρης.
Καλό παιδί ο Αδελφός και η Αδελφή μας.
Καλό παιδί ο ή η Σύντροφος.
Καλό παιδί ο Μηχανικός Αυτοκινήτων.
Καλό παιδί ο Εφοριακός.
Καλό παιδί ο Υπάλληλος μας.
Καλό παιδί ο Προμηθευτής μας.
Καλό παιδί αυτός ο Πελάτης μας.
Καλό παιδί τούτος…
Καλό παιδί κείνος
Καλό παιδί και ο άλλος....

ΚΑΙ ΗΛΘΕ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ... Η ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΗ ΟΣΟ ΜΑΣ ΕΛΕΓΑΝ !!!

Και έσφιξαν τα πράγματα… Άρχισε η οικονομική δυσπραγία....

Και αίφνης...

Το καλό παιδί ο Τραπεζίτης σου λέει «πλήρωσε αλλιώς θα πάρουμε το σπίτι σου» και βάζει και 10 εισπρακτικές και δικηγόρους να σου τηλεφωνούν μέχρι τις 11 το βράδυ στο σπίτι-δουλειά εναλλάξ, να σε πιέζει και να σε απειλεί....

Το καλό παιδί ο εργολάβος της ΔΕΗ (η Ελλαδική ΑΗΚ) σου λέει «πλήρωσε αλλιώς έχω εντολή να σου κόψω την παροχή στο ρεύμα».

Το καλό παιδί ο σπιτονοικοκύρης σου στέλνει «Αγωγή Εξώσεως» και «Εντολή Αποβολής από το Μίσθιο» γιατί καθυστέρησες 4 νοίκια επειδή έμεινες άνεργος και ο «φουκαράς» σου λέει «αυτό το σπιτάκι μόνο έχω και εκμεταλλεύομαι», ξεχνώντας ότι ποτέ δεν του είχες φέρει αντίρρηση όποτε έκανε αύξηση στο νοίκι...

Το καλό παιδί ο φούρναρης σου λέει «δυστυχώς δεν μπορώ να σε πιστώσω άλλο» και ότι «δεν έχει ψωμί αν δεν πληρώσεις τα χρωστούμενα».

Το καλό παιδί ο αδελφός μας ή η αδελφή μας, ξεχνάει πόσο τον/την έχεις βοηθήσει οικονομικά στο παρελθόν, πόσο τον/την στήριξες όταν ήσουν στα «πάνω σου» και σήμερα σου λέει «ξέρω ότι μου έδωσες τόσα λεφτά ...αλλά δεν έχεις αποδείξεις» !!!

Το καλό παιδί ο/η σύντροφός μας, σου λέει «δεν μπορώ συνέχεια κλεισμένος/η μέσα» και «ακόμα μια χρονιά που δεν πήγαμε διακοπές» όντας συνηθισμένος/η κάθε χρόνο να κάνει διακοπές ένα μήνα σε κάποιο τουριστικό προορισμό. Και να κλείνει την συζήτηση λέγοντας «ουφ βαρέθηκα, δεν μπορώ να ζήσω πλέον μαζί σου, θα γυρίσω σπίτι μου» !!!

Το καλό παιδί ο μηχανικός αυτοκινήτων δεν σου παραδίδει το επισκευασμένο αυτοκίνητο επειδή δεν σε εμπιστεύεται που του είπες ότι θα τον πληρώσεις την Παρασκευή και σου απαντάει με μαγκιά «το αμάξι δεν κουνάει αν δεν έλθεις να το πληρώσεις»... Παρόλο που τις καλές εποχές του είχες αφήσει ένα κάρο χρήματα σε αξεσουάρ και βελτιώσεις.

Το καλό παιδί ο Εφοριακός που πάντα ερχόταν να σε επισκεφθεί για να πάρει «ένα σφυράκι για το σπίτι» και πάντα με προσποιητό ύφος σε ρώταγε «πόσο κάνει»; ξέροντας ότι δεν θα του πάρεις χρήματα (τράκα – μούχτιν δηλαδή), τώρα σου λέει «δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω τίποτα, έστειλα τον φάκελό σου στο Δικαστικό»....και ότι «καλά θα κάνεις να πληρώσεις γιατί το Κράτος δεν παίζει» !!!

Το καλό παιδί ο Υπάλληλός μας που τον έχεις 20 χρόνια και πάντα του έδινες αύξηση χωρίς να την ζητήσει, τώρα σου κάνει «Επίσχεση Εργασίας» γιατί του καθυστέρησες δύο μισθούς επειδή δεν είχε δουλειά - και όχι επειδή δεν ήθελες να τον πληρώσεις... Του λες μα βλέπεις δεν πατάει πελάτης... και σου απαντάει αφού συμβουλευτεί την «σύζυγο στο σπίτι» με «Επίσχεση» και την φράση «δεν με νοιάζει εγώ θέλω τα λεφτά μου»...

Το καλό παιδί ο Προμηθευτής μας, που του άφηνες κάποτε πολύ καλά λεφτά σε καθημερινή βάση και σου έλεγε «μακάρι να μας χρωστάς» και «όλη η αποθήκη μου δική σου», τώρα σου λέει «συγγνώμη φίλε αλλά πλέον εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν» και σου γυρνάει την πλάτη...

Το καλό παιδί εκείνος ο πελάτης που πάντα του έκανες καλές τιμές και τον βοήθησες με μακροχρόνια πίστωση στο ξεκίνημα του, για να μπορέσει να φτιάξει και να εξοπλίσει το μηχανουργείο του, σήμερα έρχεται και σου λέει «είσαι 2€ πιο ακριβός φίλε, από τον τάδε. Αν μου το δώσεις ίδια τιμή θα σε προτιμήσω…» (και μένεις ‘άγαλμα’ με την γεμάτη αγνωμοσύνη ατάκα του!)

Και πολλά, πολλά ακόμα παρόμοια που όλοι λίγο ως πολύ βιώνουμε καθημερινά από «τέως καλά παιδιά», που σήμερα γίνονται «δυνάστες» και «τρομοκράτες» της ζωής μας... και προσπαθούν να μας οδηγήσουν στην κατάθλιψη!



ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ. ΕΠΕΣΑΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ... ΤΕΛΕΙΩΣ!
ΚΑΙ ΧΩΡΙΣΤΗΚΕ Η ΗΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΑΡΙ...
ΚΑΙ ΜΑΘΑΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ..
ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ «ΔΗΘΕΝ»…

Και το οφείλουμε στην κρίση αυτό.... Μόνο στην κρίση...

Γιατί στις δυσκολίες ο άνθρωπος, δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο...

ΑΥΤΑ... ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ !!!

*kostasmavroskoufis@gmail.com

Δημοσιευθηκε στην σελ 20 της εφημεριδας ΜΑΧΗ - FREE PRESS της Κύπρου την 8/10/2017