Τι σημαίνει η λέξη "πατριωτισμός" για τους νέους;

της Αλεξάνδρας Κων. Δημητριάδου

Ο πατριωτισμός για ένα άτομο, ξεκινάει να εμφανίζεται σαν αίσθημα ήδη από μικρή ηλικία. Σαν έννοια, θα λέγαμε πως εκπροσωπεί το συναισθηματικό δεσμό που δημιουργείται μεταξύ του ανθρώπου και του τόπου που γεννήθηκε (και με ότι σχετίζεται με αυτόν).

Αυτό τον συναισθηματικό δεσμό, τον αποκτάει ένας άνθρωπος από την νεαρή κιόλας ηλικία, κάτι το οποίο δημιουργείται τόσο στο οικογενειακό περιβάλλον όσο και από την Εκπαίδευση.

Το οικογενειακό περιβάλλον αρχικά μεταφέρει μέσω της διαπαιδαγώγησης, την αγάπη για την πατρίδα και ότι συνεπάγεται με αυτήν. Αναπτύσσει στο παιδί λοιπόν, το συναισθηματικό δέσιμο με κάθε πολιτισμική και ιστορική πτυχή του Έθνους.
Η οικογένεια που γαλουχεί τα παιδιά με την έννοια του Έθνους, πρέπει να ξέρει ότι αυτό υπέχει τον κίνδυνο ακούσια να εκτροχιαστεί στην πορεία και να αναπτυχθεί η ιδέα του υπερεθνικισμού, δηλαδή του εξωστρεφούς σοβινισμού.
Αντίθετα με τον υπερεθνικισμό δηλαδή, ο πατριωτισμός αποτελεί μια εσωστρεφή αγνή αγάπη για την πατρίδα δίχως εχθρικές διαθέσεις προς τους υπόλοιπους λαούς. Δυστυχώς, υπάρχουν χώρες όπου επικρατεί σε μεγάλο βαθμό η υπερεθνικιστική πολιτική, με κλασσικό παράδειγμα την Τουρκία. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και όσοι προϋπήρξαν στην θέση που βρίσκεται αυτός σήμερα, ονειρεύεται πολέμους με άλλες χώρες και θέλει να κάνει «καριέρα επιδρομέα και κατακτητή».

Συγχέοντας τον όρο Υπερεθνικισμός (Σοβινισμός) με τον όρο Εθνικισμός, λόγω της προπαγάνδας των Μ.Μ.Ε., πολλοί νέοι σήμερα έχουν αποστασιοποιηθεί από κάθε έννοια σχετικά με την λέξη “έθνος”.

Τόσο οι πληροφορίες της στρατευμένης δημοσιογραφίας, όσο και το διαδίκτυο, έχουν συμβάλλει σημαντικά στην εξίσωση του αγνού πατριωτισμού και της εθνικής υπερηφάνειας με τον σοβινισμό, που είναι ένα παρακλάδι μιά έκφρασης του φασισμού.
Ο πατριωτισμός έχει μικρές διφορές από τον Εθνικισμό και πολύ σημαντικές διαφορές από τον Υπερεθνικισμό.
Αρχικά ο πατριωτισμός δεν συνδέει την αγάπη για τον λαό στον οποίο ανήκει κάποιος, με άλλες παραμέτρους, όπως είναι παραδείγματος χάριν η θρησκεία.
Ο Έλληνας Μουσουλμάνος Πομάκος της Θράκης μπορεί να είναι το ίδιο Πατριώτης με τον Έλληνα Χριστιανό της Αλεξανδρούπολης.
Αντίθετα ο Εθνικισμός, θέτει παραμέτρους όπως την έννοια της Φυλής, της Θρησκείας, της γλώσσας, σαν επικουρικά συστατικά του Πατριωτισμού. Συγκεκριμένα, θεωρείται ότι ένας Έλληνας, πρέπει να είναι πιστός Χριστιανός Ορθόδοξος, να μιλάει Ελληνικά, αν θέλει να λέγεται Πατριώτης. Λανθασμένη άποψη και εν πολλοίς προσβλητική για τους χιλιάδες Έλληνες πολίτες, άλλων θρησκευμάτων, πολλώ δε μάλλον όταν στο θέμα της γλώσσας, έχουμε κάποιους Μακεδονομάχους ή ακόμα και κάποιους ήρωες της Επανάστασης του 1821, που δεν μιλούσαν ελληνικά, αλλά ιδιώματα από την τοπολαλιά τους.
Ακόμα πιο ακραίος είναι ο εξωστρεφής Υπερεθνικισμός, που όχι μόνο διαχωρίζει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και τις συνδέει λανθασμένα με την φιλοπατρία, αλλά θέλει να τις επιβάλλει και στις άλλες εθνότητες. Ο Σοβινισμός τροφοδοτεί την λογική και την πολιτική της επιβολής κάποιων λαών απέναντι σε άλλους λαούς.

Ο Πατριωτισμός δεν έχει σχέση με αυτόν, γιατί αποτελεί την βαθιά αγάπη που τρέφει ένα πρόσωπο για τον τόπο στον οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε, για την ιστορία του, για τα ήθη και έθιμά του, για τον πολιτισμό του, χωρίς καμιά επίδειξη ισχύος της χώρας του έναντι σε άλλες χώρες και λαούς, πέραν της πολιτιστικής.
Δυστυχώς, επικρατεί τον τελευταίο καιρό μια σύγχυση κάτι σαν τρικυμία εν κρανίω, σχετικά με αυτές τις λέξεις-όρους.
Άτομα, υποστηρικτές ακραίων διεθνιστικών απόψεων συνδέουν απόλυτα την λέξη Πατριωτισμός με τον Ρατσισμό, Φασισμό, Υπερεθνικισμό. Λέξεις άκρως διαφορετικές με άλλο υπόβαθρο και άλλο νόημα.
Αυτός είναι και ο λόγος που κάποιοι νέοι σήμερα έχουν κρατήσει τις αποστάσεις τους από οποιαδήποτε έννοια σχετίζεται με την πατρίδα.
Κάποιοι κατάφεραν να παρουσιάζεται ο Πατριωτισμός σαν να είναι ένα παρακλάδι ή το πρώιμο στάδιο του Σοβινισμού και κατ’ επέκταση του Φασισμού.
Ένα μεγάλο ποσοστό νέων, οι οποίοι ίσως από άγνοια ή ημιμάθεια ή από αυτήν την λάθος ενημέρωση, υποστηρίζει ότι είναι λάθος να είναι κάποιος πατριώτης. Συγχέουν τις έννοιες Πατριώτης ή Εθνικιστής με την έννοια Φασίστας.  

Πάλι για ένα άλλο ποσοστό νέων, ο Εθνικισμός είναι κάτι υγιές και οι ίδιοι δηλώνουν πατριώτες, θεωρώντας ορθώς ότι ο πατριωτισμός και η αγάπη για την χώρα στην οποία γεννήθηκαν και μεγαλώνουν, είναι το να διαθέτεις την απαιτούμενη θέληση να την κάνεις καλύτερη. Για πολλούς νέους, η έννοια πατριωτισμός δεν έχει αλλοιωθεί ούτε έχει χαθεί, αλλά αποτελεί βασική παράμετρο για να προοδεύσει μία χώρα.
Ο ανθρωπισμός, η αξιοπρεπής διαβίωση του λαού, η αγάπη και η αλληλεγγύη για τους συνανθρώπους, αλλά και η οικονομική και κοινωνική πρόοδος του τόπου σου, είναι όλα αυτά που συνθέτουν την λέξη «πατριωτισμός» για την λογικά σκεπτόμενη νέα γενιά. Το να είσαι πρόθυμος να προστατεύσεις τον τόπο σου όταν απειλείται και να προφυλάξεις την πολιτισμική ταυτότητα, την οικογένεια, είναι μια καθαρή μορφή πατριωτισμού που η συντριπτική πλειοψηφία της νέας γενιάς ενστερνίζεται.
Ο πατριωτισμός λοιπόν για τους νέους, είναι να αγαπάς τον τόπο σου και να παλεύεις προς όφελος του, αλλά και των ανθρώπων που ζουν μέσα σε αυτόν.

Σε ότι αφορά την Πατρίδα μας, κάποιοι παλαιοτέρων γενεών, θεωρούν ότι οι νέοι σήμερα, έχουν αποτινάξει από πάνω τους την αγάπη για την πατρίδα.
Αυτό δεν ισχύει, απλά η νέα γενιά, αντιλαμβάνεται τη λέξη «πατριωτισμός» κάπως διαφορετικά με τις παλαιότερες γενιές στο νέο περιβάλλον της Παγκοσμιοποίησης.

Προσωπικά σαν άτομο που ανήκει στην νέα αυτή γενιά και δη Ελληνίδα, θεωρώ ότι θα έπρεπε να δημιουργήσουμε φιλέλληνες σε μια κίνηση εξωστρεφούς πατριωτισμού, από το να θεωρούμε ότι εκ προοιμίου ότι ο Έλληνας σαν όρος από μόνος του είναι ικανός να αντιμετωπίσει τα πάντα. Λάθος. Ο σημερινός Έλληνας πρέπει καθημερινά να αποδεικνύει με την συμπεριφορά και τα επιτεύγματα του, ότι ανήκει στην ράτσα όλων αυτών προϋπήρξαν αυτού. Έτσι σκέφτεται και ένα μεγάλο ποσοστό νέων.

Εν κατακλείδι στην νέα γενιά, η οποία έχει την πολυτέλεια της ενημέρωσης και της πρόσβασης σε κάθε μορφής πληροφορίες από βιβλία μέχρι διαδίκτυο και που προβληματίζεται όλο και περισσότερο, μια νέα γενιά που πιστεύω ότι διαθέτει περισσότερη ευαισθησία πάνω στα εθνικά θέματα, δίχως να κοιτάει το δέντρο και να χάνει το δάσος, Πατριωτισμός σημαίνει η ατομική ή συλλογική προσπάθεια για την ανέλιξη και την εξέλιξη αυτού του λαού και αυτού του τόπου.
Ενός λαού που έδωσε κάποτε τα φώτα στην Οικουμένη και δυστυχώς κάποιοι σήμερα του έστειλαν χωρίς ντροπή τον λογαριασμό…

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΜΑΧΗ-FREE PRESS" ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ "ΜΑΧΗ-DEFENCE" της 29/4/2018